ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ...ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

Είπα να κρατήσω τη δέσμευση μου για να ανανεώνω το blog μου κάθε Δευτέρα αλλά οι Ινδοί δε με αφήνουν να αγιάσω.
Εδώ και αρκετό καιρό λοιπόν ψαχνόμαστε με το Γιάννη για να βρούμε το εμβόλιο τις ηπατίτηδας του οποίου θα πρέπει να κάνουμε τη δεύτερη δόση. Την πρώτη την κάναμε στην Ελλάδα και μετά απο κάποιους μήνες θα έπρεπε να κάνουμε και τη δεύτερη. Το Νοέμβριο λοιπόν έπρεπε να φύγουμε για Ελλάδα λίγες μέρες. Και σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε σε ενα φαρμακείο που φαινόταν πολύ καλό αν έχουν το εμβόλιο, για να μην το φέρουμε απο Ελλάδα. Και επειδή το συγκεκριμένο πρέπει να διατηρείται σε ψυγείο, οπωσδήποτε το φαρμακείο έπρεπε να διαθέτει ψυγείο.

Μπαίνουμε λοιπόν μέσα και βλέπουμε ενα κύριο που εξυπηρετούσε στον πάγκο, μια κυρία στα καλυντικά και άλλον ένα κύριο στην ταμειακή μηχανή. Κλασσικά πήγαμε στον κύριο που εξυπηρετούσε στον πάγκο. Ζητάμε το εμβόλιο και παίρνοντας σοβαρό ύφος, μας λέει να περιμένουμε.Μιλάει σε αυτόν που ήταν στην ταμειακή μηχανή και ο ίδιος που πρίν λίγο ήταν στην ταμειακή μηχανή τι κάνει...? Πάει πίσω σε μια αποθηκούλα, αλλάζει(!!!!) , βάζει την άσπρη ρόμπα του φαρμακοποιού και έρχεται!!!!Τώρα περίμενε μήπως εμείς να πιστέψουμε πως...ΑΑΑΑΑ ήρθε ο φαρμακοποιός!!!Καλά...είναι δυνατόν??
Προσπαθώ να μη γελάσω ούτε με το σοβαρό ύφος, ούτε με την άσπρη (?????) ρόμπα, ούτε με τη δική μας ρόμπα!!Λες και του είπαμε να διαγνώσει μια βαριά ασθένεια, τόσο σοβαρό ύφος..
Και του ξαναλέμε τι θέλαμε..μας λέει στην αρχή το κλασσικό πια...Ok sir, no problem sir..αλλά του λέμε να κοιτάξει..να βεβαιωθούμε. Και κοιτάζει το στόκ του και έχει μόνο παιδικά εμβόλια!Ρωτάμε λοιπόν αν είναι εύκολο να παραγγείλει για μας και πόσες μέρες θα κάνουν. Μας λέει 2 μέρες το πολύ.

Φεύγουμε για Ελλάδα εφησυχασμένοι πως δεν πρέπει να κουβαλάμε το εμβόλιο..
Και ξαναπάμε λίγες μέρες πρίν στο ίδιο φαρμακείο. Αυτή τη φορά ο «φαρμακοποιός» είναι στον πάγκο, δε φοράει την άσπρη ρόμπα και πίσω απο τον πάγκο είναι και άλλος ένας. Περιμένει ουρά και εξυπηρετεί μόνο ο «φαρμακοποιός», ο άλλος κάθεται και κοιτάει!!Να σημειώσω πως είμαστε στην ουρά που περιμένει να πάρει φάρμακα..και μας πλησιάζει η μία απο τις δύο κοπέλες που ήταν στα καλυντικά. Και ρωτάει αν μπορεί να μας εξυπηρετήσει ευγενικότατα! Και της λέω τι θέλω.. και τι μου λέει? Α συγνώμη, πρέπει να περιμένετε στην ουρά για να μιλήσετε στον κύριο που είναι στον πάγκο....!!!!!Κοιτάζω λίγο...που ακριβώς είμαι και βλέπω ότι είμαι....στην ουρά που μου είμαι πως θα πρέπει να είμαι...Δίνω τόπο στην οργή, τις λέω ευχαριστώ πολύ και φεύγει. Ορισμένες φορές νομίζω πως απλά πάνε και μιλάνε στους πελάτες οι υπάλληλοι για να μην τους δεί το αφεντικό να κάθεται!!Μαντάμ, ήρθες να μου υπενθυμίσεις να κάτσω στην ουρά που είμαι ήδη????Ευχαριστώ για την πληροφορία, χρήσιμη, δε λέω
Όταν επιτέλους φτάνει η σειρά μας του λέμε πως είχαμε πάει ξανα το Νοέμβρη και μπλα μπλα...μας θυμάται( Αληλουιαααα) και μας λέει πάλι... Ok sir, no problem sir.., του ξαναλέμε να τσεκάρει αν έχει το εμβόλιο (copy paste ο διάλογος του Νοέμβρη), και ξανακοιτάει και βλέπει 2 τινά αυτή τη φορά. 1. οτι κλασσικά είχε μόνο παιδικά εμβόλια και 2 τα παιδικά του εμβόλια είχαν λήξει απο τον Ιανουάριο(αυτό είναι που λέμε...παίρνεις ληγμένα??)
Δεν εξηγείται αλλιώς, ή μας βλέπει 5χρονα...(Έλα Γιαννάκη να παίτσουμε!!!)ή είναι άσχετος..Του λέμε να τα παραγείλει...ξανα Ok sir, no problem sir.. φεύγουμε δίνοντας ραντεβού την επόμενη μέρα.

Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να πάμε αλλά πήραμε τηλ και μας είπε ο άνθρωπος πως η παραλαβή θα γινόταν εκείνη τη μέρα στις 8 το απόγευμα.
Και σκάμε μύτη χτές στο φαρμακείο (μας είχε μάθει και ο πορτιέρης) και περιμένουμε τη σειρά μας. Χαιρετάμε αλλά με το που μας βλέπει ο «φαρμακοποιός» έχει ενα στύλ....δεν άκουσα....πως είπατεεεε....Ορίστε? Συνώμη κύριε...Ποιός είστε???????
Σαν να μη μας είχε ξαναδεί, δε μας άρεσε βέβαια αυτό και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε...
Ξανά του λέμε τι θέλουμε (νυσάφι έτσι??) και ξανα μας βγάζει τα εμβόλια που έχει...(σαν κωμωδία του Σακελάριου καταντήσαμε, σε λίγο θα βγεί και ο Βέγγος ντυμένος γιατρός σε αποστολή Θου –Βου, Πράκτορ 0-0). Του λέμε πως είχαμε παραγείλει κτλ....έχει ξεχάσει εντελώς τι μας έχει πεί στο τηλέφωνο για παραλαβή στις 8 κτλ...
Κάτσε να δείς λέω που θα μας πεί πως πέθανε η θεία αυτουνού που κάνει τις παραλαβές και θα του ορμήσω!!Θα είναι η τελευταία παραλαβή που θα προλάβει να κάνει!
Αλλά..είχε θράσος...Αγνόησε εντελώς το τι μας είπε χτες και του λέμε (αφου δεν έβγαινε αλλιώς )να πάρει τηλ να δεί τι γίνεται!Μάλιστα όταν του είπαμε....μα γιατί χτές μας είπατε πως το παραλάβατε...?Κουνούσε πέρα δώθε το κεφάλι.....Τώρα..ναι ήταν αυτό...όχι ήταν αυτό δεν ξέρω.Μάλλον σήμαινε...ότι και να μου λες μαλάκα δυτικέ εγώ σε γράφω και απάντηση δεν παιρνεις που να με βασανίζεις!!

Και απο δω αρχίζει το γέλιο της υπόθεσης. Την ώρα που είπαμε στον υπάλληλο να πάρει τηλ. μιλούσε μια κυρία στο μοναδικό τηλ που έχουν. Και αυτή η κυρία έχει πιάσει το μπούρου μπούρου, μάλιστα σε μια φάση λέει στο συνομιλητή της «Πάρε με εδώ αν θέλεις κάτι», αλλά ήταν πελάτισσα όχι του μαγαζιού. Και μετά κατάλαβα πως μάλλον ίσχυε ότι και στην Ελλάδα πριν 50 χρόνια. Όσοι δεν είχαν τηλ πήγαιναν στο μπακάλη και αντίστοιχα ο μπακάλης τους φώναζε....Καλεεεεε κυρα κατίναααα τηλέφωνοοοοοο, απο αμέρικκαααααα, γρήγοραααααααα, γράφειιιιι......!!!
Η Κυρά Κατίνα της Ινδίας όμως δεν τελείωνε....και βλέπεις τον υπάλληλο...αρχίζει χτυπάει τη γροθιά του σιγά σιγά στον πάγκο...Τον κοιτάω....σκέφτομαι...τι κάνει???
Στην κυρά κατίνα δε λέει να τελειώνει αλλά αρχίζει και παραμιλάει παράλληλα στα Ινδικά.Τον βλέπω εγώ να χτυπιέται ( και με ρυθμό έτσι????)και σκουντάω το Γιάννη...
Αυτός συνεχίζει και το παραλλήρημα, κρατάει το κεφάλι του ως ένδειξη βαριάς θλίψης....σαν να λέει...γιατί .έπρεπε να συμβεί αυτο το κακό σε μένα? Γιατί να πάρει αυτή τηλ τώρα που το χρειάζομαι εγώ????
Τι συμφορά είναι αυτή για το φαρμακείο.......πω πω τι έπαθα ο καψερόςςςςς!!!!
Με κόπο προσπαθώ να μη γελάσω και κοιτάω αλλού.....
Εντέλει η κυρα κατίνα τελειώνει το τηλ και κείνος ολο χαρά της το αρπάζει απο το χέρι..Σχηματίζει τον αριθμό..μιλάνε....το κλείνει...και μας ανακοινώνει όλο χαρά που έβγαλε εις πέρας τέτοια επικύνδινη αποστολή....πως δεν υπάρχει στοκ απο το εμβόλιο σε όλη την περιοχή στην οποία βρισκόμαστε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το πως δεν του χύμηξα να του στραβώσω το χαμογελο της colgate...ήταν θαύμα...
Μας το ανακοίνωσε μέσα στην καλή χαρά.....
Φεύγοντας απο το φαρμακείο...δεν μπορούσα να μη σκέφτομαι την κρίση που έπαθε ο υπάλληλος όταν δεν μπορούσε να τηλεφωνήσει...γελούσα μόνη μου μισή ώρα!!

Σήμερα..θα πάμε να ψάξουμε και σε άλλα φαρμακεία...και το καλύτερο...θα πάμε σε κλινική να μας κάνουν το εμβόλιο...
Οπότε....Don’t hold your breath…. to be continued!!!

(εαν είμαστε ζωντάνοι μέχρι το βράδυ που θα κάνουμε το εμβόλιοοοοοοο)