Καλημέρα???Θα δείξει

Καλημέρα σε όλους. Τι καλή μέρα δηλαδή, αν οι καλές μέρες ξεκινάνε με τόσα νεύρα..
Όχι δεν έγινε τίποτα. Απλά είναι μια συνηθισμένη καθημερινή στην Ινδία. Με τα συνήθη..εγώ σου λέω αυτό..εσύ ακούς κάτι άλλο..τις περισσότερες φορές δε, ακούς ότι θες!

12.00 το βράδυ χτές λαμβάνω ενα μύνημα στο ινδικό κινητό απο τον οδηγό μας πως είναι άρρωστος. Οκ. Σκέφτομαι θέλει να ξέρω το παιδί, έχει την ορμή της ανακοινώσεως. Δε μου λέει τίποτα ότι πχ αύριο δε θα έρθω κτλ. Μάλλον έπρεπε να το καταλάβω απο τα συμφραζόμενα.
8.30 σήμερα το πρωί. Περιμένω να έρθει ο Sadik να πάμε στη δουλειά όπως κάθε μέρα, περιμένω, περιμένω, περιμένω....καταλαβαίνω πως ή θα έχει λάστιχο και φυσικά δεν πήρε τηλ να μας το πεί, ή έχει πεθάνει κανας συγγενής, φίλος, γείτονας κτλ ή απλά το χτεσινό μύνημα σήμαινε...σήμερα δε θα έρθω.
Και γιατί δεν το έγραψε στο μύνημα χτές αντί να μου πει ότι είναι πολύ άρρωστος???ΕΛΑ ΝΤΕ!!!
Αυτό τον παραλογισμό στη σκέψη τους για τα ποιό απλά πράγματα δε θα τον καταλάβω ποτέ μου όσο καιρό και να μείνω εδώ!!!Παράδειγμα μόλις χτεσινό. Πάμε με το Γιάνη να βγάλουμε φωτογραφίες για τη Visa μας που λήγει και πάμε σε ενα μαγαζί..1χ2!!Τόσο μικρό και στενό.
Ο φωτογράφος στη μια πλευρά του μαγαζιού και η κοπέλα που πληρώνεις απέναντι ακριβώς. Ο ενας μπορεί να πιάσει το χέρι του άλλου, τόσο κοντά είναι.
Και πάμε να πληρώσουμε για να πάμε μετά στο φωτογράφο για να βγάλουμε τη φώτο. Πληρώνουμε...και κάνουμε...1 βήμα...μετρημένο έτσι? και του λέμε θέλουμε μια φώτο για Visa..και τι μας λέει? Την απόδειξη!!!!!!!
Ρε χριστιανέ(τρόπος του λέγειν)..τώρα δε μας είδες που πληρώσαμε και μας έδωσε την απόδειξη??Δίπλα σου είναι η κοπέλα....όχι...την απόδειξη, δεν ξέρω τίποτα!Είπα να τη φτύσω και του την κολλήσω στο μέτωπο όπως κάνουν στα πανηγύρια με τα λεφτά, αλλά τελευταία στιγμή επικράτησε η λογική του Γιάννη, γιατί η δική μου με έχει εγκαταλείψει καιρό τώρα!!!!
Αυτή λοιπόν την παράλογη λογική δεν μπορώ να την αντέξω μάλλον άλλο.

Έτσι σήμερα αφού περίμενα κάτω φορτωμένη να έρθει κάποιος να με πάρει να παω στο γραφείο...λέω να πάρω τηλ τον Sadik να δω τι θα μου πει. Ο νόμος του Μέρφυ όμως αν είχε πατρίδα θα ήταν απο την Ινδία. Όλα τα στραβά μαζί, δεν είχε λεφτά η κάρτα του κινητού μου. Οπότε πάω επάνω, βγάζω το laptop μου απο τη θήκη κτλ και αναγκάζομαι να συνδεθώ στο internet για να πάρω ενα τηλ κ να πάω στη δουλειά μου.
Φυσικά ο Sadik μου λέει πως είναι άρρωστος...αρα..πρέπει να μείνω και γω σπίτι?
Και φυσικότατα...δεν το είχε πει σε κανένα άλλο οτι δεν μπορεί να έρθει να με πάρει.
Η ορμή της ανακοινώσεως πως δεν είναι καλά σταμάτησε σε μένα. Δεν έκανε τον κόπο να το πει κ στο γραφείο του ώστε να μου στείλουν άλλο αμάξι.

Αποτέλεσμα..ήρθε κάποιος στις 930...!!!Και γω έφτασα στις 10. Τι και αν περίμενα τηλ στις 9 στο γραφείο????Και εννοείται πως κανείς δεν με πήρε να μου ζητήσει ενα συγνώμη ...έτσι ρε παιδί μου για το γαμώτο.

Και καλά θα πει κανείς, πως κάνεις έτσι?
Μια φορά έτυχε!!!(θα πει κάποιος που δεν έχει έρθει ποτέ Ινδία)
Το θέμα είναι πως αυτό συμβαίνει απο τις 30 μέρες....τις 25 τουλάχιστον!!!!

Νεύρα τεντωμένα και πως να ξεκινήσει καλά η μέρα?
Απλά σκέφεσαι...Ινδία είναι...υπάρχουν και χειρότερα!!!!