Η ΙΝΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝΕΤΑΙ!

Ασφαλώς αυτός δεν είναι κατάλληλος τίτλος για να μπορέσει να προσέξει το blog σου κάποιος σοβαρός άνθρωπος, αλλά εμένα δεν ήταν ο στόχος μου αυτός απο την αρχή! Γιατί ούτε και μείς είμαστε σοβαροί απο ότι φάνηκε. Όταν λέγαμε σε γνωστούς και φίλους την απόφαση μας να έρθουμε Ινδία για ενα χρόνο μας ανταπαντούσαν... «Είστε σοβαροί?» ...εεεεεε μάλλον όχι.

Και ας επανέλθουμε στον τίτλος μας και την ακριβή έννοια του όρου...μου..σικώνεται..
Όλα σε αυτή τη χώρα είναι γύρω απο τα φεστιβάλ, το φαί και προπάντων τη μουσική. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω πάμπολα παραδείγματα όπως το Bollywood. Δεν υπάρχει ταινία που να μην έχει τουλάχιστον ενα τραγούδι. Ακόμη και στις πιο σοβαρές ταινίες (αυτή που μου άρεσε πολύ έμαθα πως πάει και για Όσκαρ) ο τραγουδιστής εκεί που κλαίει ή μιλάει για το κατεστημένο στην Ινδία, ξάφνου τα παρατάει όλα και δώστου τραγούδι με το απαραίτητο κούνημα γοφού( άντρες και γυναίκες ανεξαιρέτως).
Και να επάνω όλοι τα χέρια, και απο πίσω το μπαλέτο που κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις..Που βρέθηκε στην ερημιά το μπαλέτο, κανείς δεν κατάλαβε. Όταν τελειώνει το τραγούδι, το μπαλέτο ως δια μαγείας φεύγει ξανά και οι τραγουδιστές (και ιδιαίτερα οι τραγουδίστριες) μιλάνε ξανά κανονικά και οχι τσιριχτά!!Λες και στην κανονική μας ζωή και ιδίως όταν μιλάμε για σοβαρά θέματα...τραγουδάμε..

Φανταστείτε σκηνή : Έχεις πάει στο αφεντικό σου να του ζητήσεις, τι άλλο?, αύξηση και κει που του μιλάς και του εξηγείς πως έχεις κόψει όλα τα περριτά ..όπως το χαρτί υγείας και ακόμη δε βγαίνεις με το μισθό που σου δίνει...δίνει μία ο διευθυντής, πετάει τα πάντα απο το γραφείο του και ανεβαίνει πάνω ....τραγουδώντας το γνωστό άσμα σε στυλ τσιφτετελοειδές ...
«Έχω λεφτά...λεφτά....μα δε σας δίνωωωω»...
Και συ που εντωμεταξύ έχεις ανέβει ήδη στην καρέκλα του ανταπαντάς
« Θα τον κάψωωωωωωωωωω, τον ρημάδι τον μισθό μουυυυυυυυυ»
Και απο πίσω έχει ήδη μπεί το μπαλέτο-υπάλληλοι και σου κάνουν back up και φωνητικά....
Σε 2΄ και αφου έχει τελειώσει το τραγούδι...όλα γίνονται κανονικά και σου απαντάει ενα ξερό «Θα το σκεφτώ κ. Τάδε» ο διευθυντής και συ φεύγεις με αναπτερωμένο ηθικό!!!
Αλλά το Bollywood είναι κάτι που σχεδόν όλοι ξέρουν. Αυτό που δεν ξέρουν είναι πως η μουσική υπάρχει παντού..ακόμη κ στα κινητά..ακόμη και στην όπισθεν!!!
Και εξηγούμαι να μην παρεξηγούμαι!!

ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κινητά που έχω πάρει στην Ινδία, έχουν τραγούδι του Bollywood και όταν χτυπάνε και όταν περιμένεις να μιλήσεις. Ξέρω τι τραγούδι είναι στη μόδα και αν βγήκε καινούργια ταινία μόνο κ μόνο απο αυτό. Ο Sadik κρατάει όλα τα πρωτεία σε αυτό. Κάθε μήνα αλλάζει ήχο...!Και δεν είναι πως τους τα δίνουν τσάμπα. Πληρώνεις γιαυτό! Ακόμη και το παιδί που μας καθαρίζει και στην κυριολεξία δεν έχει στον ήλιο μοίρα..πληρώνει για να έχει Bollywood τραγούδι στο κινητό του!!Ακόμη και αν πάρεις τηλ τον πιο σοβαρό πωλητή ή διευθυντή....έχουν Bollywood τραγούδι!Αντε μίλα σοβαρά εσύ μετά την τσιριχτή φωνή να σου λέει.. «τζουρουτζουμ...τζουρουτζά......ντιβάνα (τρελή-ος μας έχει πει ο Sadik πως σημαίνει αυτο!χωρις το τζουρουτζουμ...τζουρουτζά)

Και το καλύτερο είναι το πρωτοποριακό χαρακτηριστηκό που έχουν ΌΛΑ τα αυτοκίνητα ΤΑΤΑ ινδικής προέλευσης. (μάλλον έγινε λάθος και γράφτηκε ΤΑΤΑ αντί για ΣΚΑΤΑ που θα έπρεπε να είναι η μάρκα του συγκεκριμένου αυτοκινήτου).
Μια μέρα που λέτε, απο τις πρώτες μέρες στην ινδία, μέσα στον ύπνο μου ακούω τον ήχο της Άγιας νύχτας να έρχεται κάπου απο κάτω. Λέω δεν είμαστε καλά. Ούτε καν Χριστούγεννα έχουμε ακόμη και ο άλλος έβαλε ringtone στο κινητό του την Άγιας νύχτα και μάλιστα ακούγεται λες και το όργανο το χτύπησαν σε ενα τοίχο και μετά το έβαλαν να παίξει τον ήχο..Σαν τον Κακοφωνίξ...σε ήχο!
Αυτό ξαναέγινε...και αυτή τη φορά ο ήχος ήταν απο το μικρό τυμπανιστή ..στο πολύ πιο γρήγορο!!Κάτι σαν τις ταινίες βοβού κινηματογράφου που είχαν αυτή τη γρήγορη μουσική! Πάλι βράδυ....
Καλά.....σκέφτηκα...γιατί δεν το απαντάει το ρημάδι το κινητό του ο φύλακας και ακούγεται σε όλες τις πολυκατοικίες????
Ε ..μια δυο –τρείς...άρχισε να γίνεται και πρωϊνά...6 το πρωϊ....είχα φουντώσει...
Λέω στο Γιάννη...μα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχουν τα κινητά τους να χτυπάνε 6 το πρωϊ κ δεν το απαντάνε!!!Χτυπούσαν μια ώρα...
Αλλά γενικά όλοι οι ήχοι ήταν ξεκαρδιστικά γελοίοι και έψαχνα να βρώ το φρουρό με τους ήχους αυτούς!!!

Μια μέρα..δεν αντέχω άλλο...και σηκώνομαι να βρίσω το φύλακα ή όποιον άλλο είχε το κινητό του να χτυπάει 20 λεπτά απο τις 5 το πρωι..
Και όπως ανοίγω το παράθυρο...βλέπω ενα ΤΑΤΑ να κάνει όπισθεν....και τον ήχο του μικρού τυμπανιστή...να βγαίνει απο το αυτοκίνητο!!!!!
Είναι η όπισθεν που στην Ευρωπη το σήμα ότι φτάνεις πολύ κοντά σε κάποιο αντικείμενο...είναι ενα μπίπ που γίνεται λίγο πιο γρήγορο.
Εδω...άσε που σε αγχώνει πιο πολύ..όταν πλησιάζεις....νομίζεις πως ο μικρός τυμπανιστής είναι και μαραθωνοδρόμος....!!!!!!Τόσο γρήγορα παίζει!!!!!!

Θα ήθελα να ηχογραφήσω την όπισθεν αυτή και να την προσθέσω στο blog μου αλλά ξέρω πως δεν γίνεται!!!

Φανταστείτε να το κάνουν αυτό σε όλα τα αυτοκίνητα και τα Σουηδικά να βάλουν Abba «The dancing Queen», τα Αμερικάνικα τον ύμνο της Αμερικής και ...λέμεεεεε αν είχαμε και μεις αυτοκινητοβιομηχανία..θα βάζαμε την ΈΦΗ ΘΩΔΗ,.. «Γλύκα..γλύκα...γλυκειά μου...»...έλαααα έχεις και άλλο πίσω.........σε παίρνει.......................................!!!!!!!!!!!!

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ...ΚΑΦΕ!!

Δεν ξέρω αν σας έχω μιλήσει ποτέ για το νέο παιδί που έχουμε ως office boy στο γραφείο μας. Μετά απο αλεπάλληλες προσπάθειες να φέρουμε στο γραφείο μας κάποιον που μπορεί να μας βοηθήσει και να κρατάει κ τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής στην κουζίνα, βρήκαμε αυτο το παιδί. Όνομα δεν μπορώ να πω αλλά και δεν μπορώ να συγκρατήσω επειδή είναι απο αυτά τα περίεργα Hindu ονόματα.
Οπότε θα το λεω το office boy απο τώρα και στο εξής για να καταλαβαινόμαστε.
Το στύλ του είναι το κλασσικό ινδικό στύλ. 35 κιλά συν τα παπούτσια, μουστάκι και πουκάμισο- παντελόνι που αλλάζει 1 φορά το μήνα. Το κολλάρο απο το πουκάμισο ούτε καν το κοιτάω απο φόβο τι θα δω να σκαρφαλώνει !! Παπούτσια φυσικά σανδάλια παντός καιρού, βροχής, ήλιου, αέρα κτλ κτλ
Το κακό με το office boy είναι πως δεν μιλάει καθόλου αγγλικά και όταν τα παίρνει μιλάει μέσα απο τα δόντια του μόνο Hindi. Ξέρει μόνο 2 λέξεις που τις λέει συνέχεια και στο άσχετο. Οι λέξεις αυτές είναι το ουάν μίνιτ και το Οκ!! Φυσικά το ουάν μίνιτ το χρησιμοποιεί σχεδόν συνέχεια. Είναι το αγαπημένο του γιατί δεν πολυ αγχώνεται όταν του λες να κάνει μια δουλειά. Όλα σου λέει έχουν τη σειρά τους.

Σκηνικό ένα. Μπαίνω στη γυναικεία τουαλέτα και ανακαλύπτω ότι δεν έχει χαρτί. Ανοίγω την πόρτα για να πάρω χαρτί και πετυχαίνω τον ουαν μίνιτ να βάζει χαρτιά για τα χέρια. Εγώ ίσα ίσα που κρατιέμαι...και του ζητάω να μου δώσει ενα χαρτί τουαλέτας...
Διάλογος.
-Can you please give me some towel paper? (με τις απαραίτητες χειρονομίες γιατί είπαμε...δεν ξέρει γρι αγγλικά)
-Ουάν μίνιτ
-....(φτου σου ρε γαμώτο...θα μου φύγουν)...No, don’t worry you can give me the towel paper and I will unwrap it!
-Ουάν μίνιτ.....φφφφφφφ(ξεφυσάει σα να λέει...ουάν μίνιτ λέεεμεεεεεεεε......) και συνεχίζει και βγάζει απο το σελοφάν τα χαρτιά που χρησιμοποιούμε για τα χέρια, ανοίγει τη θήκούλα που τα βάζουμε. Τα βάζει προσεκτικά και κλείνει τη θηκούλα. Δοκιμάζει αν μπορεί κάποιος να βγάλει εύκολα χαρτί απο τη θήκη και αφού γυρνάει κ μου χαρίζει ενα χαμόγελο αυτοπεποίθησης....αποφασίζει να βάλει το χέρι του κάτω στο ντουλάπι και να βγάλει επιτέλους χαρτί για μένα.
- Can I have it now???
- Ουάν μίνιτ!!!!! Λέει με στόμφο...
-....ξεροκαταπίνω.....(το νιώθω......μου φεύγουν....)
Παίρνει στα χέρια του το χαρτί, το ξετυλίγει σιγά σιγά μη σκίσει το σελοφάν(!!!!) , πετάει το σελοφάν στα σκουπίδια και είναι έτοιμος να μπει στην τουαλέτα να ξεβιδώσει εκείνο το κέρατο που το βάζουν και μετά να φύγει...
Εγώ είμαι ήδη σε στάση....δεν αντέχω άλλο...με τα πόδια μου μαζεμένα το ενα πάνω στο άλλο όπως στο νηπιαγωγείο, λες και αν το κάνεις αυτό δε θα κατουρηθείς πάνω σου.
Οπότε με κίνηση αστραπή του το παίρνω απο τα χέρια και προλαβαίνω και του λέω εγω το οκ!
Μπαίνω μέσα....ανακουφίζομαι...ααααααααα και μετά ακούω τη φωνή του απο έξω...
-Οκ????????????

Το άλλο συνήθειο που έχει είναι πως αν νομίζει πως πας να του πάρεις τη δουλειά που κάνει, σε έχει βάλει στο μάτι με τη μια.
Έτσι αυτό που νομίζει ως δική του δουλειά είναι να πηγαίνει στο γιάννη τσάι το πρωί. Δεν ήταν λίγες οι μέρες που ο γιάννης δεν ήθελε τσαι και του πήγαινα εγω καφέ. Μόλις με έβλεπε να πηγαίνω καφέ στο γραφείο του Γιάννη...έλεγε κάτι μέσα απο τα δόντια του και με κοιτούσε με μισό μάτι. Έκανα πολύ καιρό να καταλάβω γιατί με κοιτούσε έτσι.
Μια μέρα αποφάσισα να τον τεστάρω...
Είναι πρωί και εχω πάει στην κουζίνα να κάνω τσαι. Με βλέπει ότι κάνω τσάι κ επίσης ξέρει πως εγω συνήθως πίνω καφέ. Σου λέει αυτή έχει κακό σκοπό. Θα πάει τσάι στον άλλον...και αυτό ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ!!! Παραφυλάει...με βλέπει οτι πάω προς το γραφείο του Γιάννη...τα παίρνει...
Μετά απο 5 λεπτά εμφανίζεται στο γραφείο του Γιάννη...με μια κούπα τσάι..
Βλέπει το δικό μου εκεί....
Του λέει ο Γιάννης...It’s ok, I have tea
…….κοντοστέκεται.....παίρνει τη δική μου κούπα και αφήνει στο Γιάννη τη δική του..και του λέει...Οκ?????
Άμα θες μην το πίνεις......Οκ του λέει κ ο Γιάννης...και έκατσε μέσα μέχρι να τον δει οτι θα πιεί έστω μια γουλιά απο το δικό του!!

Και το τελευταίο έγινε χτες.
Κάθε μέρα με βλέπει οτι κάνω καφέ. Οπότε χτές το πρωί έρχεται με το τσάι του Γιάννη και μια κούπα καφέ για μένα...μέσα στο χαμόγελο...
-αααααα Thanks , του λέω και φυσικά πίνω μια γουλιά για να με δει και να το ευχαρισηθεί. Δεν έχει γάλα όμως ο καφές μου και πάω μέσα να βάλω γάλα. Με βλέπει και λέει...milk…ooooohhh sorry (μόλις συνειδητοποίησα πως έμαθε και άλλες λέξεις!!)
-Don’t worry, του λέω εγώ μην τα πάρει που έβαλα γάλα μόνη μου.
Εντωμεταξύ το δικό μου γάλα είναι το light. Μέσα στο ψυγείο υπάρχουν το δικό μου και άλλο ενα γάλα...απο τον Ιούλιο!! Με το που έβαλα γάλα στον καφέ μου τελειώνει το δικό μου γάλα και το πετάω. Οπότε μέσα στο ψυγείο μένει μόνο το γάλα..απο τον Ιούλιο.

Το απόγευμα...βλέπω να έρχεται κουνάμενος σινάμενος ο ουάν μίνιτ και να φέρνει τα καθιερωμένα...Βλέπω τον καφέ μου...τίγκα στο γάλα....!!!!Με κοιτάει με το συνηθισμένο χαμόγελο..
-Οκ? Μου λέει...??? milk!!!
- Χριστέ μου μη με κάνει να το πιω μπροστά του..σκέφτομαι .....Οκ!!! του λέω....και το χαμόγελο παγώνει στα χείλια μου
Γράφω στο Γιάννη μύνημα στο msn......του λέω...πρέπει να παω και να χύσω τον καφέ χωρίς να με πάρει χαμπάρι και τα πάρει στο κρανίο ο ουάν μίνιτ.
-Δε θα ήθελα να είμαι στη θέση σου...η απάντηση του Γιάννη....τι θα κάνεις τώρα..? πρέπει να είσαι πολύ γρήγορη...μου λέει...
-Θα βρω τρόπο, του απαντάω, μόνο αν κάνω πολύ ώρα....έλα να με ψάξεις...μου έχει άχτι και μετά και απο αυτό θα με δολοφονήσει...

Βγάζω το κεφάλι μου να δω που είναι....μμμμ ωραία...σερβίρει τσάι στους υπόλοιπους...ή τώρα ή ποτέεεε, αέρααααααααααααα
Βάζω το μισό καφέ σε ένα άλλο ποτήρι μη δεί οτι η κούπα μου είναι γεμάτη και με γοργά και αδιάφορα βήματα, πάω στην κουζίνα. Με κινήσεις που θα ζήλευε και η βιονική γυναίκα (που τη θυμήθηκα?), χύνω τον καφέ. Ανοίγω το ψυγείο και χύνω το χαλασμένο γάλα ενώ ταυτόχρονα παίρνω μια καθαρή κούπα και βάζω τσαι...

Ρίχνω κλεφτές ματιές απο τα παράθυρα της κουζίνας και ο ουάν μίνιτ ακόμη σερβίρει..
Έχω ιδρώσει αλλά έκανα τη δουλειά μου σε λιγότερα απο 1 λεπτό...

Παίρνω την κούπα μου και προχορώ προς το γραφείο μου....
Άλλη μια μέρα πέρασε....

Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές σήμερα το πρωι...ακούγεται ο ήχος απο 2 κούπες να πλησιάζουν προς εμένα....
Οχι πάλι......................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!