ΤΡΙΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ??

Μετά απο πολλή σκέψη αν έπρεπε ή όχι να βάλω αυτό τον τίτλο στο blog μου, τελικά αποφάσισα πως θα πρέπει να το μοιραστώ και αυτό μαζί σας. Τι σημαίνει αυτός ο τίτλος και μήπως υποννοεί κάτι? Και βεβαίως ναι, υποννοεί αυτό που όλοι φαντάζεστε!!!Οι Ινδοί τρίβουν τα ποδαράκια τους. Και είναι τίτλος που επιννόησε ο Γιάννης όταν πρωτοείδαν τα μάτια του διάφορα παράξενα!(άσχετο αλλά μιας και μιλάμε για παράξενα δείτε μια φώτο απο ένα κύριο που ξυρίζεται στον δρόμο! Στην Ινδία γενικώς μετά απο λίγο καιρό δε σου κάνει εντύπωση που όλα διαδραματίζονται στο δρόμο)

Στην αρχή και αφού παρατήρησα κάποιες συμπεριφορές που είχαν, έβγαλα το (γρήγορο ομολογώ) συμπέρασμα πως ναι δεν είχαν καμία σχέση με έμας τους δυτικούς. Μου έκανε καταρχήν μεγάλη εντύπωση πως όπου και αν βρίσκονταν αν ήθελαν να πάνε τουαλέτα, πήγαιναν. Δημόσιες τουαλέτες στην Ινδία δεν υπάρχουν οπότε , το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι. Γιατί σου λέει ο Ινδός «Μπα, να πάθω εγώ προστάτη που θα είμαι όλη μέρα με τη φούσκα μου γεμάτη?» Ποτέ!Πάνω απο όλα η υγεία. Ο Θεός γιαυτό δε με έκανε γυναίκα, για να κατουράω όρθιος και όπου θέλω. Και κατεβαίνει ο καλός σου στην άκρη του δρόμου( του πολυσύχναστου) και κατουράει όπου βρεί ΚΑΝΟΝΙΚΑ. Καλά, έπρεπε να είχα μια κάμερα την πρώτη μέρα που το είδα!!Νόμιζα πως ανακάλυψα ότι υπήρχε ζωή στον Άρη,......Γιάννη, Γιάννη κοίτα τι κάνει αυτός καλέ στη μέση του δρόμου...α...και αυτός..και αυτός..και αυτός...και κοίτα..αααααα, τι κάνει αυτός????(όχι αυτός δεν κατουρούσε!!) Μετά είδα παιδάκια...μέσα στο δρόμο τα κατέβαζαν, έκανα ότι έκαναν και τα ξανανέβαζαν!!!!
Στη συνέχεια βρεθήκαμε με μια παρέα ( μικρομεσαίοι Ινδοί ) και εκεί που μιλούσαμε και γελούσαμε (κλασσικά μόνο εγώ και ο Γιάννης) πετάει ενα ρέψιμο ο διπλανός μου και με στέλνει!Και συνεχίζει να μιλάει κανονικά....αφού μου ήρθε όλη η σκορδίλα και η κρεμμυδίλα απο το στόμα του στα μούτρα, ένιωσα την ανάγκη πως έπρεπε να πάω σπίτι να κλάψω μόνη μου βρε αδερφε!!!Να κλάψω για την τύχη μου και το γεγονός πως νόμιζα ότι τουλάχιστον οι μικρομεσαίοι που φαίνονται σαν και μας στις συνήθειες, είναι σαν και μας !!
Το καλύτερο όμως έγινε όταν ο Γιάννης που είναι ψυχοπονιάρης είπε στον οδηγό μας πως θα τον βγάλει έξω μαζί με τη γυναίκα του να φάμε. Επέμενε καταρχήν πως έπρεπε να πάμε σε ένα εστιατόριο μέσα σε ξενοδοχείο 5 αστέρων για να τους ευχαριστήσει και γιατί δεν θα είχαν την ευκαιρία αυτή ποτέ άλλοτε στη ζωή τους . Τον έπεισα κακήν κακώς πως δεν ήταν συνηθισμένοι σε κάτι τέτοιο και τελικά πήγαμε σε ένα εστιατόριο κανονικό για μας, κλασσάτο γιαυτούς! Πέρα απο το γεγονός πως απο την ντροπή τους δεν έφαγαν και πολλά, ο Sadik για να μας δείξει πόσο ευχαριστημένος ήταν, τραβάει ένα ρέψιμο στο τέλος που μας άκουσε όλο το μαγαζί. Και συμπληρώνει...This tank is full!!!! Καταλάβατε ή να κάνω και κακά? (που εδώ μου είναι και ΠΟΛΥ εύκολο) Πεθάναμε στο γέλιο με τη φάση αυτή περριτό να το πώ!Να'σαι καλά ρε Sadik!!

Επίσης να σας πώ ότι εκείνη τη μέρα γνώρισα και τον πρώτο άνθρωπο στη ζωή μου που δεν μπορούσε να φάει με πηρούνι επειδή είχε μάθει να τρώει με τα χέρια.Πολύ παράξενο για μένα αλλά καθημερινό φαινόμενο εδώ. Ήταν η γυναίκα του Sadik του οδηγού μας. Εδώ τρώνε με τα χέρια,μάλλον το χέρι, μόνο το δεξί. Το αριστερό ξέρετε...μην τα ξαναλέμε....πεζοδρόμιο και άγιος ο Θεός.Τους βοηθάνε και οι διάφορες πιτούλες που έχουν. Αλλά ρε παιδιά αφού δεν το χρησιμοποιούν το ρημάδι το χέρι τους για να σκουπιστούν όπως λέω παραπάνω, όλα πάνε στο σώβρακο έτσι?, γιατί δεν τρώνε με αυτό!!!Όχι πείτε μου!!
Και η τελευταία ανακάλυψη που έκανα έχει σχέση φυσικά με τον τίτλο του blog. Όταν πριν ενα μήνα πήγαμε τις θεϊκές διακοπές μας στο θεϊκό μέρος, μία μέρα που ψάχναμε στο πάρκινγκ τον οδηγό μας δεν ήταν πουθενά. Απο δώ , απο κει , τίποτα. Βλέπουμε τους άλλους οδηγούς που είναι όλοι μαζεμένοι κάτω απο ένα δέντρο και δεν είναι εκεί ο οδηγός μας. Τους ρωτάμε τότε στα αγγλικά που είναι (μας ήξεραν γιατί είμασταν οι μοναδικοί λευκοί στο Θεϊκό «resort», άλλη μια επιτυχία μας!!) και μας δείχνουν το αμάξι ΜΑΣ και μέσα τον οδηγό με ένα άλλο οδηγό μαζί . Έίχαν ξαπλώσει τα καθίσματα, ακούγαν bollywood μουσική στη διαπασών (αφού δε μας κατάλαβαν απο την πολλή έξαψη της στιγμής) , είχαν βγάλει τα παπούτσια τους και ....έτριβαν τα ποδαράκια τους!!!!!

Καλά δεν το συζητώ πως δεν πήγα κοντά απο φόβο τι θα δώ!!Έτσι που λέτε οι Ινδοί!!Ολοι που τους χάνεις που τους βρίσκεις, τρίβουν τα ποδαράκια τους!!Περπατάνε στο δρόμο αγκαλιασμένοι απο τον ώμο (φιλικά έτσι? ). Είναι τρείς –τρείς επάνω στα ποδήλατα (καλά εκεί δεν τρίβουν τα ποδαράκια τους!) και γενικά είναι παντού μαζί και κολλητά. Μόνο τα αγοράκια!!



Και λεω τώρα, αν δεν είσαι παντρεμένος και συζείς με γκόμενα πας φυλακή. Να δείς μίνι στη χώρα αυτή όσο ζείς δεν υπάρχει περίπτωση. Να δείς ντεκολτέ...καλά θα περιμένεις και τις 7 ζωές που σου λένε πως έχεις. Απαγορεύεται δια ροπάλου να δείξει πόδι η γυναίκα. Αν δεν κάνω λάθος θεωρείται μεγάλη προσβολή.Οπότε..τι να κάνουν και οι Ινδοί για να περάσει ο καιρός να παντρευτούν και να δούν μια άσπρη μέρα..??

Το θέμα είναι πως ακόμη και αφού παντρευτούν, ωχ , συνεχίζουν και τρίβουν τα ποδαράκια τους? Λέτε αφου ήρθε ο δικός μας ο Μ. Αλέξανδρος στην Ινδία να έβλεπε το Βουκεφάλα με άλλο μάτι???

Αμάν!!
Γιάννη.....................τα πραγματα σου και γρήγορα στην Ελλάδα...you , go Greece..now!!!!

PS. Επειδή το θέμα είναι λίγο ευαίσθητο σήμερα, no XXX photos!! ;-)

ΨΑΧΝΕΙΣ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ?ΒΡΕ ΚΑΤΣΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!!!!

Καλημέρα απανταχού Έλληνες !!!!Οι Έλληνες της Ινδίας σας χαιρετούν. Δε θα κρύψω βέβαια πως ορισμένα απο τα σχόλια σας με ανέβασαν και με έκαναν να θέλω να γράψω όλο και πιο καλό κείμενο αλλά….ορισμένα με έριξαν πάρα πολύ.Αλλά τι χιούμορ θα είχα αν τα έπαιρνα όλα σοβαρά!!!!

Χαίρομαι που κάποιοι απο σας λένε πως το ονειρό τους είναι να έρθουν στην Ινδία. Και το δικό μου αυτό ήταν αν το πιστεύετε. Ποτέ όμως δεν περίμενα να έρθω εδώ ως παντρεμένη και με δουλειά. Ξέρετε, ήθελα να έρθω σε φοιτητοκατάσταση (μια λέξη όλο αυτό). Αλλά σκέφτομαι..ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΑ. Αμα δείτε πως πρέπει να ταξιδεύεις εδώ όντας σε low budget και που πρέπει να μείνεις θα χάσετε τη μπάλα. Οπότε καλύτερα με δουλειά παρά φοιτήτρια και να μην ξέρω απο που να φύγω!!

Όπως και να έχει , σωστά λέει ο αρκούδος πως θα κοιτάω πίσω μετά απο ένα χρόνο και θα λέω τι καλά που πέρασα!!

http://arkoudos.blogspot.com/2006/01/blog-post_30.html

Γιατί εδώ περνάς καλά!!Παντού σου ανοίγουν την πόρτα, σε προσφωνούν Κύριο και Κυρία πάντα (ακόμα και όταν δεν το εννοούν) , αλλά ευτυχώς δεν είμαι ματαιόδοξη!Α, και φυσικά θεωρούν πως όσο πιο άσπρος είσαι τόσο πιο ανώτερος είσαι!!! (Υπάρχουν διαφημίσεις στην τηλεόραση για προϊόντα που σε ασπρίζουν)

Σήμερα θα γράψω για την εμπειρία που είχαμε όταν προσπαθούσαμε να βρούμε άλλο σπίτι. Θυμάστε σε προηγούμενο blog που αφηγήθηκα λίγο απο τις περιπέτειες μας. Μακάρι να είχα φώτος παιδία να δείτε τι διακόσμηση που κάνουν στα διαμερίσματα!Επειδή τον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με διακόσμηση, έπαθα πολιτισμικό σόκ. Δεν ξέρω βέβαια αν είναι τόσο χάλια επειδή δεν έχουν λεφτά ή επειδή δεν έχουν γούστο. Διότι υποτίθεται πηγαίναμε σε πολύ καλα complex για να δούμε σπίτια...
Και πάμε στο πρώτο σπίτι..ήταν ένα ολοκαίνουργιο συγκρότημα αλλά έμοιαζε 10 χρόνων.

Και μας παρουσιάζουν το σπίτι...α, ρε μάνα που είσαι να δείς σε τι παλάτι είναι η κόρη σου!!! Με το που μπαίνουμε μέσα μύριζε κάτι ανάμεσα απο κλεισούρα και υγρασία, δεν έχω ιδέα γιατί. Αλλά είπα, σκέψου θετικά. Και βλέπω τον καναπέ και την τραπεζαρία σε πλήρη αρμονία. Τόσο που δεν τα ξεχώριζες. Λουλουδάτα τα πάντα, σαν τις ταπετσαρίες των άγγλων αν έχετε δει!

Μόνο που το μπεζ χρώμα δε νομίζω να ήταν απο τη «μάνα» του έτσι!!!Μάλλον απο τη βρώμα. Και ξαναλέω πήγαμε να δούμε τα καλύτερα! Και πάμε μέσα στα υπνοδωμάτια....ε, ρε γλεντια. Το κάθε ένα είχε και ενα θέμα όπως λέμε στη διακόσμηση. Αυτά είχαν το θέμα «Αρτζι μπούρτζι και λουλάς» , και τα τρία το ίδιο θέμα!! Κρεββάτια που δε θα έπαιρνα ούτε ως φοιτήτρια αν ήθελα το πιο φτηνό και ντουλάπες...αχ αυτές οι ντουλάπες...σιδερένιες και βαμμένες η μία κίτρινη, η άλλη φούξια(!!!) και η άλλη μπλέ!!!όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου σε ένα σπίτι!!! Καταρχήν δεν ήξερα πως υπήρχαν μεταλλικές ντουλάπες για ρούχα!!!Λέτε να είναι trendy την επόμενη δεκαετία και να γίνω έξαλλη με την κακία μου??Δε θα το αντέξω.
Αφού είδαμε και τις κρεβατοκάμαρες και έπρεπε να δείχνουμε και ενθουσιασμένοι, προχωρήσαμε στα μπάνια. Ήταν μέσα στο χρυσό χρώμα όλα. Βρύσες, νιπτήρες κτλ αλλά δεν είχε μπανιέρα. (Η πιο κάτω Φώτο είναι απο ενα από τα πιο ωραία μπάνια που είδαμε. Ειχε μόνο λίγο χρυσό αντι για Full set!)

Εγώ ξέρω πως όταν δε βάζεις μπανιέρα είναι γιατί δεν έχεις το χώρο!Εδώ έχουν το χώρο αλλά δεν έχουν βάλει μπανιέρα, μόνο βρύσες κτλ....Ασχετο έτσι????Ευτυχώς στο σπίτι μας έχουμε μπανιέρα!!!Είμαστε μάλλον στο 1% της Ινδίας! Και μετά απο όλο αυτό τον πλούτο, προχωράμε προς το σαλόνι ξανα και βλέπω ενα νιπτήρα στο διαδρομο...στο καρα-άσχετο!!!! Ρώτησα αλλά οποιος έχει έρθει Ινδία ξέρει πως μπορεί να ρωτάς με τις ώρες και να παίρνεις την ίδια απάντηση ...αααααααααα, παρατεταμένο που σημαίνει ναι...ή yes! Ξέρουν δεν ξέρουν την απάντηση. Οπότε δεν πήρα απάντηση τι μπορεί να θέλει ενας νιπτήρας κοντά στο σαλόνι!!! Μπορεί να χρησιμεύει τώρα που το σκέφτομαι όταν μπαίνεις και βέπεις το σαλόνι και θέλεις να κάνεις εμετό απο τη βρώμα!!
Το πιο καλό ήταν όταν είπαμε στην ιδιοκτήτρια πως θέλουμε TV και φούρνο( γιατί ο φούρνος εδώ δε θεωρείται απαραίτητος, δυστυχώς δεν έχουμε ούτε εμείς στο διαμέρισμα που νοικιάζουμε), και μας είπε πως θα μας βάλει αλλά ότι δόση πληρώνει εκείνη το μήνα, θα μας τη βάζει στο ενοίκιο!!Δηλ τη ρωτήσαμε, θέλετε να ξεπληρώσετε όλα αυτά που θα πάρετε για το διαμέρισμα σε ένα χρόνο απο μάς? Ααααααααααααα, λέει εκείνη!!!Μάλιστα....Συμφέρουσα συνδιαλλαγή δε λέω. Πώς δεν είχε σκεφτεί να της ξεπληρώσουμε και το δάνειο για το σπίτι σε ένα χρόνο? Της ξέφυγε μάλλον!

Και πάμε να δούμε ένα άλλο σπίτι...Χριστέ μου τη γειτονιά ήταν εκείνη. Είδαμε στεγνοκαθαριστήριο απέξω απο το complex που πήγαμε και η τύππισα σιδέρωνε με σίδερο που είχε μέσα κάρβουνο!!!!Το είχα δεί μόνο στο υπόγειο της γιαγιάς μου!!!Γούρλωσα όταν το είδα!!!Και μη φανταστείτε κατάστημα αλλά παράπηγμα.

Πάμε λοιπόν προς το ασανσερ για να φτάσουμε στο διαμέρισμα και μας εμποδίζει ο μεσίτης. Είχαμε παει στο ασανσερ του προσωπικού λέει και οχι σε αυτό που χρησιμοποιούν οι ένοικοι!!!Ok, μάλλον δεν έχουν έρθει εδώ ακόμη τα νέα ότι το απαρτχαϊντ δεν υφίσταται πλέον!!!Και μας υποδέχεται η χοντρούλα ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος δείγμα του ότι έχει αρκετά λεφτά. Εδω είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τους πλούσιους απο τους πολύ φτωχούς. Οι πλούσιοι και τα παιδιά τους είναι παχύσαρκα ενώ οι κακόμοιροι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα τι κιλό να πάρουν πάνω τους όλη μέρα ποδήλατο??????
Και μας δείχνει το σπίτι το οποίο αποτελείται απο 3 πενταβρομικα δωμάτια (νόμιζα πως ήθελαν να το νοικιασουν!!), μια κουζίνα...επίσης άθλια με γρανίτη (να τσιρίξω τώρα ή μετά?) και το φοβερό σαλόνι με 3 έπιπλα, εκ των οποίων το ενα ήταν η TV! Η κυρία ζήτησε αμέσως να της πουμε αν ενδιαφερόματσε επειδή είχε και waiting list!!!!Θου Κύριε φυλακή το στόματι μου!!!!!!(ελπίζω να το έγραψα καλά και να μην έχω 10 comments αύριο με καζούρα)

Μετά απο το τρομακτικό αυτό tour αποφασίσαμε να κάτσουμε σπιτάκι μας και να μην το ψάχνουμε πολύ!!!ήδη το είχαμε παρακάνει.Για να μην είμαι και εντελώς άδικη βέβαια, είδαμε και ένα ολοκαίνουργιο διαμέρισμα που μου άρεσε. Αλλά μόλις ρώτησα τον agent τι είναι αυτή η μυρωδιά μου είπε πως μάλον είναι απο τους εργάτες. Στην ινδία όταν χτίζουν ένα σπίτι, οι εργάτες παίρνουν τόσα λίγα λεφτά που δεν τους συμφέρει να πηγαίνουν πίσω στην πολιτεία απο όπου ήρθαν. Έτσι μέχρι να χτιστεί μένουν μέσα στα σπίτια??
Πως είπατε??? Ορίστε????Συγνώμη, αν νόμιζε κανείς πως μετά τους εργάτες που έχουν να κάνουν μπάνιο απο τη μέρα που πήγαν στο Γάγγη(και αν πήγαν) θα πήγαινα εγώ να εγκαινιάσω το σπίτι...τρελός γκουρού τους βάφτισε!!!!

Το βράδυ που γυρίσαμε στο σπίτι μας και κάτσαμε σκεφτόμουν πως αυτές τις περιπέτειες θέλω να της διηγηθώ κάπου!!

Σε φίλους, συγγενείς, στα παδιά μου όταν με το καλό αποκτήσω και όλοι να με κοιτάνε με την ίδια απορία και να μου λένε...αλήθεια επιβίωσατε ενα χρόνο στην Ινδία? Και γω να τους λέω υπερήφανα, «Αν και στη αρχή ήταν "κουπί" ...είχε πολύ γέλιο»

ΙΝΔΙΑ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους έκαναν τα comments τους στο blog μου γιατί αφιέρωσαν κάποια ώρα να με διαβάσουν. Αυτό που είχα στο νού μου να γράψω σήμερα ήταν μια εντελώς διαφορετική διάσταση των ανθρώπων της Ινδίας. Γιατί εμείς Ταμάρα ευτυχώς έχουμε γνωρίσει και διαφορετικούς Ινδούς απο αυτούς που περιγράφεις. Συμφωνώ πως είναι μεγάλα «λαμόγια» αλλά έχουν και πολύ πλάκα, και εμείς γνωρίσαμε και πολύ έμπιστους Ινδούς! Αλλά το θέμα ρε παιδιά είναι να μη δώσουμε σοβαρή διάσταση σε όλο αυτό που ζούμε. Είναι να δούμε το γελοίον του πράγματος.

Και σύ βρε Nigel, χαλάρωσε λίγο!!Δεν είχα σκοπό να βρίσω κανένα τριτοκοσμικό και μάλιστα η Ινδία δεν είναι τριτοκοσμική αλλά αναπτυσσόμενη χώρα και ταχύτατα!! Και απο ότι είδα απο το blog σου έχεις βάλει και φώτο του Χριστόδουλου, οπότε σίγουρα έχεις πιο πολύ χιούμορ απο ότι δείχνεις στο comment σου.

Last but not least, ενα special ευχαριστώ στον Αρκούδο που έβαλε το blog μου στο δικό του και έγινε χαμός το σκ!!! http://arkoudos.blogspot.com/

Και μετά απο αυτή την ομιλία (ένιωσα σα να έπαιρνα όσκαρ!!), στη δική μου πραγματικότητα...την Ινδία.Δεν ξέρω πόσο μακρινό σας φαίνεται αλλά ειδικά μόλις βγαίνεις απο το σπίτι σου καταλαβαίνεις πως είσαι πολλά χιλιόμέτρα μακριά απο την πατρίδα. Καλά το καλύτερο νέο που έχω απο το σκ είναι πως επιτέλους μας μισό -έφτιαξαν το δρόμο!!Άσφαλτος ναι...!!

Στο ένα ρεύμα βέβαια αλλά αφού όλοι πάνε όπου θέλουν εδώ, τι μας πειράζει πιο ρεύμα είναι??

Έχουμε άσφαλτο και αυτό μετράει..τα συνεργεία (3 παππούδες και ένας ινδός το πολύ 20 κιλά) έσκαβαν και έφτιαχναν 2 μέρες τώρα. Ακόμη και το βράδυ με φακούς και δεν κάνω πλάκα..

Αφου και το ρίκσο που πήραμε για να πάμε σπίτι απο την αγορά δε μας πήρε τις κλάσσικές 10 roupies…give me ten roupies more baba…very bad road!! Το baba (τονίζεται στο πρώτο ba), το χρησιμοποιούν παντού!Καταρχήν για να ζητιανέψουν...το Γιάννη τον έχουν πεθάνει στο baba, εμένα δε με λένε έτσι επειδή μάλλον έχω φοβιστική φάτσα και πάνε στο Γιάννη κατευθείαν.

Και αφού μιλάμε για δρόμους και λοιπά να σας πάω σε μια κλασσική μέρα στην όμοργη Ινδία. Και αρχίζω με περιγραφές και καταστάσεις που μου συμβαίνουν κάθε μέρα.

Τα ζητιάνάκια : Μπορείς να τα βρείς πάντού και αν δεν τα βλέπεις, θα έρθουν απο κάπου και χωρίς να το καταλάβεις θα τα βρείς μπροστά σου. Αυτό που στη δίνει πιο πολυ είναι πως τα στέλουν οι γονείς που είναι πιο κεί και παρακολουθούν. Και έτσι σκεφτεσαι πως δώσεις δε δώσεις στο ζητιανάκι χρήματα δεν του κάνεις διαφορά. Μια φορά λοιπόν πήγε ενα ζητιανάκι να μου ζητήσει χρήματα και μου γύρισε μπούμερανκ που δεν του έδωσα. Ήμουν που λές η καλή σου μέσα στο αμάξι(τυπική δυτική συμπεριφορά) και περίμενα το Γιάννη που είχε πάει να ψωνίσει κάτι.Πάντα μα πάντα όταν θές να πάς κάπου σε αφήνουν μπροστά απο το μαγαζί. Να υπήρχε τρόπος να σε ευχαριστήσουν και να σε βάλουν μέσα στο μαγαζι με το αυτοκίνητο, θα το έκαναν. Ήταν λοιπόν η περίοδος τις γιορτής τους , το Diwali, που είναι ενα mix απο δικά μας χριστούγεννα και Πάσχα μαζί. Χριστούγεννα γιατί βάζουν φωτάκια στα μπαλκόνια και ανάβουν πολλά κεριά και Πάσχα γιατί μπορεί και να καίνε 1 τόνο βεγγαλικά!!. (Η φώτο πιο κάτω ειναι απο ενα δρομο γεμάτο απομεινάρια απο τα βεγγαλικά)

Επί 3 μέρες δεν μπορείς να ησυχάσεις...απο το πρωι ως το βράδυ βεγγαλικά!! Οπότε έρχεται το ζητιανάκι και αρχίζει και μου χτυπάει το τζάμι. Το κάνουν συνέχεια αυτό όταν είσαι σε αυτοκίνητο για να σου σπάσουν τα νέυρα και να τους δώσεις χρήματα όχι επειδή τα λυπάσαι αλλά επειδή θές να τα σπάσεις στο ξύλο!!Μάλλον το αποτέλεσμα μετράει όμως για αυτά. Και μου χτυπάει το τζάμι συ νέ χεια!!!!!!!Σπάσιμο εγώ....λέω θα σταματήσει αν δεν του δώσω σημασία ( και άλλη τυπική δυτική συμπεριφορά)

Και εκεί που είχα γυρίσει τη μούρη μου αλλού επειδή κολλάνε και τι φάτσα τους στο τζάμι, γυρνάω απότομα και του χτυπάω και γώ το τζάμι απο μέσα! Χέστηκε το ζητιανάκι.....εδω πάει τίτλος τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή! Και πάει πιο πέρα και εκεί που δεν το περιμένω μου πετάει βεγγαλικό κάτω απο το αυτοκίνητο και νομίζω πως μας την έπεσαν οι Πακιστανοί!!Το χείλι μου ακόμη τρέμει!!

Ε, καλά όταν γύρισα και είδα το μούτρο απο το ζητιανάκι που είχε πέσει με την κοιλιά κάτω απο τα γέλια.....έγινα μπουρλότο!!Η ζητιανιά- ζητιανιά αλλά και το βεγγαλικό σύννεφο!!Ζητιανάκι –Γιώτα 3-0!!!

Αλλά και όταν είσαι επάνω στο ρίσκο και δούν ελαφρά ανοιχτό δέρμα...λένε απο μέσα τους...καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα και δώστου φωνάζουν όλα ΑΕΡΑΑΑΑΑΑ και έρχονται! Και πρέπει να έχουν καταλάβει πως το να αγγίζεις είναι κακό..και φυσικαααα το κάνουν συνέχεια. Δεν έχει σημασία πόσα θα τους δώσεις, αρκεί να τους δώσεις!! Και άμα τους δώσεις...εκεί είναι που τελείωσες..έρχονται και άλλα και άλλα και αλλά και σε ακολουθούν παντού!Μπρός Ινδία και πίσω ζητιάνος..

Riksomaniacs: Όπως τους λέει και ο Γιάννης. Είναι οι λεγόμενοι οδηγοί αυτών των τρικύκλων που απλά σε μεταφέρουν απο το ένα μέρος στο άλλο. Τι εννοώ? Ότι δεν πρέπει να έχεις και πολλές απαιτήσεις εκτός απο τη μεταφορά. Είχα μια γνωστή που αν το ταξί (στην Ελλάδα) δεν είχε a/c τα έπαιρνε!!Μανταμίτσα, για come to δώθε !!

Δεν πρέπει να κοιτάξεις προς τα πίσω που έχουν ένα χώρο να βάζεις βαλίτσες κτλ, επ ουδενί λόγω!! Λόγω τιμής δεν έχω κοιτάξει ποτέ απο φόβο τι θα δώ. Μετά, τα καθίσματα, λεοπαρδαλέ για του ευνόητους λόγους...να μη φαίνεται η βρώμα!! Και τα αμορτισερ τους..τι μου θυμίζουν...οτι δεν έχει κανένα τους. Μετράς τις λακκούβες με τη σπλήνα μια μια!!Αλλά, παρόλα αυτά εσύ πρέπει να πας σπίτι σου, ταξί εδω που είμαι δεν υπάρχουν, οπότε..αρχίζει ο γολγοθάς. Στα ρίκσο έχουν πάντα μετρητή, και υποτίθεται πως πρέπει να βάζουν αυτό και ανάλογα να πληρώνεις...Έλα αλέκο...τι ???Ταρίφα στην Ινδία???μπουχαχχαχαχαχαχαχα

Με το που πλησιάζεις και σε βλεπουν ότι πάς προς το μέρος τους το παίζουν αδιάφοροι και καλά!!Του λές....Meter?? Κλασσική ανταπάντηση, no meter. Και μετά αρχίζει το παζάρι, αλλα το ωραίο είναι άλλο. Μιλάς σε ένα μόνο και σου απαντάνε όλοι μαζί που εντωμεταξύ έχουν μαζευτεί γύρω σου!! Πράγμα που σημαίνει, την έβαψες δυτικέ!!Ινδοί και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο( άσχετο...το συνδικάτο κρατήστε εσείς )

Αν πεί ενας μια τιμή αυτή είναι, τι να ρωτήσεις άλλον να σε πάει, η τιμή είναι ίδια. Αλλά το λόγο συνήθως τον παίρνει ένας...ο γαμάω (sorry για την έκφραση) τις παρέας! Και σου λέει άμα θες...αν όχι...περπάτα...!!Που??? Στην άσφαλτο και τα ωραία πεζοδρόμια??

Στο καταπράσινο τοπίο, στον καθαρό ορίζοντα???Οπότε το παίρνεις και δε λές και κουβέντα. Αλλά το θέμα δεν είναι εκεί..άντε και το πήρες..το θέμα είναι ...ποιός Riksomaniac θα σου τύχει. Που λέτε...μια μέρα αποφασίζουμε να πάμε να δούμε cinema. Φτάνουμε και όλα καλά...πάμε να δούμε τι έχει και λέει ταινίες ινδικές μόνο. Και χωρίς υπότιτλους , οπότε τι να δούμε και μείς οι φτωχοί πλην τίμιοι δυτικοί..αποφασίσαμε να την κάνουμε..!Και πέρνουμε το πρώτο ρίκσο που βρήκαμε. Κάνουμε την πιο πάνω συζήτηση για καθαρά τυπικούς λόγους και καταλήγουμε σε μια τιμή. Η ώρα είναι γύρω στις 9 το βράδυ. Και φεύγουμε.....και στο δρόμο ο καλός σου...είναι μέσα στην καλή χαρά και πάει με 1000!! Τραγουδάει bollywood και κοιτάει...αριστερά..!!!Χριστέ μου σκέφτομαι, αυτό ήταν θα αφήσω τα κοκκαλάκια μου εδώ!! Πιο σιγά...να του λέμε...τίποτα...yes yes και ανάθεμα αν καταλάβαινε λέξη!!!Και δώστου τραγούδι και μασούσε και κάτι που δεν ξέραμε τι είναι...αλλά μετά τη βόλτα καταλάβαμε καλααααα!!Σε κάποια φάση και χωρίς να χαμηλώσει ταχύτητα, σκύβει ενώ οδηγούσε και φτύνει κάτι σαν καφέ υγρό!!!!Εγώ καθόμουν φυσικά απο πίσω του (γαμώ την τυχή μου όλα σε μένα??) και στο παραπέντε έκανα το πόδι μου πιο κεί να μη με πάρουν τα σκάγια..

Σε μια διαστάυρωση πιο κάτω πάει να σκοτώσει και κάποιον άλλο που έρχοταν αλλά απτόητος...Τραγούδι, κοίταγμα μόνο αριστερά και δεξιά και φτύσιμο!!!Αυτή είναι ζωή.Η απόσταση απο το σπίτι μας ήταν το πολυ 7 λεπτά! Ορκίζομαι..μου φάνηκαν 7 αιώνες!!!! Αφού μετά απο αυτό έκανα να ξαναανέβω σε ρίκσο τουλάχιστον 10 μέρες!!Το κερασάκι στη τούρτα ήταν που μας ζήτησε και παραπάνω λέφτά επειδή κλασσικά ο δρόμος ήταν χάλια και μετά τις 9 έχει νυχτερινή ταρίφα. Δική του επινόηση βέβαια αλλά επειδή είχε το ακαταλόγιστο...του έδωσα τα λεφτά απο τη χαρά μου που ήμουν ζωντανή!!

Μέσα Μαζικής Συμφοράς : Και φτάνουμε στα λεωφορεία τους!Εγώ δεν ήξερα ότι κυκλοφορούσαν τέτοιου είδους λεωφορεία. Και άντε να τα δείς στην αφρική φαντάζομαι είναι λογικό, το κράτος δεν έχει καθόλου λεφτά. Αλλά να τα δείς και σε μία χώρα που κάθε μέρα καυχιέται για τις επενδύσεις...πάει πολύ!!(έχουν και διαφήμιση, η ινδία πριν και η ινδία τώρα με το νεο infrastructure (υποδομή), οποιος είδε διαφορά να πάει ένα βήμα μπροστά! Που πας ρε Ζιτές??(ινδικό όνομα έναντι του ελληνικού καραμήτρο απο το γνωστό ανέκδοτο))

Τα λεωφορεία τους μπορούν να χωρέσουν πολύ κόσμο επειδή όλο και κάποιος θα τους φύγει στο δρόμο χωρίς να το καταλάβουν. Δεν έχουν πόρτες έτσι???Ο ένας είναι στην κυριολεξία επάνω στον άλλον!Και γιαυτό λέω πως όλο και κάποιος φεύγει στη διαδρομή. Κανένα δέντρο, κανα κλαρί...πάει ο Ινδός, πάρτον κάτω!Neeeeeexxxttttt!!!

Ασε που αν κανένας δεν πληρώνει εισητήριο τρώει κλωτσιά κατευθείαν. Όχι σαν εμάς...αμα δεν έχεις εισητήριο ελεγκτές, αστυνομίες και χαζά, βρε κλώτσιά θέλει!!

Και η φάση είναι πως ναι μέν έχουν στάσεις αλλά σταματάνε και στο άσχετο να πάρουν κόσμο, και μπάμ πάει το ρικσο απο πίσω και τρακάρει...και έγινε ο χαμός έτσι απλά.

Στα παράθυρα απο τα λεωφορεία έχουν μεταλλικές γρίλιες..Έχω την εντύπωση πως στριμώχνονται τόσοι πολλοί που είχαν χάσει μερικούς απο τα παράθυρα. Έτσι βάλανε τις γρίλιες...μμμμ μάλλον τωρα που το σκέφτομαι δεν είχαν αρκετές απώλειες για να μην έχουν βάλει και πόρτες! Αλλά και τα λεωφορεία τα ίδια δεν είναι το κακό τους το χάλι...αλλά το μη χειρότερα!!!Είναι πενταβρώμικα και έχουν τόσο στραπατσαρισμένη λαμαρίνα που υποψιάζομαι οτι δεν πάει άλλο servis και τώρα πιά, τρακάρουν και τα ξαναβάζουν στο δρόμο. Αν δεν ανατιναχτεί δεν είναι για servis πλέον.

Για τα ταξί δεν έχω να προσκομίσω καμία εμπειρία. Αλλά αν είστε καλά παιδιά και περιμένετε , σε ενα μήνα θα πάω εκδρομή (δεν έμαθα ακόμη έ??είμαι μαζόχα)και θα χρησιμοποιήσω ταξί! Και τότε, το τι έχει να πεί το στόμα μου δε λέγεται!

Άλλωστε όλα αυτά που περιγράφω είναι μια κλασσική ημέρα στην Ινδία και με κάνει να σκέφτομαι πως οι μέρες που ήμουν πίσω στην πατρίδα ήταν πολύ μονότονες. Για την Ινδία ( ή αηδία???) ρε γαμώτο!!!

(Ε)ΞΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ? SERIAL KILLER 2

Διαβάζοντας τα κείμενα μου είδα πως το μόνο που διαφαίνεται είναι πως μια ψυχονευρωτική Ελληνίδα έχει πάει στην Ινδία. Κατηγορεί ότι της φαίνεται παράξενο και δεν μπορεί να εξηγήσει και το μόνο που θέλει είναι να φύγει.
Εν μέρει, ......είναι κάπως έτσι αλλά σοβαρά τώρα, υπάρχουν και πολύ όμορφα πράγματα στη χώρα αυτή. Με τη μόνη διαφορά πως δε μου έχουν αποκαλυφθεί!! Φταίω?
Οπότε προσπαθώ να δώσω μια νότα γέλιου σε ότι μας συμβαίνουν γιατί αν συνέβαιναν και σε σας να δώ πως θα αντιδρούσατε!! Εδώ σε θέλω κάβουρα, στην Ινδία.
Και μπορεί σε πολλούς απο εμάς να έκανε καλό ένα ταξιδάκι εδώ για να εκτιμήσουμε όλα όσα έχουμε ως αυτονόητα στη ζωή μας.
Επειδή όμως απο όλους αυτούς που διαβάζουν το blog μας, μόνο εμείς είμαστε εδώ, πρέπει να ανεχτείτε και τα σχόλια μου!!!Δημοκρατικές διαδικασίες.
Λοιπόν, βρισκόμαστε πίσω στο πολύ ωραίο μέρος που έρχονται και πολλοί Honeymooners.
Βλέπεις ζευγάρια χέρι χέρι στο ξενοδοχείο και ξέρεις πως είναι στο μήνα του μέλιτος. Καταρχήν γιατί περπατάνε χέρι-χέρι, αν είσαι παντρεμένος καιρό δεν το κάνεις!!Και γιατί να μην είναι απλά ζευγάρι θα μου πείς? Γιατί στην Ινδία όταν μένεις με κάποιον άλλον είτε σε διαμέρισμα είτε σε ξενοδοχείο (χειρότερο!) πρέπει να είσαι παντρεμένη. Φοράνε και ένα ειδικό κολιέ να δείχνουν οτι είναι παντρεμένες οι κοπέλες. Ειδάλλως αν δεν είσαι παντρεμενος και κάποιος ειδοποιήσει τις αρχές μπορούν να σου απαγγελθεί κατηγορία. Και όχι μόνο αυτό αλλά το μαθαίνει σε χρόνο dt η γειτόννισα και παίρνει τον πατέρα σου και του λέει για την κορούλα του!!!Δεν εχω διασταυρώσει μετά αν σε ξυρίζουν και σε πετροβολούν αλλά φαντάζομαι δεν το διακυνδινεύει κανείς!Και καλά κάνει.
Είναι λοιπόν τα ζευγάρια στο ξενοδοχείο (κάτσε να δω φοράνε τον κολιέ ή θα αρχίσω τα τηλέφωνα??) είναι και πολλοί ινδοί με τα καλά τους παιδάκια που με τις φωνές τους και τις στριγγλιές του κάνουν πιο ειδυλλιακό το σκηνικό. Περιμένουμε άλλωστε την πρωτοχρονία και πρέπει να είμαστε χαρούμενοι. Παρόλο που στην αρχή θέλουμε να φύγουμε αποφασίζουμε να μη μας πάρει απο κάτω. Τι άλλο μπορει να μας συμβεί? Θα κάτσουμε 3 μέρες (τόσες πολλές???) και θα ξεκουραστούμε. Αλλά συμφωνήσαμε να μην πούμε κάποιες λέξεις όσο θα είμαστε εκεί για να περάσουμε καλά. Τις λέξεις, ελλάδα, γονείς, κρύο, και καθαριότητα. Αν το κράτούσαμε αυτό θα ήταν ιδανικά όλα!!
Έτσι πέρασε η μέρα της πρωτοχρονίας. Ο νέος χρόνος μας βρήκε σε μια Ινδική ντίσκο με ντισκομπάλα στη μέση και ινδικά τραγούδια στο full! Ξαφνικά χωρίς την κλασσική αντίστροφή μέτρηση,9-8-7, κλείνουν τα φώτα. Τι κακιά σκέφτηκα που είμαι. Λέω συνέχεια πως δεν τους νοιάζει τίποτα κτλ. Να, έκλεισαν τα φώτα, θα τραγουδήσουμε κανά κλασσικό τραγουδάκι, θα βάλουν κανένα αγγλικό χριστουγιεννιάτικο τραγούδι. Και κείνη τη στιγμή άναψαν τα φώτα, συνέχισε η Ινδική μουσική και οι μόνοι που αγκαλιαστήκαμε είμασταν εμείς. Φαντάζομαι θα μας έβλεπαν και θα έλεγαν πόσο πολυ αγαπιόμαστε για να αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε!!!!HALLO πρωτοχρονιάααααααααα!!!!!αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο!!!
Μέσα σε 2 δευτερόλεπτα είχαν φύγει όλοι απο την ντίσκο και μείναμε μόνοι μας...Και αναρωτιέμαι, αυτό ήταν? Δε θα δείξουν χαρά,συγκίνηση? Νέος χρόνος είναι, δε θα δείξουν κάτι??Οι μόνοι χαζοχαρούμενοι μέσα στο ξενοδοχείο εμείς είμαστε?? Και μέσα σε ένα συνεφάκι πάνω απο το κεφάλι μου βλέπω τον οδηγό μας να μου λέει χαιρέκακα you, ..go to sleep!
...............................θέλω πίσω το 2005 και το θέλω τώρα.
Ευτυχισμένο (?) το 2006!
Η πρώτη μέρα του 2006 μας βρήκε να ψάχνουμε τον οδηγό μας για να πάμε να δούμε κανένα point μήπως και αλλάξουμε γνώμη. Επειδή όμως ο οδηγός κοιμόταν μέσα στο αυτοκίνητο για οικονομία (και όμως!!) είπα να του δώσω 5 λεπτά να ανοίξει τα παράθυρα. Την ξαναπατούσα??μπα...δε σφάξανε!!
Βασικά ήταν λίγο πιο πού η ίδια ιστορία στο δρόμο. Τρελά ταξί που μας προσπερνούσαν σε δρόμο 1χ1 , και άνθρωποι που εμφανίζονταν απο το πουθενά με εισητήρια στο χέρι. Αν δεν έπαιρνες εισητήριο δε συνέχιζες τον ..δημόσιο κατά τα άλλα...δρόμο!!Τουλάχιστον είχε δρόμο!
Και φτάνουμε σε ενα πολύ διάσημο point με πολύ καλή θέα (είχα συνηθίσει τα φαλακρά βουνά) και πάρα μα πάρα πολλούς Ινδούς. Είμασταν οι μοναδικοί άσπροι!
Άλλη μια ένδειξη πως είμαστε οι μοναδικοί πανέξυπνοι δυτικοί που διαλέξαμε αυτό το μέρος. Και κεί που καθόμαστε μας πλησιάζει ένας ινδός και λέει στο γιάννη να τους βγάλει φώτο. Ε , πάω και γω πιο δίπλα και περιμένω. Αλλά ο ινδός χτυπιέται...no no…you , picture!! Τι έγινε ρε παιδιά??? Τι έπαθε??? Και μετά καταλάβαμε πως ήθελε να μας πάρει αγκαλιά όλη η παρέα του και να βγούμε μαζί τους φώτο!!Say what???
Και μετά επακολούθησε ο εξής διάλογος , Γιάννης : Am not the attraction here…the mountains photo….. Και ο ινδός : no, no, you and wife the attraction. You photo, together!!
Λές επειδή φορούσα γυαλία ηλίου να μας πέρασαν για celebrities? Και είμασταν και attraction και δεν το ήξερα?
Ήρθα στην ινδία για να μου πούνε ότι με λίγα λόγια είχα προστεθεί στα ήδη πολλά points της περιοχής??
Αν δεν την ψωνίσουμε στη χώρα αυτή δε θα την ψωνίσουμε ποτέ. Τελικά δεν ήθελαν να βγάλουν φώτο μόνο με το γιάννη (δεν έχει ξανθιές αντάυγιες εκείνος. Και του έλεγα βάψτα!Να τώρα, δεν τον θέλουν οι ινδοί) Και γω είπα όχι στη φώτο (με μίσησαν στάνταρ), γιατί ποτέ δεν ξέρεις σε ποιά σελίδα του web θα εμφανιστείς.
Πηγαίνοντας προς την έξοδο όμως άκουγα τουλαχιστον 10 κινητά με κάμερα να μας βγάζουν φώτο!!!Ειδικά όταν ο γιάννης είδε μια μεγάλη παρέα με ινδές να τον κοιτάνε και τις χαιρέτησε έγινε χαμός. Γέλια παντού...κορίτσια ο Μπάρκουλης στην Ινδία!!
Στο γυρισμό προς την Πούνα σκεφτόμουν πως τελικά δεν περάσαμε και άσχημα. Εκεί που πήγαμε είχε πολύ καλό φαί, εξυπηρετικούς ανθρώπους αν έδινες και μια ρουπία παραπάνω. Πολύ καλό μασάζ ινδικό αν και σε σάπιζαν στο ξύλο (Ινδία ήθελες ? πάρε και αυτή , πάρε και κείνη καπιταλιστικό γουρούνι που εγώ δουλεύω και πρωτοχρονια, τα λόγια της μασέρ!!!)Και στο κάτω -κάτω, αν δεν πάθεις δε θα μάθεις.
Έβαλα τα γυαλία ηλίου και σκέφτηκα πως την επόμενη φορά που θα πάω εκδρομή θα πρέπει να κουβαλάω και αυτόγραφα!!!Την ψώνισα?Μπορεί...τι στην ευχή όμως μου αξίζει, στην Ινδία είμαι!!Οδηγέ...go home now!!!

(Ε)ΞΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ? ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ!!!

Τα χριστούγεννα πέρασαν και είχαμε αρχίσει να σκεφτόμαστε με το γιάννη πως δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα η απόφαση που πήραμε να κάτσουμε στην Ινδία για εξωτικές γιορτές.
Το εξωτικό βασικά είναι εντελώς διαφορετικό στην αντίληψη ορισμένων ανθρώπων.
Έτσι και μείς αφού δε βρήκαμε τίποτα να κλείσουμε στην εξωτική Goa, κάναμε το τραγικό λάθος να ρωτήσουμε ινδούς γνωστούς ως το που θα έπρεπε να πάμε για την εξωτική πρωτοχρονιά μας.
Μας είπαν ενα όνομα που ούτε να το συλλαβίσω μπορώ και κλέισαμε σε εκείνη την περιοχή ενα τριήμερο. Αλλά κάτσε...δεν είναι μόνο το γεγονός πως θα έπρεπε να πληρώσουμε την τριπλάσια αξία για το ξενοδοχείο, αλλά έπρεπε να πάμε με κάποιο τρόπο εκεί. Επειδή ήταν επάνω σε βουνό δεν υπήρχε άλλος τρόπος απο το να νοικιάσουμε αυτοκίνητο και αυτό που Πάντα το συνοδεύει εδώ, οδηγό! Φυσικά θα έπρεπε να ξέρω πως στην ινδία ισχύει το ότι πληρώνεις παίρνεις, αλλά ποτέ δεν ισχύει όταν πληρώνεις πιο πολλά αλλά λιγότερα. Έτσι για κακή μου τύχη με έπιασε η τσιγγουνιά μου γιατί είχαμε πληρώσει πάρα πολλά στο resort και δεν πήραμε τον οδηγό που έχουμε κάθε μέρα και διαλέξαμε να πάμε με ένα άλλο γραφείο που μας είχε συστήσει Ινδός!!!!
Έτσι έφτασαν οι μέρες και ήρθε η μέρα να φύγουμε. Καταρχήν ο ο οδηγός μας δεν ήξερε αγγλικά και δυστυχώς εμείς δεν ξέραμε τη μέθοδο των κωφαλλάλων και έτσι συννενοούμασταν κάπως έτσι ...Go there, don’t run, too slow, wait here, go to sleep!
Πάλι καλά που καταλάβαινε τα βασικά δηλαδή γιατί ακόμη θα μας έψαχναν οι δικοί μας.
Κατεβαίνουμε κάτω να βάλουμε τα πράγματα στο αμάξι και βλέπουμε ένα αμάξι με καθίσματα που λές και κάποιος είχε φτύσει επάνω τους αλλά δεν τα σκούπισε μετά. Με κοιτάει ο γιάννης απειλητικά και σκέφτομαι πως δεν ξεκινήσαμε καθόλου καλά. Μπαίνουμε μέσα και μυρίζει...ποδαρίλα....με πρωϊνά χνότα απο άπλυτα (φυσικά) δόντια. Δεύτερο απειλητικό βλέμμα απο το γιάννη. Και επιτέλους ξεκινάμε και αρχίζει και τρίζει όλο το αμάξι. Ξέχασα να σημειώσω πως η Ινδία έχει δικά της αμάξια και εμείς πήραμε ένα ινδικό, αλλά μάλλον το δικό μας ήθελε servis και πέταμα! Όταν είδαμε και τον οδηγό να κάθεται επάνω στην κουβέρτα που θα κοιμηθεί το βράδυ για να του δώσει λίγο ύψος στο κάθισμα....είπα πως είναι η τελευταία πρωτοχρονία που θα ζούσα. Ή απο το γιάννη ή απο το αυτοκίνητο και τον οδηγό.
Ο δρόμος προς τις εξωτικές μας διακοπές ήταν ο δρόμος στο δρόμο με τις λεύκες. Φορτηγά του ’40 χωρίς πόρτες για να μπορούν κατέβουν οι οδηγοί στη μέση του εθνικού και να το φτιάξουν αν χρειαστεί. Προσπεράσεις και απο τις δύο πλευρές και φυσικά προσπεράσεις επάνω στη στροφή. Γιατί, τι κακό έχει δηλαδή η στροφή? Επειδή δε βλέπεις ποιος έρχεται απο την άλλη πλευρά? Ε και? Και στον ίσιο δρόμο δηλαδή που βλέπουν δεν περνάνε???Hallo ινδία εδώ!!!
Όταν φτάσαμε κοντά στον προορισμό μας και κατέβηκα να φιλήσω το χώμα, παρατήρησα πως εμείς κλέισαμε ξενοδοχείο στο καταπράσινο βουνό. Εδώ όλα τα βουνά ηταν καραφλά και τίγκα στο κοκκινόχωμα!!!Και επειδή είναι πρωην αγγλική αποικία, το internet έλεγε πως έχει πολλά points να δείς, σα να λέμε μέρη, αξιοθέατα..
Και φτάσαμε στο πρώτο point…και νομίζω πως είμαι στο grand kanyon γιατί βλέπω χαράδρες, κοκκινόχωμα και ούτε ενα πράσινο φύλλο για δείγμα πως είμαι σε βουνό και όχι στο όρος Φαλακρό!!!
Όσο για το γιάννη το έχω πλέον σίγουρο πως θα με χωρίσει στους 6 μόλις μήνες που είμαστε παντρεμένοι.Δεν εξηγείται αλλιώς η σιωπή του. Η είναι τόσο ωραίο το τοπίο που δεν έχει λόγια να μιλήσει...μπα....μάλλον για διαζύγιο τον κόβω!
Και όσο προχωράμε και δε βλέπουμε ούτε μια πράσινη βλάστηση τόσο πιο πολυ σκεφτόμαστε πως θα περνούσαμε καλύτερα αν πηγαίναμε στο «ψάρι» ένα χωριό δίπλα στο χωριό του γιάννη!!!
Σε κάποια στιγμή και αφού έχουμε προχωρήσει τουλάχιστον 1 ώρα, βλέπουμε κάτι πρασινο και ξεθαρεύουμε!Και πάνω στο πράσινο...ωπ να 3 μικροί ινδοί που είναι μέσα στο δρόμο και φωνάζουν στα αθτοκίνητα. Εμείς δεν καταλάβαίνουμε τι έχει γίνει και μιλάνε στον οδηγό μας, σταματάει στην άκρη εκείνος αφού τον έχουν βρίσει όλοι οι ινδοί που περιμένουν απο πίσω 10 λεπτά να καταλάβει τι του λέει ο κύριος που είναι μέσα στη μέση ...στη γλώσσα των ινδικών. Γενικά απο ότι κατάλαβα ο οδηγός μας δεν τα πάει πολύ καλά με την γρηγοράδα!Στα διόδια τον περίμεναν να βγάλει τα λεφτά απο την τσέπη του μόλις φτασαμε εκεί,να δεί την απόδειξη, τα ρέστα αν είναι σωστά και να την βάλει μέσα στο ντουλαπάκι. Α και φυσικά......τα διόδια της Ινδίας.......είχαν ένα υπάλληλο που έκοβε την απόδειξη, έναν απο έξω που έδινε την απόδειξη στον οδηγό και μάλιστα όταν πηγαίναμε ηταν και απο την αντίθτη πλευρά του οδηγού.
Όλα αυτά σε συνδιασμό με τη γρηγοράδα οπως είπαμε του οδηγού μας...και το βρίσιμο που φαγαμε απο τους πίσω που περίμεναν, είχαν ως αποτέλεσμα να πάμε 2 ώρες με το παράθυρο που είχε ανοίξει για να δώσει τα λεφτά!!! Κατουρήθηκε επάνω του και δεν σταμάτησε ούτε για να κλείσει το παράθυρο, παραλίγο να πάθουμε ψύξη. Και θα μου πείς γιατι δεν του είπατε τίποτα??Καταρχήν κάθε φορά που του μιλούσαμε...γυρνούσε πίσω!!!!!Hallo εσύ είσαι ο οδηγός! Μα και το άλλο...ο γιαννης του έκανε ένα σχόλιο πως οι αλλοι οδηγοί πάνε πολυ γρήγορα και μάλλον εκέινος άκουσε μόνο το γρήγορα και πήγαινε στις στροφές σα ράλι. Μετά απο αυτό συμφωνήσαμε να μην του μιλάμε όταν οδηγεί, διακυβέβαμε την προσωπική μας ακεραιότητα!!!
Και ξαναγυρνάω στη φάση που πάλι έχουμε σταματήσει όλο το ρέυμα και μας βρίζουν όλοι οι ινδοί. Μέχρι να καταλαβει ο οδηγός μας τι του λένε στα ινδικά οι άλλοι, του έχουν φορτώσει ενα εισιτήριο για ένα point το οποίο μάλλον μόλις περνάμε και όταν γυρνάει και μας ρωτάει αν θέλουμε να πάμε και του λέμε όχι....εκεί....ήταν λές και του είπαμε πως πιάσαμε τη γυναίκα του σε τρίο με τον καλύτερο φίλο του και μια καμήλα!!!
Επί μισή ώρα οδηγούσε και είχε το εισητήριο στο χέρι του και το κοιτούσε σαν να μην πίστευε είτε πως το πλήρωσε και δε θα πάμε είτε πως είμαστε πολυ χαζοί εμείς οι ξένοι που πάμε σε ένα ωραίο μέρος και δεν βλέπουμε ΟΛΑ τα ωραία point με το κοκκινόχωμα!!! Οχι καλέ μου οδηγέ, έχουμε και μείς κοκκινόχωμα στην έλλάδα....στο «ψάρι» όπως προείπα!!Και είναι και τζάμπα!
Και επιτέλους φτάνουμε στο επωνομαζόμενο resort!Και μπαίνουμε στο (κόκκινο)χωμάτινο παρκινγκ και βλέπεις πως το χενοδοχείο είναι βαμμένο κόκκινο για να πάει με το χώμα!!!Μάλιστα...
Και βγαίνουμε έξω....κοιτάμε το χενοδοχείο και μας μοιάζει με κείνα τα χενοδοχεία του 1960 με τη μόνη διαφορά πως είχε να συντηρηθεί απο εκείνη την ημερομηνία. Θεέ μου, εδώ θα περάσουμε την πρωτοχρονιά μας και θα περιμένουμε να πάει καλά ο χρόνος?? Πάμε και τους ρωτάμε αν θα μπορούμε να φύγουμε αύριο. Ξαφνικά το σπίτι μας μοιάζει 5 αστέρων και δεν πρέπει να πληρώσω και 170 ευρώ το βράδυ! Μας πληροφορούν πως δεν μπορούμε να πάρουμε φυσικά πίσω τα λεφτά μας..
Είναι γεγονός, είμαστε φυλακισμένοι κάπου που ενω μας είπαν πως έχει πράσινο...έχει κοκκινόχωμα, κάπου που ενώ μας είπαν για resort πήραμε ξενοδοχείο δ’ κατηγορίας και με ένα οδηγό που είναι «σπίρτο» και συννεοείται με νοήματα.!!!
Και αναρωτιέμαι.....αν αυτή η χρονιά έχει όλα τα εχέγγυα να είναι καλή!Αρχίζει στην Ινδία, κάπου σε ένα μέρος που έπρεπε να λεγόταν κοκκινοχωματούπολη με ένα άντρα που θέλει να με χωρίσει μόλις πατήσουμε το πόδι μας πίσω στον πολιτισμο!!
Μήπως τελικά έπρεπε να το ξανασκεφτώ, να ξαναπάω πίσω το χρόνο (πάλι) και στην ερώτηση αν θέλω να πάμε Ελλάδα να αρχίσω να κλαίω απο χαρά? Μήπως??
Και σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα βλέπω τον οδηγό μας να κοιτάει μια εμάς και μία το χαμένο εισητήριο για το point και του λέω με σταθερή φωνή και τα λίγα ινδικά που ξέρω....you ..go ..sleep….

ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ

Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά μου έλεγαν στο σχολείο μου αλλά εγώ δεν έδινα και πολλή σημασία,άλλωστε δεν έβλεπα και κάτι που δεν ήταν καθαρό γύρω μου.
Στην Ινδία κατάλαβα πιο πολύ το νόημα (λές ο δάσκαλος μου να είχε το κληρονομικό χάρισμα και να ήξερε οτι θα έρθω Ινδία?)
Έτσι αφού είδα και αποείδα, σκέφτηκα πως δεν μπορώ να καθαρίσω μόνη μου το διαμέρισμα επειδή δε θα ήξερα απο πού να αρχίσω.

'Αλλωστε το πιο εύκολο πράγμα στη χώρα είναι να βρείς εργατικό προσωπικό. Έτσι κανόνισα με τη γραμματέα του γραφείου μας να μου στείλει 2 κοπέλες που τις ήξερε, να μου καθαρίσουν. Περίμενα και γω, περίμενα...και περίμενα....3 ώρες και ακόμη να φανεί ινδή στον ορίζοντα....
Παίρνω τηλ τη γραμματέα μας και μου είπε πως ήρθαν μέχρι το σπίτι, είδαν πως είναι πολυ μεγάλη η απόσταση απο το δικό τους σπίτι...και έφυγαν. Τι καλές κυρίες, σκέφτηκα. Με πήραν αμέσως τηλ να με ειδοποιήσουν πως δε θα έρθουν για να μην περιμένω σα...χαζή. Γιατί είπαμε...στην Ινδία όλοι είναι επαγγελματίες!!
Και μένω να κοιτάω το κενό και να σκέφτομαι..αφού ήρθαν μέχρι το σπίτι, γιατί δεν ήρθαν να κάνουν τη δουλεία τους και μετά να φύγουν? Όπως λέμε η λογική του Μέρφυ έτσι είναι και η λογική του Ινδού. Απο δώ και πέρα όποιον βλέπω και φέρεται εντέλώς λοξά θα τον βαφτίζω Ινδό!!

Αφού πέρασε η ώρα της περισυλλογής, έρχεται ο καλός μου άντρας με μια Ινδή που βρήκε κάπου στο συγκρότημα η οποία είπε πως με 100 ρουπίες( 2 εύρώ) θα μου καθαρίσει όλο το σπίτι μου. Εγώ έπλεεα σε πελάγη ευτυχίας!! Είπα πως δεν είναι δυνατόν να αλλάξει η τύχη μου.

Και αρχίζουμε...Καταρχήν δεν ξέρουν τι σημαίνει σκούπα, vetex και όλα τα παρεμφερή. Την πρώτη καρδιακή προσβολή την έπαθα όταν είδα την καθαρίστρια να βγάζει τα παπούτσια της για να μπεί μέσα στο βρώμικο σπίτι. Μετά είδα πως δεν αλλάζει για να βάλει φόρμα κτλ ώστε να καθαρίσει πιο άνετα. Καθαρίζει χαλαρά με το σαρί της, το παραδοσιακό ινδικό φόρεμα..και με αυτό το σαρί σκουπίζει παράλληλα το πάτωμα επειδή σέρνεται και δεν μπορώ να περιγράψω τι παίρνει μαζί του. Η ινδή όμως χαμπάρι έτσι?

Δεν την ρωτάω καν αν θα αλλάξει ρούχα και της δίνω κανονικά τα καθαριστικά μου, το Harpic για το μπάνιο και τη χλωρίνη.
Μετά απο 2 λεπτά μου χτυπάει την πόρτα άλλη μια ινδή, με σαρί και ξυπόλητη, ένδειξη πως θα μπεί στο σπίτι. Μέχρι να καταλάβω τι λέει, δε μιλάνε γρί αγγλικά, έχει έρθει μέσα και πάει να βοηθήσει την άλλη καθαρίστρια που μόλις έχει έρθει. Αργότερα θα μάθω πως μπορεί να έρχεται μια καθαρίστρια να διαπραγματεύτεί να σου καθαρίζει το σπίτι αλλά μετά εμφανίζεται πάντα και άλλη που την βοηθάει.Πάντα....

Σκέφτομαι δε με πειράζει και πάω μέσα να τις αφήσω στην ησυχία τους. Αλλά κάτι μέσα μου με τρώει και πάω να δώ από περιέργεια τι κάνουν. Και εκεί παθαίνω το δεύτερο καρδιακό επεισόδιο..είχαν ρίξει παντού το Harpic που τους έδωσα, στη μπανιέρα, στην τουαλέτα, στο καζανάκι και καθάριζαν το κάθισμα της τουαλέτας με το βουρτσάκι του μπάνιου!!!
Ευτυχώς ήταν ολοκαίνουργιο..
Αλλά τι τα θές, έπαθα πολιτισμικό σόκ...Είδα και επάθα να τους δείξω πως το βουρτσάκι δεν είναι για εκεί και το Harpic δεν είναι καλύτερο απο τη χλωρίνη. Μάλλον τους άρεσε το μπλέ χρώμα, δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως συνέχιζαν να το κάνουν τον επόμενο μήνα συ νε χεια!!!

Και έρχεται η ώρα του σκουπίσματος. Θεέ μου δώσε μου δύναμη. Μου ζητούσαν μια σκούπα που δεν ήξερα τι είναι. Μετά έμαθα, αφού είδα πως τη χρησιμοποιούν ΟΛΟΙ, πως είναι σκούπα σαν τις δικές μας τις παλιές απο χόρτο, μόνο που είναι πολυ πιο λεπτές, σα φτερό. Αλλά εγώ είχα πάρει μόλις ηλεκτρική σκούπα και ήμουν πολύ περήφανη όταν τις την έδειξα. Δε φάνηκε να συμμερίζεται τη δική μου χαρά και γυρνώντας προς τον άντρα μου αναρωτήθηκα αν έχει ξαναδεί ηλεκτρική σκούπα. Ο άντρας μου αισιόδοξος πάντα, αποκρίθηκε πως είμαι υπερβολική και πως δεν έχουμε μόνο εμείς πολιτισμό και άλλα τέτοια.
Και λέω, ναι ρε παιδί μου, είμαι υπερβολική όντως.
Και εκείνη την ώρα ακούω μια φωνή..'alright madam?" Και βλέπω την καθαρίστρια να σκουπίζει...χωρίς να έχει βάλει την πρίζα!!!!Απλά έκανε την κίνηση πάνω κάτω και νόμιζε πως είναι μαγική και θα σκουπίζει απο μόνη της χωρίς τη βοήθεια του ηλεκτρισμού!!
Εκεί δεν απόρησα πως πιστεύουν σε μια θεότητα με 8 κεφάλια!!!!

Και ναι, σε λίγο τελείωναν με το σπίτι. Εντωμεταξύ με το να τους δείχνω πως πρέπει να κάνουν το σπίτι, είχα κάνει πιο πολλές δουλειές απο αυτές και ένιωθα εξουθενωμένη. Οι δε καθαρίστριες ήταν με το σαρί τους, δεν είχαν στάξει ούτε μια σταγόνα ιδρώτα, χαλαρές. Σκεφτόμουν πως συμμετείχα στη καινούργια κωμωδία Ρέππα- Παπαθανασίου που έρχεται η καθαρίστρια και όλα τα κάνει αυτή που την πληρώνει..

Και επιτέλους τελειώνουν με το σφούγγάρισμα. Καταρχήν δεν τους αρέσει που έχω βάλει στον κουβά αυτό το πλαστικό που στίβουμε την σφουγγαρίστρα. Την στίβουν με το χέρι! Και κατά δεύτερον δεν τους αρέσει η σφουγγαρίστρα!Μάλιστα, τίποτα άλλο?
Α, φυσικά το γεγονός πως είναι ξυπόλυτες σημαίνει πως όπου πατάνε κάνουν μαύρα σημάδια απο τις πατούσες. Οι πατούσες τους είναι το ίδιο και χειρότερο με τα χέρια τους. Αν δεν ξέρετε τι εννοώ πρέπει να διαβάσετε τις προηγούμενες ιστορίες μου.
Οπότε σφουγγαρίζουν αλλού και πατάνε στο υπόλοιπο σπίτι και τα έχουν κάνει όλα μπάχαλο...και γω το μόνο που θέλω είναι να φύγουν για να κάτσω λίγο.

Αλλά όχι, το βασανιστήριο μου θα συνεχιστεί. Έρχεται η καλή σου που λές και μου λέει στα αγγλικά οτι πεινάει. Είναι πολυ περίεργο το πως ξερουν ορισμένες λέξεις στα αγγλικά όπως, more money, very dirty, hungy και..more money ξανά!Κατά τα άλλα δεν ξέρουν γρί αγγλικά.
Και μου δείχνει και τις κάνω σάντουιτσ παρακαλώ με χυμό και όλα τα παρελκόμενα(φέρε και ένα μεζέ ρε παιδί, δεν πάει ξεροσφύρι το ουζάκι!!)

Και εκεί που λέω θα συνεχίσει και επιτέλους θα τελειώσει ..μου λεει...στα αγγλικά πάντα που δεν ξέρει....θα έρθω αύριο γιατί τώρα πρέπει να φύγω!!
Πήρε τα λεφτά, αυτά δεν τα θέλει αύριο...και με αφήνει με το μισό σπίτι...

Δυστυχώς δεν μπορώ να αφηγηθώ όλα όσα μου έκαναν αυτές οι καθαρίστριες, μέχρι που έψαξα να βρώ άλλες!!
Τώρα βρήκα ένα πολύ καλό κύριο...(τον κύριο με το μουστάκι στη φώτο, ο άλλος είναι ο δημοσιοσχετίστας άντρας μου)

που δεν θέλει τη σφουγγαρίστρα μου επειδή έχει μάθει να σφουγγαρίζει με πανιά, δε θέλει (φυσικά) την σκούπα μου γιατί έχει μάθει να σκουπίζει με τη δική τους παραδοσιακή σκούπα(που βλέπετε πιο κάτω), tourbo 20090!!

Τουλάχιστον δεν κάνω εγώ το σπίτι μαζί του, κάτι είναι και αύτό ε??
Τελικά δεν έχω καταλάβει ακόμη, εγώ θα μάθω στους Ινδούς καθαριότητα ή θα ξεχάσω και η ίδια πως καθαρίζουμε τα σπίτια μας στην Ελλάδα και θα αναζητάω πυρρετωδώς μια σκούπα tourbo 20090???? ( H photo ειναι σχετική ως προς το : Νυχτερίδες και αράχνες γλυκιά μου...)