ΣΙΡΟΠΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ!

Ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν σαν άνθρωπος ζητάω πολλά απο τη ζωή μου. Στη συγκεκριμένη φάση και ιδιαίτερα χτές. Το μόνο που ζητούσα ήταν ενα φάρμακο για τα φλέμματα (sorry!!) που μου δημιούργησε η γρίπη και τα a/c τόσο καιρό και δεν με αφήνουν να κοιμηθώ.
Οι γιατροί έχουν απεργία σε όλη τη χώρα (δίνουν 50% των θέσεων στις ιατρικές σχολές σε κατώτερες κάστες ανεξαρτήτως βαθμού και οι ανώτερες κάστες έχουν εξαγριωθεί..για να μαθαίνουμε και νέα!)και έτσι πρέπει να πάω να πάρω σιρόπι απο μόνη μου.Ναι αλλά τι σιρόπι και απο που? Αυτό αν το πεις σε κάποιον στην Ελλάδα θα γελάει 20 μέρες. Είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Για έλα απο δω όμως να δείς πως είναι.

Λέει ο Γιάννης, να πάμε στο φαρμακείο που είναι κοντά στο σπίτι μας.
- Ποιό, εκείνο που είχαμε πάει τότε για το εμβόλιο 30 φορές και δεν έγινε η δουλειά μας?
- Ναι
- Αποκλείεται, δε μου άρεσαν και δεν τους εμπιστεύομαι, αν μου δώσουν άλλα αντι άλλων?
- Δεν υπάρχει περίπτωση, είναι το πιο ωραίο και μοντέρνο φαρμακείο που έχουμε δεί. Σαν την Ελλάδα
- Ε, δεν μπορώ να πω. Σε αυτό εχείς δίκιο, αλλά το άλλο που είχαμε δεί στο κέντρο μου άρεσε καλύτερα
- Το παλιό? Είσαι καλά? Ποιος ξέρει τι φάρμακα έχουν εκεί
- Ναι αλλά ο κύριος ήξερε, ήταν φρμακοποιός. Ο άλλος μου φάνηκε κομπογιανίτης...
- Δεν το συζητώ, θα πάμε στο καλό φαρμακείο κοντά στο σπίτι μας.

Ε, δεν πείσθηκα αλλά τι να κάνω? Ασε που σε όλο το δρόμο αναρωτιόμουν και έσπαγα το κεφάλι μου..πως λένε φλέμματα στα Αγγλικά?
Σταματάμε λοιπόν στο φαρμακείο και πάμε μέσα όπου βρισκόταν ο αγαπητός κύριος που το έχει. Αυτή τη φορά ξέχασε μόλις μας είδε να βάλει την άσπρη μπλούζα..(έχω και άσπρη μπλούζα..πάμε μια βόλτα?) και έμεινε με το καρώ πουκάμισο (κλασσική αξία στην Ινδία)

Αρχίσαμε να του λέμε τι θέλω με μια περιγραφή πολύ αηδιαστική!Δεν ξέραμε τη λέξη στα αγγλικά και του λέγαμε..θέλουμε κάτι..όχι για το βήχα...αλλά για αυτά που προκαλούνται απο το βήχα...Και κείνοι μας έβγαζαν κλασσικά σιρόπι για βήχα..

Πάλι εμείς...όχιιιιιιι για βήχα...και να τους εξηγώ σαν την παντομίμα...Τους λέω σε κάποια φάση...Ήμουν κρυωμένη και τώρα κάνω πολύ...spit!!Αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω..

Βέβαια, τους ρωτούσαμε..καταλάβατε? Ναι μας έλεγαν και δώστου να μας βγάζουν σιρόπια για το βήχα...Σε κάποια φάση βλέπω ότι βγάζει μπουκάλια που καταρχήν δεν είναι γυάλινα..Πάω πιο κοντά και βλέπω επάνω να γράφει...Ayrvedic…Αυτό εκτός απο μασάζ είναι ολόκληρη επιστήμη εδώ! Είναι διάφορα φάρμακα απο βότανα και φυσικά προϊόντα. Τα οποία σε καμία άλλη χώρα δε θα είχα πρόβλημα να δοκιμάσω αλλά όχι εδώ. Ασε που ορισμένα απο αυτά έχουν βγεί και στην Ευρώπη και έχουν έρθει πίσω γιατί δεν είχαν καμία έγκριση.Στην Ινδία έχουν πεθάνει και κάμποσοι πίνοντας βοτάνια Ayrvedic.(αυτά τα διάβασα όλα στο internet!) Θόλωσε το μάτι μου....
Του λέω, δεν το θέλω
- Why Madam? You don’t believe in ayrvedic?
- Οχι καλέ μου...πιστεύω εις μια Glaxo…κτλ κτλ, κάτι που ξέρω!!!
Και δώστου να βγάζει...και ξαναβλέπω το μπουκάλι το πλαστικό και βλέπω μια φαρμακευτική εταιρεία Ινδική. Α., όσο πάει γίνεται καλύτερο
- Δεν έχετε καμία δυτική εταιρεία?
Με κοιτάει με δυσπιστία, λες και κοιτάει αριανό που μόλις προσγειώθηκε! Δεν μπορεί να πιστέψει ότι

1) δεν πιστεύω στο Ayrvedic (αν είναι δυνατόν!! Αυτή τη θαυματουργή επιστήμη που την ξέρει όλος ο κόσμος!) και

2) δεν διανοούμαι να πάρω φάρμακα απο τις έγκριτες κατα τα άλλα φαρμακευτικές εταιρείες της Ινδίας που τις ξέρει μόνο η μάνα τους!!

-No madam…No western company….(Τρελή είσαι κοπέλα μου..σκέφτεται, δε λες που έχω και αυτά τα φάρμακα..μου θες και δυτικά φάρμακα..όχι όπως ήξερες, όπως βρήκες!!!)Αλλά να πω όχι στο Ayrvedic ήταν μαχαίρι στην καρδιά του (λέγε με και) φαρμακοποιού!Έπεσα στα μάτια του ρε παιδί μου!
Απο την άλλη εγώ τον κοιτούσα απορημένη που περιμένει να πάρω Ινδικό φάρμακο. Εδώ ακόμη και οι Ινδοί προτιμούνε νερό που φτιάχνει η Coca-Cola (αυτό το ξέρατε?) παρά τα ντόπια....σιγά μην δοκιμάσω εγώ τα φάρμακα τους και να τραγουδάω μετά απο ένα μισάωρο...Στον άλλο κόσμο που θα παςςςςς

Τι το κρατάνε το ρημάδι για φαρμακείο και δεν το τσιμεντώνουν????Είναι και φθηνό το τσιμέντο εδώ , να θυμηθώ να τους φέρω ένα σακί οταν ξαναπεράσω!
Πάλι καλά που δεν είχε stand by κανα guru να τον φέρει να με διαβάσει να μου φύγουν μονομιάς τα πάντα. Τον είχα ικανό!

Δεν πίστεψα πως πάλι έπεσα στην παγίδα και πήγα σε ενα φαρμακείο που ποτέ δεν είχε αυτό που θέλω μόνο και μόνο επειδή φάινεται δυτικό!!
Τελικά και δεν πήρα ότι ήθελα και για τρελή με πέρασαν και σε γιατρό δεν μπορώ να παω επειδή έχουν απεργία!!!
Viva India…και συ και τα φαρμακεία σου!!!

ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ......

Η χτεσινή ημέρα ήταν το κάτι άλλο. Ενώ είχε πάει 5 το απόγευμα και έλεγα τι καλά σε λίγο πάμε σπίτι(γιατί το γρουσούζεψα μου λέτε?), ξαφνικά κλείνουν τα πάντα. Τα Pc, τα a/c, τα φώτα..όλα.Και ενώ περιμένουμε να ακούσουμε τη βοή σαν απο τρένο (λέγε με και γεννήτρια), δεν ακούγαμε τίποτα! Η γεννήτρια άργησε μια μέρα...κοινώς η γεννήτρια έκαψε φλάντζα!
Δεν το πίστευα!!!!!!Αυτά δε γίνονται ούτε στο Μητσοτάκη.
Πάμε να δούμε τι έγινε με τη γεννήτρια, τίποτα. Δεν έπαιρνε μπρός. Γαμώ την τύχη μου, τη ζέστη μου και όλα τα κουνούπια της Ινδίας μαζί!
Τώρα???Αρχίζουμε και παίρνουμε τηλέφωνα. Όποιον μπορούμε. Τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς σας, τον κύριο που μας πούλησε τη γεννήτρια, τον κύριο που μας πούλησε το σύστημα για τα κομπιούτερ. Δεν δούλευε τίποτα και έπρεπε να φέρουμε κάποιον για να δουλέψει κάτι!!
Καταρχήν να εξηγήσω πρώτα. Στην Ινδία δεν πρέπει να τηλεφωνήσεις μόνο. Πρέπει να τηλεφωνήσεις και στο σωστό πρόσωπο. Δηλ τηλεφωνείς στην εταιρεία απο την οποία πχ έχεις αγοράσει τη γεννήτρια...και λές.
- Καλησπέρα, τηλεφωνώ απο την Τάδε εταιρεία και θα ήθελα να μιλήσω σε κάποιον σχετικά με την γεννήτρια που μας πουλήσατε.
- Ποιός σας την πούλησε?
- Εσείς
- Εμείς ..ποιοί εμείς?
- (θέλει να του πω τον πρόεδρο της εταιρείας μαζί με τους σύμβουλους)??...ε...η εταιρεία σας...εκεί που δουλέυετε...η εταιρεία της οποίας το τηλέφωνο σηκώσατε και μιλάμε!!!!
- Ναι αλλά ποιός σας πούλησε τη γεννήτρια??
- Δε θα συννενοηθούμε σήμερα......Δεν ξέρω καλέ μου άνθρωπε, δε θυμάμαι, δεν έχετε συνεργείο συντήρησης???
- Σιωπή.............
- Ναι??
- (ακόμη σκέφεται...λες να νομίζει πως τον έβρισα ή έχει άγνωστη λέξη? Το συνεργείο να είναι η άγνωστη λέξη ή η συντήρηση?)
- Συγνώμη, θέλετε να κοιτάξω το συμβόλαιο και να σας πω ποιος το υπέγραψε?
- Το όνομα...
- Καλά κρασιά..και γω αυτό είπα...περιμένετε μια στιγμή
Βρίσκω το όνομα επιτέλους και του το λέω
- Μπορώ να μιλήσω τώρα στον κύριο αυτό?
- Δεν είναι εδώ...
- (Χαρακίρι)...έχει κάποιο κινητό που θα μπορούσα να τον πάρω?
- Όχι
- Ωραία, και μεις τι πρέπει να κάνουμε τώρα? Θα αργήσει να έρθει?
- Δεν ξέρω...
- (το χάος) ήθελα να ήξερα γιατι τον έβαλαν εκεί αφού απο αυτά που ακούει καταλαβαίνει τα μισά και στα υπόλοιπα η απόκριση είναι..οχι και δεν ξέρω...
Τελικά δεν ξέρω πως (δια μαγείας μάλλον)...βρίσκουμε τον υπεύθυνο ο οποίος είναι ταυτόχρονα πωλητής και συντηρητής.Συνεργείο μάλλον δεν υπάρχει και απο ότι κατάλαβα ακόμη ψάχνει την έννοια της λέξης ο κύριος στο τηλέφωνο. Ως δια μαγείας απέκτησε και κινητό ο πωλητής (που δεν είχε!!). Και όταν επιτέλους τον βρήκαμε μας λέει...έρχομαι. Αυτό όμως σημαίνει πολλά...σημαίνει...είμαι στο δρόμο, ντύνομαι και έρχομαι σε μια ώρα, θα έρθω όταν μου καπνίσει....θα έρθω αλλά δεν ξέρω σε ποιά ζωή.
Επειδή όμως εμείς τον θέλαμε να έρθει σε αυτή τη ζωή (γιατί ως γνωστόν οι Ινδοί πιστεύουν ότι έχουν σύνολο 7 ζωές ενώ εμείς οι ταπεινοί Έλληνες μόνο μία και τη σπαταλάμε να περιμένουμε τους Ινδούς ), του ζητήσαμε να είναι λίγο πιο σαφής. Σε μια ώρα λέει...Αυτό σημαίνει μιάμισι με 2 ώρες...
Αυτό ακριβώς έγινε και με τους υπόλοιπους που περιμέναμε..Καλά ο ένας ξεπέρασε κάθε προσμονή. Είπε οτι θα έρθει σε μισή ώρα...ήταν 6 τότε. Το ρολόι το ξανακοίταξα στις 8 και δεν είχε έρθει ακόμη!!
Για να μην τα πολυλογώ, εχτές νόμιζα πως θα κοιμηθώ αγκαλιά με το pc μου. Γιατί ναι μεν ήρθαν όλοι τους αλλά δεν μπορούσαν να αποφασίσουν ποιός απο όλους έφταιγε και μεις δεν είχαμε ρεύμα ....Και ενώ μετά απο ώρα είδαν πως έφταιγε η γεννήτρια...είπαν στο Γιάννη πως έπρεπε να περιμένουμε να πάνε να φέρουν ανταλακτικά!!!Οπότε έρχεται ο Γιάννης στο γραφείο (η γεννήτρια είναι στην ταράτσα) και ήδη είχε πάει 9 το βράδυ.
- Φεύγουμε???..λέω γεμάτη χαρά, προσμονή και όλα αυτά μαζί.
- Όχι ακόμη
- Γιατί?????????????????
- Στην αρχή δεν έβρισκαν τι φταίει αλλά τώρα το βρήκαν.
- Άρα φεύγουμε!!!
- Όχι σου είπα..πρέπει να ψάξουν και να βρούν το ανταλακτικό απο αυτό που χάλασε
- Και που είναι τώρα?
- Έφυγαν και θα ξαναγυρίσουν, σε μια ώρα είπαν....
- Και τους άφησες να φύγουν???????????????????????????????????????????????Δολοφόνεεεεεεεεεεεεε............ήθελα να του φωνάξω με τρόμο στα μάτια αλλά δεν το είπα
- Έλα μωρέ γιωτούλα, θα έρθουν μην κάνεις έτσι...

Το σπίτι μας και το κρεββάτι μας το είδαμε στις 11 το βράδυ! Το πρωι που σηκώθηκα δεν ήξερα που βρίσκομαι. Δε μιλάω για τη νύστα, άπειρη!!! Και μόλις ήρθα στο γραφείο και άνοιξα το pc, μπήκα στο χτεσινό μου blog και είδα το σχόλιο της φίλης μου Αντιγόνης που ρωτούσε με αφέλεια....ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ??? (Απο την φαντασία στην πράξη είναι όλα στο κράτος αυτό)Ότι κάποιος με σαμποτάρει στην Ινδία είναι σίγουρο. Αλλά ότι θα ήταν και η ίδια μου η φίλη δεν το περίμενα!!!!!Αντιγόνη............????????????????

ΟΛΟΤΑΧΩΣ...ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα αν και καθυστερημένα. Έχει πέσει πάρα πολύ δουλειά και ελπίζω να με συγχωρέσουν οι φίλοι μου που δε μαθαίνουν νέα μου συστηματικά.
Μαζί με τη δουλειά όμως που έπεσε...έπεσε και το ρεύμα, το internet και ότι έχει να κάνει με την τεχνολογία. Απο το πρωί κλασσικά δεν έχουμε ρεύμα στο γραφείο και δεν έχει αρχίσει καν η περίοδος των βροχών. Όπως οι Ινδιάνοι «έσυραν» το χορό της βροχής εμάς μας βλέπω να σέρνουμε το χορό του ρεύματος. Μόνο έτσι το βλέπω να την περνάμε στην καλή μας χώρα.
Μας τα είχανε πεί όμως αυτά όλοι. Εμείς δεν το πιστεύαμε. Δηλ τι να πιστέψεις? Πως ενώ ήδη σου κόβουν το ρεύμα το πρωί και το απόγευμα....θα σου το κόβουν και το μεσημέρι??
Στην Ινδία η αντίστοιχη ΔΕΗ δεν πρέπει να λέγεται εταιρεία ηλεκτρισμού αλλά ΕΠΠΡ, δηλ εταιρεία πότε-πότε ρεύμα πρέπει να την ονομάσουν! Ειδικά με τη ζέστη που κάνει έξω είναι θάνατος να μην έχεις a/c.(τι να πουν όσοι δεν έχουν τα βασικά...το ξέρω....δεν πρέπει να μιλάω κανονικά!) Ευτυχώς εμείς έχουμε γεννήτρια όπως έχω ξαναπεί. Καταλαβαίνεις πως ξεκινάει επειδή ακούγεται σαν τρένο. Κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό δεν είμαστε οπότε λέμε..αααα είναι η γεννήτρια.
Βέβαια για να είμαι και δίκαιη, τις τελευταίες μέρες δεν έχει τόσο ζέστη τουλάχιστον το βράδυ.Μπορείς να κοιμηθείς..(και όμως!!)

Και για να μην νομίζετε πως παραπονιέμαι συνέχεια πρέπει να σας πω ότι πέρασαμε ενα πολύ ωραίο σκ. Πήγαμε σε club ινδικό, open-air παρακαλώ. Ήταν πολύ όμορφο και γεμάτο με κόσμο. Βέβαια ο κόσμος καμία σχέση με τον κόσμο πχ της Βομβάης. Πιο κακοντυμένες και οι γυναίκες και οι άντρες. Αλλά μύριζα κολώνια για 2 φορά μέσα σε 7 μήνες που κλείσαμε αισίως. Και όχι μία αλλά πολλές!!Μύριζα και δεν το πίστευα...

Οι πιο πολλοί ήταν άντρες βέβαια στο club, αρκετοί δυτικοί και λίγες Ινδές ντυμένες ευρωπαϊκά. Και ενώ περνούσαμε καλά και είχε ωραία μουσική παρά τις ηλίθιες παρεμβολές του DJ( π.χ. για να ευχηθεί χρόνια πολλά σε ενα άσχετο φίλο του!!) στις 12 ακριβώς έκλεισε η μουσική!Αλλά ο κόσμος απτόητος. Δεν έλεγαν να φύγουν.Γενικότερα σαν ατμόσφαιρα ήταν πολύ καλά και μάλλον είναι μια εικόνα της Ινδίας που δεν πίστευα οτι θα δω.
Ύστερα βέβαια καταλαβαίνεις πως ορισμένα πράγματα μπορεί να μοιάζουν φιλελεύθερα και δυτικοποιημένα στη χώρα αυτή αλλά δεν είναι. Στην παρέα μας λοιπόν εκτός απο εμένα ήταν και μια άλλη κοπέλα, Ινδή. Πολύ όμορφη κοπέλα, οδοντίατρος και με δικό της αμάξι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως είναι το γεγονός πως οι γονείς της την άφησαν να βγεί μετά τις 10. Συνήθως δεν τις αφήνουν να βγούν μόνες σε όποια ηλικία και να βρίσκονται. Μιλούσαμε λοιπόν με την κοπέλα και τη ρώτησα αν έχει βγεί εκτός Ινδίας...
- όχι...δεν έχω βγεί εκτός Ινδίας..
- πως και έτσι?
- Η μαμά μου ανησυχεί όταν πάω ταξίδι
- Νομίζω πως αυτό συμβαίνει anyway….σε όλες τις μαμάδες
- Ναι αλλά η δική μου μαμά δεν με αφήνει να πάω εξωτερικό για το λόγο αυτό
- (Μήπως να κάνει ψυχοθεραπεία μπας και κάνεις και συ κανα ταξιδάκι??)

Να σας πω βέβαια πως το 90% των Ινδών γυναικών δεν τις αφήνουν οι γονείς τους να πάνε στο εξωτερικό. Αυτό σημαίνει πως τους στερούν ορισμένες φορές και το δικαίωμα στη δουλειά όταν η δουλειά συμπεριλαβάνει και μετακινήσεις.
- Ωραία( συνεχίζουμε τη συζήτηση) ελπίζω να παντρευτείς κάποιον που επίσης του αρέσουν τα ταξίδια..(ε, τι άλλο να της ευχηθώ με αυτή τη μάνα?)
- Ελπίζω
- Ε, γιατί ελπίζεις? Μπορείς να τον βρείς (ανάμεσα σε Τόσα εκατομμύρια...κάποιον θα βρεί, τι να πούμε και μείς οι Ελληνίδες που είμαστε 5 γυναίκες για ένα άντρα???)
- Δεν μπορώ να βρώ μόνη μου, θα μου τον βρεί η μαμά μου
- Μιλάς για προσυμφωνημένο γάμο?
- Ναι, μου λέει και τα έχω δεί όλα, θα τα κανονίσει η μαμά μου αυτά
Μετά απο αυτό δεν συνέχισα επειδή δεν είχε νόημα.Τι να της πω? Αφού είσαι νέα, μορφωμένη και όμορφη γιατί δε βρίσκεις κάποιον απο μόνη σου? Προφανώς είναι το έθιμο....

Και προφανώς η μάνα της θα της δείξει πως γίνονται και τα παιδιά όταν έρθει η ώρα.

Βρε καλά λέω πως στην Ινδία το Κάμα σούτρα το έφεραν τα κουνούπια!!!

Δυστυχώς στην Ινδία οι πιο πολλοί γάμοι γίνονται με αυτόν τον τρόπο ακόμη. Συμφωνούν οι γονείς πρώτα και μετά οι νεόνυμφοι βλέπουν ο ένας τον άλλο και θέλουν ή όχι συμφωνούν. Σε ορισμένες κάστες (τις κατώτερες συνήθως) οι γυναίκες απλά βλέπουν το γαμπρό σε φώτο και το ίδιο και κείνος (φωτογράφε πάρε την καλή μου πλευρά και κόψε λίγο μάγουλο και μύτη αλλιώς δε βλέπω να βρίσκω γαμπρό!)

Μου θυμίζει τα ξενοδοχεία που κλείνεις μέσω internet και βλέπεις μια φώτο που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Πάς στο δωμάτιο και το βλέπεις ερείπιο. Α...αααα, σου λένε, το δωμάτιο που είδες είναι....απλά η φώτο ήταν 10 χρόνια πριν!

Ηθικό δίδαγμα..Οι ευρωπαίες είμαστε πολύ τυχερές και ας αντιστοιχεί μόλις ενας άντρας σε πέντε γυναίκες (και μην ακούσω την εξυπνάδα που λέει συνήθως ο άντρας μου....ποιος...π.... έχει πάρει τις υπόλοιπες τέσσερις που μου αντιστοιχούν???!!)

ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟ....

Σήμερα το πρωί ξύπνησα (που λέει ο λόγος γιατί ποιός κοιμήθηκε?) και για μια στιγμή νόμιζα πως είμαι στην κόλαση του Δάντη αντι για το υπνοδωμάτιο. Είχαμε βάλει σε λειτουργία τους ανεμιστήρες οροφής, το a/c που υπάρχει μέσα στο δωμάτιο και όμως δεν υπήρχε σωτηρία.
Ένιωθα όπως η γαλοπούλες τα χριστούγεννα λίγο πριν το ψήσιμο....απειλή!!
Ανοίγεις το παράθυρο και την ίδια ώρα το σκυλομετανιώνεις. Η ζέστη μας κυνηγάει παντού και δεν αντέχεται!Μιλάμε για θερμοκρασίες απίστευτες.
Δυστυχώς οι ιδιοκτήτες του σπιτιού δεν έκριναν σκόπιμο να βάλουν a/c σε όλο το σπίτι και έβαλαν μόνο στα υπνοδωμάτια (πάλι καλά δηλ). Στη χώρα αυτή μαθαίνεις πως ότι θεωρείς εσύ αναγκαίο δεν είναι αναγκαστικά κάτι που θεωρεί και κάποιος άλλος αναγκαίο. Αλλά να μην θεωρείται αναγκαίος ο φούρνος(που δεν έχουμε) σε ένα σπίτι και το a/c παντού στο σπίτι σε μια χώρα που έχει 40 βαθμούς στην καλύτερη περίπτωση....εεεεεε τι να πει και ο ποιητής???

Το μόνο που απεύχομαι είναι να αρχίσουν τις διακοπές ρεύματος!Στην περίπτωση αυτή θα μεταναστεύσω στο Βόρειο Πόλο. Έτσι όπως είμαι αισθάνομαι πως θα είναι το ιδανικό μέρος για χαλάρωση!!!
Στο νέο Δελχί (το όνομασαν έτσι για σπάσιμο στους Άγγλους, και αυτό και τη Βομβάη που λέγεται Mumbai πλέον!) τα σχολεία έκλεισαν χτές λόγω ζέστης. Και δε νομίζω να έχουν a/c στα σχολεία, ανεμιστήρες...παίζεται!Που να σηκωθούν να πάνε τα κακόμοιρα παιδάκια?
Και φεύγεις απο το σπίτι που έχεις καταφέρει με νύχια και δόντια να κάνεις μια ανεκτή θερμοκρασία και πάς έξω! Όλα τα λεφτά μωρόοοοοο μου...όλα τα λεφτάαααα για τα δυο παγάκια που θα ήθελα αγκαλιάαααααα.......(σε στίχους δικούς μου και ρυθμό Άννας Βίσση). Η κόλαση, ο φούρνος, το τζάκι και συ μέσα....τι να πρωτοπώ.Τα λόγια είναι περιττά. Συν τα κουνούπια βέβαια που μάλλον τους αρέσει πολύ η ζέστη και αναπαράγονται με ρυθμούς απίστευτους! Ήθελα να ξερα....δεν έχουν τίποτα άλλο στο μυαλό τους οι κούνουποι και οι κουνουπήνες της Ινδίας?Να δείτε που το Κάμα Σούτρα δεν τον επινόησαν οι άνθρωποι αυτής της χώρας αλλά τα κουνούπια!!!

Πας να ανοίξεις το στόμα να μιλήσεις και καταπίνεις 3-4 κουνούπια!Τόσα πολλά είναι. Και δεν το συζητώ για τα αντικουνουπικά. Πλέον δεν βάζουμε επάνω μας επειδή είναι το breakfast τους!Το τρώνε αντί να τα διώχνει μακριά! Του οδηγού μας είναι το καλύτερο του να με κοιτάει να διώχνω κουνούπια και κάθε λογής έντομα. Προσφέρω θέαμα χωρίς εισητήριο....Χτυπιέμαι μονίμως..στο κεφάλι μου, στο πόδι μου... εννίοτε πάε και καμιά αδέσποτη στο Γιάννη(αδέσποτη....λέμε τώρα) που είχε τη φαεινή ιδέα να με φέρει στην Ινδία!

Στη συνέχεια μπαίνεις στο αυτοκίνητο, μαζί με τα κουνούπια..βεβαίως, βεβαίως (εμείς που είμαστε τυχεροί δηλαδή) και παίρνεις δόση απο a/c και έχεις βγάλει σταλακτίτες μέχρι να πας στο γραφείο. Στο δρόμο όμως οι Ινδοί χαμπάρι. Με πουκαμισάκια (στάνταρ) και τα μανίκια μέχρι κάτω. Οι γυναίκες με τα σάρι τους που είναι 15 μέτρα ύφασμα. Και μου αρέσει που εγώ κοιτάω αυτές και κείνες εμένα. Καλά εγώ αναρωτιέμαι κλασσικά πως δεν ζεσταίνονται με αυτό όλο που φοράνε και το τυλίγουν και σα μπέρτα στον ώμο. Εκείνες θα ήθελα πολύ να ξέρω τι λένε για μένα!!Πως δεν κρυώνω που φοράω κοντομάνικο? Μόνο που τους βλέπω μου έρχεται να λιποθυμήσω( ιιιιιιιιιιιιιι..............σαν την Ζουμπουλία στο «Παρα πέντε».

Και δε μιλάω για όσους δεν έχουν αυτοκίνητο και έχουν ποδήλατο. Δεν είναι πως εμείς είμαστε καλομαθημένοι αλλά ότι η ζέστη δεν αντιμετωπίζεται. Απορώ δηλ πως μπορεί κάποιος να είναι μαθημένος σε τέτοια θερμοκρασία και να μην παθαίνει θερμοπληξία με ποδήλατο, ρίκσο κτλ.
Όταν επιτέλους φτάνουμε στο γραφείο, το a/c βρίσκεται στους 21 βαθμούς μονίμως και ας φωνάζουμε πως αυτό δεν είναι καλό! Ο οργανισμός έχει πάθει Το σοκ μετά απο τόσα σκαμπανεβάσματα θερμοκρασίας πρωί πρωί. Τρείς μέρες το έκανα αυτό και είμαι με τα χαρτομάντηλα και τη μύτη μου να τρέχει σα βρύση. Γερή κράση εμείς οι ευρωπαίες!!

Το χειρότερο απο όλα όμως είναι το βράδυ. Δεν μπορώ να κοιμηθώ λόγω ζέστης και φυσικά το πρωί δεν ανοίγει το μάτι.Νομίζω πως μετά την Ινδία θα σιχαθώ το καλοκαίρι, τη ζέστη, τον ήλιο και γενικά ότι έχει να κάνει με κοντομάνικο!Λέτε μετά να ζητήσουμε να μας στείλουν Νορβηγία για ένα χρόνο να στανιάρουμε?

Όλοι λένε πως αυτό θα πάρει ακόμη κανένα μήνα!!!!Θα έχω αποτρελαθεί και θα έχω πάθει καπάκι και πνευμονία.Μετά όμως.....θα έρθει η βροχή!!Και όλα θα γίνουν πράσινα και δε θα έχει ζέστη!(ονειρικό μου φαίνεται εδώ που τα λέμε αλλά μου αρέσουν τα όνειρα!!) Και πάλι θα γκρινιάζω είναι σίγουρο αλλά τουλάχιστον δε θα έχει ζέστη!!!

Κάπου κάπου αναρωτιέμαι κίολας μήπως με καταράστηκε κανένας να με στείλουν στο πύρ το εξώτερο....γιατί καπώς έτσι πρέπει να είναι (έπρεπε να νηστέψω πιο σκληρά το Πάσχα ρε παιδιά, το παραδέχομαι!)

Ρε παιδιά μαζί με τα στυλό που προσφερθήκατε να μου στείλετε, στείλτε και κανα συνεφάκι κατα δω. Μην τα κρατάτε όλα για την πάρτη σας!Γιατί κάθομαι και αναρωτιέμαι.....που είναι οι μουσώνες....οεο???????????

ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΟΧΑ...ΣΤΗΝ ΜΠΟΧΑ

Δεν το πιστεύω οτι ξαναγράφω το αγαπημένο μου blog. Βασικά δεν το πιστεύω ότι ξαναγύρισα στην Ινδία. Είχα μια αμυδρή ελπίδα πως θα με ξεχάσουν κάπου στην Ελλάδα. Αλλά ποιός έχασε την τύχη για να την βρώ εγώ.

Και μιλάω γενικά....Η «τύχη» μου άρχισε μόλις άρχισα και γω το ταξίδι του γυρισμού. Γιατί καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε καιρός να γυρίσουμε και στο φυσικό μας περιβάλλον.Και για όσους αναρωτιούνται ήμουν στην Ελλάδα λόγω Πάσχα και λόγω Visas. Την οποία μου ανανέωσαν για 6 μήνες πάλι!!Τι διάολο? Είμαι αναρτημένη σε όλες τις Ινδικές Πρεσβείες σαν επικίνδυνη αν πάρω visa πάνω απο 6 μήνες? Έχουν μήπως ακούσει κακοήθειες πως κακομεταχειρίζομαι τη visa? Οπότε μετά απο 6 μήνες θα έχω τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελή μου....Ζώ ένα δράμα!!!

Και έτσι ενα πρωϊ πήρα τη μικρή μου βαλίτσα (μόνο 37 κιλά) και πήγα στην Aegean να κάνω check-in. Μόλις έβαλε η κοπέλα τη βαλίτσα μου επάνω μόνο συγκοπή που δεν έπαθε. Είναι λέει πολλά κιλά. Εγώ σφύριζα αδιάφορη...ελα μωρέ, κατι πίτες και κουλουράκια έχει μέσα η βαλίτσα μου!Δε γίνεται μου λένε , πρέπει να την αδειάσετε απο κάποια κιλά.

-Μα ταξιδεύω και πάω μακριά
-....Το Mumbai που είναι?
-( Εκεί που το άφησαν πήγα να πω) Στη Βομβάη (παίζουμε Trivial ήθελα να ξέρω?)
-Ααααααααα
-Δεν δικαιούμαι πιο πολλά κιλά επειδή ταξιδεύω για Ινδία?
-Όχι..
-Μα αυτοί που ταξιδεύουν για Αμερική?
-Αυτοί είναι άλλο...
-Μπα, πιο πολλά μίλια κάνουν?
-Δικαιούστε πιο πολλά απο την Αθήνα....
-............................Δηλ όταν φτάσω Αθήνα που θα δικαιούμαι θα μπορώ να βάλω τα πράγματα που κουβαλάω στο χέρι μέσα στη βαλίτσα?
-Όχι γιατί τη βαλίτσα θα την πάρετε κατευθείαν απο την Βομβάη
Συμπέρασμα,αν δεν μένετε Αθήνα θα την περάσετε με ενα τζιν όπου και να πάτε!!!Δε δικαιούμαστε να πάρουμε παραπάνω μαζί μας!

Και τι είναι τα κιλά μαντάμ να τα αδειάσουμε έτσι? Αμα ήταν να αδειάζαμε γενικώς κιλά θα είμασταν όλες........άρες.!(ψωνάρες ήθελα να πω, ο νους σας στο πονηρό)
Μια και δυο...ξαναφεύγω απο την ουρά που περίμενα τόση ώρα και πάω να αδειάσω ότι μπορώ.Βάζω 10 κιλά σε μια τσάντα ώμου που ευτυχώς είχα και ξαναπάω κουνιστή και λυγιστή. Που λέει ο λόγος βέβαια γιατί μου είχε πέσει η σπλήνα.
Με ξαναβάζουν σε όλα τα μηχανήματα, πάω στην ουρά και μετά μου λένε να ξαναφύγω απο την ουρά για να πάω στα εκδοτήρια να πληρώσω υπέρβαρο. Και κερατάς και δαρμένος που λένε. Και πλήρωσα και είχα 10 κιλά επάνω μου να μου κόβουν τη μέση.

Μπαίνω στο αεροπλάνο να φύγω κακήν κακώς γιατί η όλη διαδικασία μου είχε πάρει αρκετή ώρα και μετά απο μισή ώρα να’μαι στην Αθήνα!Σκέφτηκα να πάω να αδειάσω το Ικέα δίπλα για να μου δώσουν τα κιλά που δικαιούμαι αλλά την τελευταία στιγμή ηρέμησα!
Και φτάνει η ώρα που θα έκανα check in στην εταιρεία που θα έφευγα για Ινδία. Πάω και μου λένε ...-Τι θα πάρετε επάνω μαζί σας? Δείχνω την τσάντα. -Αυτή μου λένε είναι βαριά! .....-Το γνωρίζω αλλά δε φταίω. Η Aegean με έβαλε και έβγαλα απο την τσάντα μου 10 κιλά και πλήρωσα κιόλας.-Δε γίνεται μου λένε να την πάρετε μαζί σας! Απο τύχη γλίτωσα το καρδιακό. Ο ένας μου έλεγε να αδειάσω και τώρα μου λένε πως αυτά που άδειασα είναι πολλά! 3 κιλά...να τ’αφήσω ή να κόψω????? Τον παρακάλεσα να με αφήσει να περάσω επειδή με παιδεύουν απο την Θεσσαλονίκη.
Γέλασε ο άνθρωπος και καλά να είναι με άφησε και πέρασα.Αλλά με ενημέρωσε πως στην Ντόχα (εκει που είναι η πρώτη στάση, η πρωτεύουσα του Κατάρ) μπορεί και να έχω πρόβλημα. Και δυστυχώς είχε δίκιο. Όταν είδα πως ζύγιζαν τις τσάντες που είχε ο καθένας για να πάρει μαζί του μέσα στο αεροπλάνο κόντεψα να λιποθιμήσω!Και δω γκαντεμιά ..λέω?Οπότε όσες χειραποσκευές ήταν βαριές τις έστελναν μαζί με τις βαλίτσες κάτω. Αλλά στη δική μου είχα βάλει και τρόφιμα που σημαίνει πως πάει η πιτούλα της μαμάς. Αντί για πίτα θα τρώγαμε ξυνόγαλο!
Οπότε πάω και γω με τη σειρά μου στη ζυγαριά. Και εκει που λέω...πάει... παει.... παει...... και δε γυρίζει η πίτααααααααααααααααα, μου λέει ο υπεύθυνος...Οκ, Για σένα είναι οκ...και μου κλείνει το μάτι!Δεν πίστευα στην τύχη μου!Για κάποιο λόγο ο καταριανός μου έκανε τα γλυκά μάτια και με άφησε να περάσω!Να θυμηθώ να μην δείξω στο Γιάννη το blog αυτό που μου λέει συνέχεια πως εμείς οι γυναίκες εκμεταλευόμαστε τη γυναικεία φύση μας για να πετύχουμε το σκοπό μας.
Τέλος καλό όλα καλά? Μπα με μένα δεν πάει ποτέ τέτοιος τίτλος.
Αφού πήγαν όλα καλά στην πτήση, φτάνουμε Ινδία. Το κατάλαβα απο τη μυρωδιά βέβαια, γνώριμη πλέον. Εντωμεταξύ επειδή ήξερα τη διαδικασία γνώριζα πως έπρεπε να περάσω απο το immigration και να συμπληρώσω ενα χαρτάκι.
Το δείχνεις πρώτα εκεί και μετά στην έξοδο σου κρατάνε ενα απόκομα και μετά σε αφήνουν να περάσεις. Μέχρι εδώ καλά.
Κατεβαίνουμε και μου έρχεται στα μούτρα ενα κύμα ζέστης. Όχι σαν αυτή που ξέρουμε...ζεστάρα μαζί με μυρωδιές. Είχα και τα 10 κιλά απο την καλή μου Aegean και ήμουν μέσα στην καλή χαρά. Φτάνω μετά απο ..πόση ώρα δεν ξέρω και γω στο immigration όπου γίνεται της μουρλής. Και διαπιστώνω πως δεν έχει στυλό όπως μου είπαν οι αεροσυνοδοί οταν τους ζήτησα να μου δώσουν ενα ......πουθενάααααααααααα!!!Πατούσαν όλοι επι πτωμάτων για ενα στυλό. Δεν το συζητώ πως όποιος είχε στυλό αν τον πουλούσε μαυρη αγορα θα έπιανε ενα σωρό λεφτά.
Αφου έβλεπα στυλό και μου έπεφτα τα σάλια!!!!Στυλουδάκι μου εσύ...έλα εδω μανάρι μου να δείς τι θα σου κάνω εγώ!
Επι ένα τέταρτο έψαχνα στυλό αν είστε χριστιανοί . Πάω σε έναν απο τους δεκάδες αξιωματούχους που είχε εκεί και του ζητάω ενα στυλό. Έφυγε να πάει να φέρει και αμα τον είδατε εσείς τον είδα και γω!Εντωμεταξύ έχω γίνει μούσκεμα στο ιδρώτα. Πάω σε ενα άλλο με γαλόνια και του ζητάω πάλι στυλό...και τι μου λέει...δανειστείτε έναν.....!!!!
Εξυπηρέτηση ώρα 0 με παρα τέταρτο...Σε σένα θα ρχόμουν βρε έξυπνε αν ήθελα να δανειστώ απο άλλον?
Μια και δυο τι να κάνω? Ντρεπόμουν πολύ να ζητήσω στυλό απο κάποιον άλλον που αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να περιμένει εμένα να τελειώσω και μετά να φύγει! Και όλα αυτά στις 4μισι το πρωϊ. Ενας καλός άνθωπος όμως με λυπήθηκε και μου έδωσε. Αυτή η γυναίκα του όμως μου έσπασε τα νεύρα. Του έλεγε συνέχεια να μου πει να τελειώνω. Είχα χύσει ενα γάγγη ιδρώτα!
Κάποια στιγμή επιτέλους τελείωσα. Πήρα και τη βαλίτσα μου και βουρ για έξω. Εντωμεταξύ ο Γιάννης μου είχε στείλει 4 μυνήματα και δεν είχα στείλει καμιά απάντηση.Θα νόμιζε πως έπεσα θύμα απαγωγής τόση ώρα που περίμενε απο έξω.
Και πάω να βγώ και τι μου λένε....Αυτές τις τρείς γραμμές που έπρεπε να συμπληρώσετε δεν τις έχετε συμληρώσει. Και διαπιστώνω με τρόμο πως είχα ξεχάσει 3 ολόκληρες γραμμές!!!!Τώρα???????
Που να βρώ στυλό ξανά? Όλοι έφευγαν!!!Μου ήρθε να στραγγαλίσω πρώτα την αεροσυνοδό, μετά τους αξιωματούχους και τελευταία την Ινδή που μου είχε σπάσει τα νεύρα για να πάρει πίσω το στυλό της!!!!
Μετά απο 10 λεπτά βλέπω κάποιον του αεροδρομίου με ενα στυλό στο τσεπάκι και μόνο που δε χόρεψα απο την χαρά μου...ωρε....Ιτιά ιτιάααααα, λουλουδιασμέεεεεενηηηηηηη!!!
Ύστερα απο 1 ώρα και 15 λεπτά έφτασα στην έξοδο και ένιωσα όπως ο ήρωας στην ταινία « Το express του μεσονυκτίου»!!!Ορκίστηκα δε πως απο δω και πέρα θα κυκλοφορώ παντού με ένα στυλό!Απο την Ντόχα λοιπόν..στην μπόχα.....Στην άκρη και σας έφαγαααααααααα