ΜΟΥΣΩΝΕΣ -ΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΙΝΔΙΚΑ ΚΑΛΑ

Όλο λέω να κάτσω και να γράψω 2 κουβέντες και όλο καταπιάνομαι με κάτι άλλο. Η δουλειά είναι πάρα πολύ και όταν φεύγω απο το γραφείο το μόνο που θέλω είναι να κάαααααααααααααααατσω.
Αυτός ήταν ο λόγος που και πάλι εξαφανίστηκα.....όχι δεν πνιγήκαμε μέσα στους μουσώνες.
Σας είπα????’Άρχισαν οι pro-monsoons...και τους δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση μέχρι που μου υπενθύμισαν πως θα είναι πολύ δύσκολο να φύγω για Ελλάδα ειδικά τον Αύγουστο. Συνήθως γίνεται μεγάλος χαμός στα αεροδρόμια γιατί πολλές πτήσεις αναβάλλονται η μία μετά την άλλη. Και το αεροδρόμιο της Βομβάης είναι ενα μέρος που κανείς δε θα ήθελε να κάτσει παρά μόνο για check –in ώστε να φύγει. Έτσι κάθε φορά που έχει μουσώνες...γίνεται Ο χαμός.

Και δεν έχουν αρχίσει τα καλά ακόμη. Συγκεκριμένα μου είπαν πως....τον Ιούλιο είναι οι πιο heavy μουσώνες και τον Αύγουστο δεν υπάρχει μέρα που να βλέπεις τον ήλιο. Και μ’αρεσει που όταν φεύγαμε απο Ελλάδα μας έλεγαν όλοι....αχ τυχεράκηδες...Ινδία , καρύδες, relax, ήλιος, μπάνια...Απο όλα αυτά μόνο τις καρύδες θα λέω ότι είχα στάνταρ όλο το χρόνο!!!

Η βροχή λοιπόν ξεκίνησε το Σάββατο. Αλλά δεν είναι απλή βροχή. Είναι κάτι ανάμεσα σε μπόρα και αέρα που όχι λυσσομανά αλλά...σκυλολυσσομανά (δεν ξέρω αν υπάρχει ούτε ως έκφραση!). Στην αρχή λές μπόρα είναι θα περάσει, αμ δεν είναι. Χαμός γίνεται έξω. Είσαι στο παράθυρο και φέρνει με τόση ορμή τη βροχή ο αέρας που λές...ουπς...Οκ.....δεν ξανακάθομαι στο παράθυρο..νομίζεις πως θα μπεί μέσα, τέτοια ορμή έχει..

Αυτό έχει γίνει απο το Σάββατο άλλες 2 φορές συνολικά. Και βγαίνουμε στο δρόμο το επόμενο απο τις βροχές πρωί και γίνεται το ΕΛΑ να δεις. Ενας κύριος καθάριζε τα φρεάτια με το χεράκι του, χωρίς γάντι (το έχω δει και Ελλάδα) και φυσικά χωρίς κανένα άλλο εργαλείο. Τι πίστευε πως θα καθαρίσει μόνο με το χέρι του δεν ξέρω,αλλά ορισμένες φορές έχει αξία μόνο η προσπάθεια.

Τις προάλλες πήγα επιτέλους στο γιατρό να δεί τι γίνεται με το λαιμό μου και δεν μπορώ να ησυχάσω απο τα φλέμματα. Άλλη μια φορά που «ρίξαμε» τους Ινδούς χωρίς να το θέλουμε. Ζητήσαμε ενα γιατρό στη reception του νοσοκομείου και μας πήγαν κατευθείαν μέσα. Περίμεναν απο έξω τουλάχιστον 10 άτομα αλλά κανείς δεν είπε παρεξηγήθηκε που μπήκαμε εμείς πρώτοι.(κάντο αν θές και σε μας αυτό...και να είσαι και Ινδός...τι ξύλο έχεις να φας απο την κυρα- κατίνα που γιατί αυτή περιμένει απο τις 7 το πρωί και να ρθεις εσύ να της πάρεις τη θέση...που παλιο-αλλοδαποί παίρνετε το ψωμί απο το στόμα μας..και άλλα τέτοια κολακευτικά και φιλόξενα , μη ρατσιστικά σχόλια )
Μπορεί και να περίμεναν τους άλλους γιατρούς (υπήρχαν και άλλες πόρτες απο άλλους γιατρούς εκει) αλλά εμείς μπήκαμε χωρίς να περιμένουμε καθόλου.

Πάμε μέσα που λέτε και ήταν ενας πολύ συμπαθητικός κύριος ετών 60 και άνω ο οποίος σύμφωνα με ότι έλεγε το επώνυμο του προερχόταν απο την τοπ κάστα της Ινδίας( πολλές φορές το επώνυμο των Ινδών κάνει αναφορά στην κάστα του, αυτό γίνεται ως επι τω πλέιστον με τις καλές κάστες ). Πως αλλιώς μπορούσε άλλωστε να γίνει γιατρός?
Ο γιατρός ήταν ευγενικότατος και φυσικά δε διανοήθηκε να μου σηκώσει την μπλούζα για να με εξετάσει. Μάλιστα είπε στο Γιάννη πως επιβάλεται να είναι μέσα στην εξέταση μου.Μου θύμησε την Ελλάδα....;-) .....το τι χέρι βάζει ο γιατρός δε λέγεται!!..και βήξε...και πιάνει..και ξαναβήξε...και ξανά...Εδώ αυτά κομμένα..
Ο σύζυγος μέσα και ποτέ το χέρι κάτω απο την μπλούζα!!Αμ πως???
Μετά αποφάσισε πως δε μου βρήκε τίποτα αφού με ακροάστηκε..και μου λέει άνοιξε να δούμε λαιμό. Απο τη μια είχα το νου μου να δείχνω cool και απο την άλλη το μάτι μου ήταν στο γιατρό να δω αν το ξυλάκι που θα μου ακουμπήσει στη γλώσσα να δεί το λαιμό μου..ήταν πολλαπλής χρήσης!! Ευτυχώς ήταν μιας χρήσης. Και παίρνει το φακό και έρχεται...τι είπατε? Φακό???

Ρε παιδιά...τη γεννήτρια που έχει πρόβλημα και κόπηκε το ρεύμα θα δεί ή το λαιμό μου? Μήπως ήθελε να γίνει μεταλλωρύχος μικρός και βγάζει το άχτι του? Γιατί αν δεν έβρισκε τίποτα τον έβλεπα πως ήταν έτοιμος να βάλει το κράνος με το φωτάκι και να χωθεί στο λαιμό μου...

Φακό και αν θές...δε βαριέσαι..μπορεί να βλέπει πιο πολλά απο κείνο το μικρό ματσούκι που έχουμε εμείς στην Ευρώπη..να μαστε σίγουροι σου λέει..και αχρείαστος να είναι ο φακός άμα έχει καμιά διακοπή τον πέρνουμε απο το λαιμό του ασθενούς και τον χρησιμοποιούμε καταλλήλως!

Ναναι καλά ο άνθρωπος μου έγραψε 3 σιρόπια...Ayredic!!Ε δηλαδή ο νόμος του Μέρφυ ρε γαμώτο σε όλο του μεγαλείο....Δεν ήθελα να πάρω τα σιρόπια τους και μου έγραψε 3 και χάπια μαζί.. Ένα κατεβατό....Χάρη δεν είχα δεί το σχόλιο σου στο προηγοούμενο post και έτσι την πάτησα. Μάλλον το έχουν καθιερώσει να δίνουν τουλάχιστον 3-4 φάρμακα. Σου λέει αν δεν δουλέψει το ένα θα δουλέψει το άλλο...Αν τα πήρα....? τα πήρα και δεν είπα και τίποτα...
Τι θα έκανα δηλ? Με πονούσε ο λαιμός και δεν μπορούσα να ησυχάσω...
Σε 4 μέρες όμως μου πέρασαν όλα..όπως μου είπε ο κύριος γιατρός- μεταλλωρύχος!!!


Αυτές τις μέρες έχω πάρα μα πάρα πολύ δουλειά και είχαμε και προβλήματα με το δίκτυο μας γιαυτό και έκανα πολλές μέρες να ενημερώσω το Blog μας..και απο δώ και πέρα που είναι και καλοκαιράκι μάλλον θα το ενημερώνω ..όχι και τόσο συχνά..

Θα αρχίσουν οι βροχές και δε θα μπορούμε να πάμε πουθενά οπότε τέρμα οι περιπέτειες για λίγο.
Βέβαια Ινδία είμαστε...ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σε βρεί η περιπέτεια..
Ποτέ......???????

Ps. Μέχρι σήμερα 12 του μηνός δεν έχει ξαναρίξει σταγόνα. Είναι λέει πολύ παράξενο και δεν έχει ξανασυμβεί να μην έχουμε ακόμη μουσώνες. Οι πρώτες βροχές δεν ήταν τίποτα...Μάλλον έστειλα τους μουσώνες στην Ελλάδα για το τριήμερο..χεχε, να μην είμαι η μοναδική ρε παιδιά!!!