GO GOA…GOOO (day 3)
Ενα γραφείο σε κάποιο...hotel ..κάτι ήταν...Δε ζήτησαν ούτε φωτογραφίες, ούτε κάποιο χαρτί αλλά ούτε και λεφτά (αυτό το έκανε πολύ ύποπτο για Ινδία) Και φυσικά δε μας έδωσε καμιά εγγύηση. Να με πάρετε το βράδυ είπαν και θα σας πω αν έχετε πάρει έγκριση....Συγνώμη...κάποιο αριθμο έγκρισης θα μας δώσετε? Οχι...
Ε....καλά....ευχαριστούμε πολύ......Εννοείται πως έφαγα τα αυτιά στα παιδιά πως αποκλείεται να γίνεται έτσι. Μονίμως καχύποπτη αλλά φταίω με όσα έχουν δεί τα μάτια μου? Εδω κόντεψαν να μας πάρουν τα σώβρακα που μας είδαν και κρατούσαμε μπουκάλι με αλκοόλ στο τρένο και δεν το έγραφε πουθενά. Τώρα που το ξέραμε θα κόλλωναν?Λέτε να μας έστειλε ο ξενοδόχος σαν πρόβατα στη σφαγή? Τηλεφώνησε σε στους αστυνόμους και λέει....έλα......σου χω μια νεά σοδειά....να την πιείς στο ποτήρι. Είναι τρία γκα-γκα παιδάκια που μόλις τους είπα πως το δίπλωμα έγινε διεθνές με μαγικό τρόπο με πίστεψαν....χαχαχαχαχα(έλα αλέκο...τι..????έκανες δίπλωμα international στην Ινδία???? Πόσο? Τίποτα?????????ααααααααααχαχαχαχαχαχα)
Δυστυχώς παρακαλούσα επι ματαίω και έτσι αφού πείστηκαν οι άντρες της παρέας...εγώ τι να πώ (να δώ τι μούρη τους όταν μας σταματήσει η αστυνομία και τους ζητήσει τον αριθμό έγκρισης!!!για τη μέρα αυτή ζώ!Εγώ θα είμαι με τον αστυνόμο όταν τους πετάνε ντομάτες με την απάντηση που θα του δώσουν)
Επειδή όμως μας είπαν να περιμένουμε μέχρι το βράδυ να δούμε για την έγκριση (υπήρχαν πολλά κορόϊδα στην περιοχή μάλλον), δεν το διακυνδινέψαμε και πήραμε ταξί να πάμε σε κοντινή παραλία.
Στο δρόμο το τοπίο συνεχίζει να είναι μοναδικό!
Μέσα στις πόλεις μόνο θυμίζει λίγο Ινδία αλλά και πάλι τίποτα δεν αγγίζει την ομορφία της εξωτικής Goa. Η παραλία που φτάνουμε είνα γεμάτη κόσμο. Η Goa είναι κάτι σαν τη Χαλκιδική όσοι έχετε πάει (προς Θεού δεν εννοώ την ομορφιά, δεν είμαι σαν μερικούς που τους πάνε Χαβάη και λένε...μωρε καλά και δω...αλλά σαν την Χαλκιδική......).Το επάνω μέρος της Goa είναι αυτό που ξέρουν όλοι και γινονται τα πάρτυ και χαμός...και πολυκοσμία αλλά δεν έχει καλές παραλίες. Και προς τα κάτω είναι το ήσυχο κομμάτι που έχει πιο ωραίες παραλίες αλλά δεν είναι τόσο ανεπτυγμένο τουριστικά.Εμείς είπαμε να αρχίσουμε απο το πρώτο που ήταν και το κοντινό.
Ινδοί απο άλλες πολιτείες ανανεμειγμένοι με τουρίστες και αγελάδες που δέσποζαν προεδρικά στις παραλίες.Η θάλασσα δεν έχει καμία σχέση με της μεσογείου( η Goa βρέχεται απο τον αραβικό ωκεανό, όχι τον Ινδικό), είναι πιο θολή και πολύ μα πολύ ζεστή.Άσε που προσωπικά δεν μου έκανε καμία διάθεση να κολυμπήσω επειδή υπήρχαν μεγάλες παρέες με Ινδούς που κοιτούσαν-φωτογράφιζαν τις δυτικές με μαγιώ. Οι Ινδοί και Ινδές κάνουν μπάνιο με τα ρούχα τους. Όπως και οι Τούρκοι (το είχα δεί σε μια παραλία στα κατεχόμενα) Δεν έχει καμία σημασία που είναι άσπρες οι μπλούζες τους και τα σάρι τους διάφανα και φαίνονται απο σουτιέν, βρακί κτλ...Νόμιζα πως κάποιος γύρισε τις 9 ½ βδομάδες αλλά Ινδικά, κολλημένα μπλουζάκια επάνω στο κορμί και διάφανα όλα! Αλλά οι Ινδοί κοιτούσαν τις δυτικές. Απο την αγγλίδα γιαγιά που απο τη σούρα στο κορμί δεν καταλάβαινες που τέλειωνε το στήθος και που άρχιζε το γόνατο, μέχρι τα κοριτσάκια. Και γυρνούσαν να κοιτάξουν όλοι μαζί απροκάλυπτα...στροφή 90ο μοίρες!!!Εντοπισμός άσπρου δέρματος...με μπικίνι...λίγο πατσούρα... και με κυταρρίτιδα αλλά τι να γίνει.....στρίψατε επ’αρί...στερα....!!!
Έκανα μια βουτία βέβαια αλλά που θα φιγουράρει τώρα η φώτο μου..δεν ξέρω (να μου έχουν κάνει τουλάχιστον photoshop για την κυταρρίτιδα ρε παιδιά..είναι αδικία...δεν ήταν η καλή μου γωνία αυτή που με πήραν)
Με τα λίγα και τα πολλά..ξεκινήσαμε για φαγητό....Αστακός με 16 ευρώ το κιλό!!!Φάγαμε και σκάσαμε...αν είχαμε και τσέπες να πάρουμε μαζί μας πίσω θα το κάναμε!!
Μετά το φαί είπαμε να πάμε και μια βόλτα σε ένα φρούριο εκεί κοντά...Διαπραγματευτήκαμε με τον ταξιτζή αλλά φυσικά δε μας είπε πως είναι κλειστό..και πήγαμε και φάγαμε χλαπάτσα...Τι να του πείς τώρα????ε δε λες τίποτα σε αυτές τις περιπτώσεις γιατί όπως και να έχει δε βγάζεις άκρη. Θα σου πει εμένα μου είπες να σε πάω να το δείς.. απο μέσα θέλω να το δώ...Ηalloooooo!!!!
Ξαναγυρίσαμε στην παραλία αφού είχε αρχίσει και έπεφτε ο ήλιος και δε θέλαμε να το χάσουμε.
Και πάνω στη μαγεία...πλακώσανε και τα παιδάκια που πουλάνε διάφορα χαϊμαλιά στην παραλία. Αυτό που μου άρεσε είναι πως ήρθαν μεν αλλά δε ζητιάνευαν.Στην αρχή ήρθαν όλα σε μένα, πάρε αυτό και πάρε εκείνο. Μου έδιναν αλυσίδες για το πόδι, βραχιόλια, κολιέδες.Μόλις είδαν πως είχα πάρει ήδη άρχισαν να με ρωτάνε πόσο το πήρα. Έίπα πιο φτηνή τιμή για να δώ τι θα κάνουν, και μου είπαν να το πάρω τόσο και απο αυτά!Η πλάκα ήταν όταν έκαναν το λάθος να κοιτάξουν και τα αγόρια. Πήγαν απο πάνω τους και δεν τους άφηναν σε ησυχία. Απο μικρές μάλον μυριζόμαστε πως οι άντρες είναι αδύναμοι μπροστά μας, ότι ηλικία και να έχουμε. Και λέει σε κάποια φάση ο Γιάννης...Κάτσε να δώ.....και λέει το κοριτσάκι σαν παπαγάλος....κάτσεναδω......μια φράση όλο μαζί.Το πόσο γέλιο κάναμε...δε λέγεται.Και όσο γελούσαμε τόσο εκείνο έλεγε φράσεις που άκουγε..ήταν πολύ περίεργο να βλέπεις μια μικρή ινδή να μιλάει άπταιστα ελληνικά!!Σε κάποια στιγμή και αφού πήραμε αρκετά μια μικρή(γύρω στα 6) με είχε στριμώξει και με παρακαλούσε να πάρω και άλλα...Και σκέφτηκα πως μόνο αν της κάνω τρελό παζάρι θα φύγει...και της λέω....Αυτό που φοράω μου το έδωσαν ..20 ρουπίες (αντί 100 που το είχα πάρει και απο ότι κατάλαβα μετά με λήστεψαν) , με το που ακούει τόσα λίγα....μου λέει στα αγγλικα...You’re joking right????και με παρατάει και φεύγει...!!Που είχε μάθει τη φράση αυτή δεν ξέρω...αλλά μου χρειαζότανε.
Και πάνω που είχε σουρουπώσει για τα καλά κοιτάω τον κόσμο. Παρατηρώ παιδάκια να παίζουν, μαμάδες να τρέχουν απο πίσω τους..ενα ζευγαράκι πιασμένο χέρι χερι στο ηλιοβασίλεμα...Πολλές τρίχες δεν έχει η κοπέλα???Ωχ...και άλλοι που τρίβουν τα χεράκια τους αλλά στο ηλιοβασίλεμα αυτή τη φορά...Smile please….!!!
Το βράδυ μας τελείωσε σε μια νυχτερινή αγορά.
Την επόμενη ημέρα είχαμε σκοπό να πάμε στην πιο όμορφη παραλία της Goa. Αλλά επειδή ήταν πολύ μακριά είχαμε σκοπό να πάρουμε αυτοκίνητο δικό μας. Την έγκριση την πήραμε...!!!οπότε είμασταν έτοιμοι...Νομίζαμε....Γιατί αύριο....ξημέρωνε μια άλλη μέρα...στην Ινδία...στη χώρα με τα χιλιάδες χρώματα..αλλά και τις χιλιάδες εκπλήξεις... Αχ και να ξέραμε...τι μας έμελε...αχχχχχ!!
4 Comments:
Χαρά στο κουράγιο σας που θέλατε να οδηγήσετε... Εγώ δεν θα οδηγούσα στην Ινδία που να μου δίναν Jaguar και εκατό ασφάλειες ζωής.
Πωπωπω σας βλέπω με τα κοντομάνικα και τρελαίνομαι! Εδώ (Αθήνα) πρώτες λιακαδερές μέρες 'ανοιξης, αλλά που τέτοιες δόξες...!
Καλά, όταν θα σας σκεφτόμαστε εμείς με τα κοντομάνικα και θα είμαστε σε περίοδο μουσώνων να δώ τι θα κάνω. θα σταματήσω να γράφω λόγω μελαγχολίας!!!
θα έχει γάμους τότε!
όταν αρχίζουν οι μουσώνες γίνονται οι περισσότεροι γάμοι ανήλικων κοριτσιών στην Ινδία
( Ραζαστάν ).
ναι μεν ο νόμος το απαγορεύει αλλά έτσι είναι το έθιμο.
τo έχω δει σε doku.
Γεια σου Γιωτα , σε διαβαζω εδω και καιρο διασκεδαζω αφανταστα , το χιουμορ και ο αυτοσαρκασμος σου σπανε κοκκαλα ( τα δικα μου τουλαχνιστον σιγουρα)
να στε καλα !! εδω και καιρο σκεφτομαστε να κανουμε ενα ταξιδι με τον αντρα μου και διαβαζοντας το blog μας ενισχυσες αυτη την επιθυμια! θελω πολυ να δω κι εγω αυτες τισ αντιθεσεις ! το κακο ειναι πως εχουμε χασει την μπαλα με ταπρακτορεια για τα εισητηρια κτλ ολοι μας βγαζουν ταδιξια με τρομερο κοστος! μπορεις να μας βοηθησεις δινοντας μας καποιες πληροφοριες?
αν εχεις χρονο μπορουμε τα τα πουμε μεσω email or messenger
mariadrama@hotmail.com
Post a Comment
<< Home