Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ...ΚΑΦΕ!!

Δεν ξέρω αν σας έχω μιλήσει ποτέ για το νέο παιδί που έχουμε ως office boy στο γραφείο μας. Μετά απο αλεπάλληλες προσπάθειες να φέρουμε στο γραφείο μας κάποιον που μπορεί να μας βοηθήσει και να κρατάει κ τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής στην κουζίνα, βρήκαμε αυτο το παιδί. Όνομα δεν μπορώ να πω αλλά και δεν μπορώ να συγκρατήσω επειδή είναι απο αυτά τα περίεργα Hindu ονόματα.
Οπότε θα το λεω το office boy απο τώρα και στο εξής για να καταλαβαινόμαστε.
Το στύλ του είναι το κλασσικό ινδικό στύλ. 35 κιλά συν τα παπούτσια, μουστάκι και πουκάμισο- παντελόνι που αλλάζει 1 φορά το μήνα. Το κολλάρο απο το πουκάμισο ούτε καν το κοιτάω απο φόβο τι θα δω να σκαρφαλώνει !! Παπούτσια φυσικά σανδάλια παντός καιρού, βροχής, ήλιου, αέρα κτλ κτλ
Το κακό με το office boy είναι πως δεν μιλάει καθόλου αγγλικά και όταν τα παίρνει μιλάει μέσα απο τα δόντια του μόνο Hindi. Ξέρει μόνο 2 λέξεις που τις λέει συνέχεια και στο άσχετο. Οι λέξεις αυτές είναι το ουάν μίνιτ και το Οκ!! Φυσικά το ουάν μίνιτ το χρησιμοποιεί σχεδόν συνέχεια. Είναι το αγαπημένο του γιατί δεν πολυ αγχώνεται όταν του λες να κάνει μια δουλειά. Όλα σου λέει έχουν τη σειρά τους.

Σκηνικό ένα. Μπαίνω στη γυναικεία τουαλέτα και ανακαλύπτω ότι δεν έχει χαρτί. Ανοίγω την πόρτα για να πάρω χαρτί και πετυχαίνω τον ουαν μίνιτ να βάζει χαρτιά για τα χέρια. Εγώ ίσα ίσα που κρατιέμαι...και του ζητάω να μου δώσει ενα χαρτί τουαλέτας...
Διάλογος.
-Can you please give me some towel paper? (με τις απαραίτητες χειρονομίες γιατί είπαμε...δεν ξέρει γρι αγγλικά)
-Ουάν μίνιτ
-....(φτου σου ρε γαμώτο...θα μου φύγουν)...No, don’t worry you can give me the towel paper and I will unwrap it!
-Ουάν μίνιτ.....φφφφφφφ(ξεφυσάει σα να λέει...ουάν μίνιτ λέεεμεεεεεεεε......) και συνεχίζει και βγάζει απο το σελοφάν τα χαρτιά που χρησιμοποιούμε για τα χέρια, ανοίγει τη θήκούλα που τα βάζουμε. Τα βάζει προσεκτικά και κλείνει τη θηκούλα. Δοκιμάζει αν μπορεί κάποιος να βγάλει εύκολα χαρτί απο τη θήκη και αφού γυρνάει κ μου χαρίζει ενα χαμόγελο αυτοπεποίθησης....αποφασίζει να βάλει το χέρι του κάτω στο ντουλάπι και να βγάλει επιτέλους χαρτί για μένα.
- Can I have it now???
- Ουάν μίνιτ!!!!! Λέει με στόμφο...
-....ξεροκαταπίνω.....(το νιώθω......μου φεύγουν....)
Παίρνει στα χέρια του το χαρτί, το ξετυλίγει σιγά σιγά μη σκίσει το σελοφάν(!!!!) , πετάει το σελοφάν στα σκουπίδια και είναι έτοιμος να μπει στην τουαλέτα να ξεβιδώσει εκείνο το κέρατο που το βάζουν και μετά να φύγει...
Εγώ είμαι ήδη σε στάση....δεν αντέχω άλλο...με τα πόδια μου μαζεμένα το ενα πάνω στο άλλο όπως στο νηπιαγωγείο, λες και αν το κάνεις αυτό δε θα κατουρηθείς πάνω σου.
Οπότε με κίνηση αστραπή του το παίρνω απο τα χέρια και προλαβαίνω και του λέω εγω το οκ!
Μπαίνω μέσα....ανακουφίζομαι...ααααααααα και μετά ακούω τη φωνή του απο έξω...
-Οκ????????????

Το άλλο συνήθειο που έχει είναι πως αν νομίζει πως πας να του πάρεις τη δουλειά που κάνει, σε έχει βάλει στο μάτι με τη μια.
Έτσι αυτό που νομίζει ως δική του δουλειά είναι να πηγαίνει στο γιάννη τσάι το πρωί. Δεν ήταν λίγες οι μέρες που ο γιάννης δεν ήθελε τσαι και του πήγαινα εγω καφέ. Μόλις με έβλεπε να πηγαίνω καφέ στο γραφείο του Γιάννη...έλεγε κάτι μέσα απο τα δόντια του και με κοιτούσε με μισό μάτι. Έκανα πολύ καιρό να καταλάβω γιατί με κοιτούσε έτσι.
Μια μέρα αποφάσισα να τον τεστάρω...
Είναι πρωί και εχω πάει στην κουζίνα να κάνω τσαι. Με βλέπει ότι κάνω τσάι κ επίσης ξέρει πως εγω συνήθως πίνω καφέ. Σου λέει αυτή έχει κακό σκοπό. Θα πάει τσάι στον άλλον...και αυτό ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ!!! Παραφυλάει...με βλέπει οτι πάω προς το γραφείο του Γιάννη...τα παίρνει...
Μετά απο 5 λεπτά εμφανίζεται στο γραφείο του Γιάννη...με μια κούπα τσάι..
Βλέπει το δικό μου εκεί....
Του λέει ο Γιάννης...It’s ok, I have tea
…….κοντοστέκεται.....παίρνει τη δική μου κούπα και αφήνει στο Γιάννη τη δική του..και του λέει...Οκ?????
Άμα θες μην το πίνεις......Οκ του λέει κ ο Γιάννης...και έκατσε μέσα μέχρι να τον δει οτι θα πιεί έστω μια γουλιά απο το δικό του!!

Και το τελευταίο έγινε χτες.
Κάθε μέρα με βλέπει οτι κάνω καφέ. Οπότε χτές το πρωί έρχεται με το τσάι του Γιάννη και μια κούπα καφέ για μένα...μέσα στο χαμόγελο...
-αααααα Thanks , του λέω και φυσικά πίνω μια γουλιά για να με δει και να το ευχαρισηθεί. Δεν έχει γάλα όμως ο καφές μου και πάω μέσα να βάλω γάλα. Με βλέπει και λέει...milk…ooooohhh sorry (μόλις συνειδητοποίησα πως έμαθε και άλλες λέξεις!!)
-Don’t worry, του λέω εγώ μην τα πάρει που έβαλα γάλα μόνη μου.
Εντωμεταξύ το δικό μου γάλα είναι το light. Μέσα στο ψυγείο υπάρχουν το δικό μου και άλλο ενα γάλα...απο τον Ιούλιο!! Με το που έβαλα γάλα στον καφέ μου τελειώνει το δικό μου γάλα και το πετάω. Οπότε μέσα στο ψυγείο μένει μόνο το γάλα..απο τον Ιούλιο.

Το απόγευμα...βλέπω να έρχεται κουνάμενος σινάμενος ο ουάν μίνιτ και να φέρνει τα καθιερωμένα...Βλέπω τον καφέ μου...τίγκα στο γάλα....!!!!Με κοιτάει με το συνηθισμένο χαμόγελο..
-Οκ? Μου λέει...??? milk!!!
- Χριστέ μου μη με κάνει να το πιω μπροστά του..σκέφτομαι .....Οκ!!! του λέω....και το χαμόγελο παγώνει στα χείλια μου
Γράφω στο Γιάννη μύνημα στο msn......του λέω...πρέπει να παω και να χύσω τον καφέ χωρίς να με πάρει χαμπάρι και τα πάρει στο κρανίο ο ουάν μίνιτ.
-Δε θα ήθελα να είμαι στη θέση σου...η απάντηση του Γιάννη....τι θα κάνεις τώρα..? πρέπει να είσαι πολύ γρήγορη...μου λέει...
-Θα βρω τρόπο, του απαντάω, μόνο αν κάνω πολύ ώρα....έλα να με ψάξεις...μου έχει άχτι και μετά και απο αυτό θα με δολοφονήσει...

Βγάζω το κεφάλι μου να δω που είναι....μμμμ ωραία...σερβίρει τσάι στους υπόλοιπους...ή τώρα ή ποτέεεε, αέρααααααααααααα
Βάζω το μισό καφέ σε ένα άλλο ποτήρι μη δεί οτι η κούπα μου είναι γεμάτη και με γοργά και αδιάφορα βήματα, πάω στην κουζίνα. Με κινήσεις που θα ζήλευε και η βιονική γυναίκα (που τη θυμήθηκα?), χύνω τον καφέ. Ανοίγω το ψυγείο και χύνω το χαλασμένο γάλα ενώ ταυτόχρονα παίρνω μια καθαρή κούπα και βάζω τσαι...

Ρίχνω κλεφτές ματιές απο τα παράθυρα της κουζίνας και ο ουάν μίνιτ ακόμη σερβίρει..
Έχω ιδρώσει αλλά έκανα τη δουλειά μου σε λιγότερα απο 1 λεπτό...

Παίρνω την κούπα μου και προχορώ προς το γραφείο μου....
Άλλη μια μέρα πέρασε....

Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές σήμερα το πρωι...ακούγεται ο ήχος απο 2 κούπες να πλησιάζουν προς εμένα....
Οχι πάλι......................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!