GO GOA…GOOO (day 1)

Μόλις χτές γυρίσαμε απο τη μαγευτική, υπέροχη, εξωτική και πολλά άλλα....Goa!!Το τέλειο μπορεί μόνο να περιγράψει αυτή την πολιτεία της Ινδίας. Καμία σχέση με ότι έχουμε δεί μέχρι τώρα και καμία σχέση με την υπόλοιπη Ινδία ή το μέρος που ζούμε. Βέβαια το γεγονός πως πρόκειται για πρώην πορτογαλική αποικία τα λέει όλα. Αλλά και το γεγονός πως στην Goa δεν ήθελαν την ανεξαρτησία τους και ήθελαν να είναι κάτω απο πορτογαλική κηδεμονία λέει άλλα τόσα.
Όλα αυτά δε σημαίνουν πως δε μας συνέβησαν ευτράπελα....Γιώτα-Γιάννης χωρίς ευτράπελα δεν λέει..
Και αρχίζουν τη μέρα που θα ταξιδεύαμε με το τρένο. Φανταζόμουν ρε παιδί μου απίστευτο χάλι αλλά αυτό που αντίκρυσα ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Ο σταθμός γεμάτος ανθρώπους, ζητιάνους και γενικά κάθε καρυδιάς καρύδι...είδα να «τρίβουν και τα χεράκια» τους και το παρουσιάζω σαν αποδεικτικό στοιχείο. Όχι τίποτα άλλο μη νομίζετε πως λέω και ψέμματα ε!!Αλλά όταν έφτασε το τρένο τα είδαμε όλα. Ευτυχώς εμείς είχαμε κλείσει ότι καλύτερο υπήρχε. Στην αρχή βέβαια ακούσαμε μια Ινδή και κλείσαμε τη δεύτερη κατηγορία που μας είπε πως είναι ακριβώς το ίδιο με την πρώτη.....(ναι καλά)

Δε θα μάθω ποτέ!!Το ξανασκεφτήκαμε όμως και τρέξαμε να ακυρώσουμε και να πάμε στην καλύτερη κατηγορία. Η οποία ήταν χειρότερη και απο τα κουπέ που έιχαμε στις δικές μας καρβουνιάρες...Η πόρτα που σε χώριζε απο τον διπλανό ήταν κουρτίνα. Ευτυχώς είχε air condition και έτσι δε μύριζε τίποτα, αλλιώς το τι μαύρο πόδι είδαμε και τι βρώμα θα είχαμε φάει δε λέγεται. Μπαίνουμε μέσα στο βαγόνι μαζί με το Sadik που ναι μεν ήθελα να μας βοηθήσει αλλά μάλλον ήθελε να δει πως ζούνε οι «πλούσιοι». Εκείνος πήγαινε με το ίδιο τρένο αλλά στις θέσεις που δεν χρειάζεται να έχεις κράτηση. Ρίχνεις μια χαστούκα σε αυτόν που κάθεται, πέφτει κάτω και κάθεσαι εσύ!!! Τα δε παράθυρα στη θέση αυτή δεν υπάρχουν σχεδόν!Σε ορισμένα υπάρχουν γρίλιες, ούτε καν παράθυρα.Τους τιμωρούν που πληρώνουν λίγο εισητήριο μάλλον...Θες και θέα ε?? Τα τέτοια μας θα πάρεις...καλό ταξίδι απο τον Ινδικό σιδηρόδρομο!!
Και βρίσκουμε τις θέσεις μας και καθόμαστε....εγώ είμαι σε κατάσταση ετοιμότητας. Έχω πάρει τα μαντιλάκια χλωρίνης και περιμένω. Τα αγόρια ( ο γιάννης και ο φίλος μας ) με κορόιδευαν στην αρχή. Αλλά όταν κάνουν για πλάκα να καθαρίσουν το κάθισμα τους και βγαίνει η μαυρίλα της δεκαετίας....πιάνουν δουλειά και καθαρίζουν τα πάντα. Μάλιστα ο Ινδός που ταξιδεύει μαζί μας, σηκώνεται να του καθαρίσουν και τη δική του θέση.35 ώρες ταξίδευε στη βρώμα τώρα τον έπιασε η θέληση για καθαριότητα. Καθαρίζουμε και το δικό του..και έχουμε χαλαρώσει. Έχω απλώσει και το πόδι εγώ και......μια κατσαρίδα στον τοίχο..Τσιρίδα κακό, με κοιτάνε οι άλλοι και γελάνε...σου λέει σπουδαία ανακάλυψη κυρά μου, εγώ έχω δεί όλη την οικογένεια τόσες ώρες εδώ μέσα.
Κάθε 5 λεπτά, τι 5....2 λεπτά...περνάει κάποιος και φωνάζει...
Τσάι....Κόφι....Τσαιράν.....το τελευτάιο σημάινει τσάι απο το Ιράν, δηλ σκέτο γιατί το δικό τους είναι με γάλα..και μπλιάξξξξξ πολύ γλυκό!! Κάθε 2 λεπτά...και σκέφτεσαι ..σε 2 λεπτά ρε γαμώτο ποιος μπορεί να έχει αλλάξει γνώμη και να θέλει κάτι που δεν ήθελε πρίν??? Σπάσιμο νεύρων, μέχρι τις 10 το βράδυ πήγαινε έτσι.....στο τέλος σκέφτηκα πως μια τρικλοποδιά θα ήταν το τέλος των βασανιστηρίων μου. Αλλά ήταν τόσοι πολλοί που περνούσαν που ήταν σταγόνα στον ωκεανό. Περνούσαν και πουλούσαν ότι μπορούσε να φανταστεί ανθρώπινος νους. Ακόμη και νερό σε σακουλάκι!!(What??)

Μετά απο λίγο ήρθε ο καθαριστής. Με τη γνωστή σκούπα...και τι έκανε ο παίχτης?? Έριξε νερό...και μαζί με τη σκούπα και τη βρώμα κάτω καθάριζε..!!!Το γεγονός πως η σκούπα δεν αποροφούσε το νερό δε μας πειράζει. Στο τέλος πήγαν όλα πάνω στο πόδι του και την παντόφλα που εξηγεί το γιατί το πόδι του είχε πιάσει κοράτσα!!
Στη συνέχεια ήρθε ο υπεύθυνος με τα μαξιλάρια και τα καινούργια σεντόνια...του ζήτησα και νέα κουβέρτα αλλά με στραβοκοίταξε και μου είπε πως αλλάζουν μόνο σεντόνια.(Συγνώμη που δε θέλω να πάρω την κουβέρτα του διπλανού...για τις μεταδοτικές ασθένειες όμως τι γνώμη έχει ο Ινδικός σιδηρόδρομός???)
Άσπρα σεντόνια...με λίγο γκρί εδώ και εκεί!!Ο ινδός που είναι μαζί μας λέει να του πούμε να μας δώσει σεντόνια μέσα σε σελοφάν γιατί μπορεί να μας δίνει και χρησιμοποιημένα...Μαντάμ...πόσο κοιμηθήκατε στο σεντονάκι.?...5 ώρες μόνο...φέρτο εδώ μην ξαναπλένουμε και χαλάμε νερό..γιατί απορρυπαντικό δε νομίζω να χαλάνε.
Αλλά εγώ είχα πάρει τα δικά μου σεντόνια....τα έφερε ο φίλος μας απο την πεθερά μου!!Καλά...γαμάτη πεθερά έχω!!!Μόνο και μόνο για αυτό που έκανε της χρωστάω αιώνια αφοσίωση!!
Σε κάποια φάση ο γιάννης ρωτάει τον Ινδό αν υπάρχουν ποντίκια μέσα στο τρένο και λέει αυτός με φυσικότητα...ναι αλλά έρχονται μόνο το βράδυ.Α..να μην ανυσηχούμε δηλ!!! Όταν πλέον κατεβήκαμε απο το τρένο μου είπε ο γιάννης πως είδε ένα μικρό ποντίκι να τριγυρνάει και δε μου το είπε γιατί θα έπεφτα απο το τρένο εν κινήσει!
Γιαυτό ήταν ανοικτές οι πόρτες στο τρένο. Όποιος δεν αντέχει την κάνει!!
Για τις τουαλέτες δε θέλω να μιλήσω, αρνούμαι...Μανταλάκι για τη μύτη δεν είχα οπότε καλά να πάθω!
Το καλύτερο ήταν όταν βγάλαμε ενα μπουκάλι southern comfort που είχαμε πάρει απο το σπίτι. Τελείωνε και είπαμε να πιούμε λίγο στη διαδρομή μπάς και μας πιάσει και κοιμηθούμε!!!Βάζουμε λοιπόν λίγο σε ενα μπουκαλάκι κοκα κόλας και το υπόλοιπο το κρατάω στην αγκαλιά μου γιατί σιχαίνομαι να το αφήσω κάτω. Και περνάει η αστυνομία.....και μου παίρνει και κοιτάει το μπουκάλι!!!Ρωτάνε τι είναι αυτό..Ο ινδός δίπλα μας έχει ήδη χεστεί επάνω του και κάτι τους λέει...Φαντάζομαι το διάλογο.....Ρε συ πίνεις μαζί τους??όχι κυριε πολισμάνε..τα καθίκια απο τη δύση, οι άπιστοι πίνουν όλη μέρα, το μπουκάλι ήταν γεμάτο κ έχουν γίνει αίμα και οι τρείς!!
Κοιτούσαν επι 5 λεπτά το μπουκάλι...δεν ήξεραν τι είναι.... Μολότοφ!!!(είπα να πω)
Μας λένε λοιπόν ότι θα φάμε πρόστιμο που πίνουμε λεει και κουβαλάμε αλκοόλ...Τους λέμε πως δεν το ξέραμε, δεν έχει πουθενα πινακίδα έτσι??Το πρόστιμο περίπου 65 ευρώ, μια περιουσία! Κοιτάνε το μπουκάλι της κοκα κόλα...το παίρνει το μυρίζει ο ενας και κοιτάει με αποστροφή τον άλλον....Καλά..μας έπεισαν, κανείς δεν πίνει στην Ινδία. Απο όσους έχουμε δεί σε χωριά το 80% ήταν στούκες πριν τις 8!!όχι ο ινδικός σιδηρόδρομος νοιάζεται για την υγεία ( και τα λεφτά) αποκλειστικά των ξένων. Ούτε θέλω να ξέρω τι εντύπωση τους έδωσα όταν με είδαν με το μπουκάλι αγκαλιά και το μπουκάλι σχεδόν άδειο!!!
Κάθισαν μισή ώρα και προσπαθούσαμε να τους πείσουμε πως δεν το ξέραμε και κανείς δε μας το είχε πεί...Λέω στον ένα...που το λέει? Και του δείχνω το τρένο...και μου απαντάει....στο Ινδικό δίκαιο...ωραία, την επόμενη φορά που θα επισκεφτώ άλλη χώρα να θυμηθώ να πάρω εκτός απο οδοντόβουρτσα και ρούχα και το δίκαιο να του ρίξω μια ματιά στο δρόμο!!!Με τα πολλά και τα λίγα τους πείσαμε πως δεν ξέραμε και μας είπαν το πετάξουμε, ούτε καν επάνω μας να το έχουμε..και όλα καλά.
Το λαμόγιο ο Ινδός είπε πως έτρεχε στο διάδρομο να μας πεί πως έρχεται η αστυνομία να το κρύψουμε...Ποιός λέει ψέμματα μην φάει ξύλο να κάνει ένα βήμα μπροστά.....Που πάς ρε Ινδέ!!!????? Όταν του είπαμε αν θέλει λίγο να του βάλουμε να πιεί και είπε όχι..δεν μπορούσε να μας το πει δηλ??Καλά εννοείται πως μετά απο αυτό δε μας ξαναμίλησε!!Δε θέλει να πάει στην κόλαση ή να γυρίσει πίσω μετεμψυχωμένος σε γελάδα!
Το βράδυ πέρασε χωρίς πολλές συγκινήσεις..στρώσαμε,κοιμηθήκαμε...και προσπαθούσαμε να ονειρευτούμε πως θα ήταν η Goa που τόσο πολλά είχαμε ακούσει.Το σκηνικό πάντως με το που φτάσαμε στα όρια της πολιτείας άριζε να αλλάζει αρδην...Φοίνικες και τροπική βλάστηση παντού.
Το πρωί με την τσίπλα στο μάτι αρχίζουν πάλι...τσάι....κόφι...τσαιράν!!!έρχεται και ο κύριος με τα σεντόνια να τα διπλώσει και να τα πάει στα άπλυτα(??)Διπλώνει τις κουβέρτες χαλαρά να ακουμπάει η μισή κάτω, εκεί που ο καθαριστής (που δεν ξαναείδαμε) είχε έρθει πρίν και είχε πετάξει νερό και εκεί που το ποντικάκι έκανε σουλάτσο..
Αλλά...τις κουνβέρτες δεν τις αλλάζουν. Προφανώς ούτε τις πλένουν..να θυμηθώ να ζητήσω και κουβέρτα απο την πεθερά μου την άλλη φορά!!Τα δε σεντόνια τα ποδοπατάει..και μαζι και οι επιβάτες που κατεβαίνουν στο σταθμό. Αλλά χαλαρά...αυτά τα αλλάζουν , ενίοτε!!!
Χαίρομαι πάρα πολυ όμως που έχουμε φτάσει...Δε με χαλάει τίποτα πια......
Goa… οι έλληνες σε χαιρετούν!!

ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΟΤΕΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΑΣ

Καλημέρα και καλή εβδομάδα και εν πάσει περιπτώσει καλύτερη απο την προηγούμενη. Δεν ξέρω ποιός είχε καλή βδομάδα αλλά η δική μας άρχισε και τελείωσε χάλια. Τίποτα δεν πήγαινε καλά και δεν μπορούσες να συνεννοηθείς με κανέναν και για τίποτα (αυτό ομολογώ δε με εξέπληξε γιατί ακόμη και τις καλές μέρες δεν μπορείς να το κάνεις).
Έτσι ήρθε η άγια Παρασκευή που νομίιιιιιιιιζεις πως θα ξεκουραστείς. Κάθεσαι να δείς κανά εργάκι ή να δείς κανα νέο γιατί όλη τη βδομάδα ήσουν απών. Και τι μένει για να συμπληρώσει την πολύυυυυ όμορφη αυτή εβδομάδα....Γρίπη των πουλερικών στην Ινδία...
Όλα τα είχε η μαριορή.....η γρίπη μας έλειπε...Ωραία λέω και σιγοτραγουδάω με ρυθμό...... «Θέλω να την κάνω......Θέλω να την κάνω.....» και μετά σκέφτομαι τη θεσσαλονίκη που βρήκαν και κεί τον ιό και ξανατραγουδάω..... «Μα που να πάωωωωωωωω»
Ο γιάννης που μέρα με τη μέρα με βλέπει να μιλάω όλο και πιο πολύ στον ευατό μου αρχίζει και ανησυχεί γιατί σου λέει..πάει ..της σάλεψε. Τώρα τραγουδάει και μόνη της.

Έλεγα και γω όμως...σε όλες τις χώρες πήγε, στην ευρώπη πήγε...τι στο καλό?Τόσο καλά συστήματα έχουν εδώ που έχουν αποτρέψει τα κρούσματα. Δεν ήξερα βέβαια ότι το γεγονός ήταν καθαρά τυχαίο. Ακόμη και τα πουλιά δε γουστάρουν ούτε στάση να κάνουν Ινδία. Συζητάει δηλ ο αρχηγός των αποδημητικών για την πορεία που θα ακολουθήσουν.
Αρχηγός πουλιών γνωστός και ως ...πουλοαρχηγός! ...Ακούω προτάσεις...Ποιός θέλει...μμμμ Ευρώπη.....? Ωραία..βλέπω αρκετά φτερά...
Ποιός θέλει....Ασία...μαύρισμα.....σκουπίδια απο πολλούς τουρίστες που σημαίνει φαί...και γενικά παραλία, ζωή και κότα....Ωραία....Η ασία έχει πιο πολλούς πόντους...
Και αρχίζουμε....Ταυλάνδη (..γιεεεεεε απο κάτω)...Μαλαισία...(γιεεεεεεεε, πάλι τα πουλιά)...Ινδία....(Πλήρης ησυχία)....Ινδία είπα....(Ησυχία....) Ρε παιδιά κανείς δε θέλει να πάει Ινδία????? Εκεί έχει πιο πολλά σκουπίδια ακόμη και όπου δεν πατάει τουρίστας.. Και βγαίνει μια μαύρη χήνα γνωστή και ως βρομόχηνα που μόλις έτρωγε, της πέφτουν ζουμιά απο δώ, σκουλίκια απο κεί, κανέις δεν την κάνει παρέα....... και λέει....εγώ εγώ..εκεί νιώθω πιο πολύ στο περιβάλλον μου...
Η Ινδία με εκφράζει....!!Απορημένοι όλοι οι άλλοι....αρχίζουν και ζητοκραυγάζουν που θα την ξεφορτωθούν και έτσι... Μας την έκανεεεεεεεε...Γιατί μια χήνα...αρκεί!!!
Έκανε τη στάση εδώ η χήνα, χάρηκαν και οι υπόλοιπες και συνέχισαν για Ινδονησία κτλ...

Και όχι μόνο αυτό, αλλά και το μέρος..μάλλον η πολιτεία που διάλεξε ήταν η δική μας....
Μεγάλοι τίτλοι στις ειδήσεις για 1μισι λετπό και μετά άλλα 20 τι έγινε με το κρίκετ και άλλη μισή ώρα τι έγινε με τους αστέρες του Bollywood.Και περιμένεις να ακούσεις εσύ τι γίνεται. Εντωμεταξύ μόνο σκ έχουμε καταντήσει να τρώμε κανα κοτοπουλάκι κ αυτό κομμμένο...Χοιρινό δεν υπάρχει, βοδινό μόνο σε συγκεκριμένα εστιατόρια και αυτό όχι στη μορφή κιμά...Θα πάμε Ελλάδα και οι γονείς μας θα νομίζουν πως κολλήσαμε καμιά αρρώστεια που δεν έχει γιατρειά.
Και παρακολουθούμε συνέχεια ειδήσεις και λέμε ρε παιδί μου κάτι θα δείξει αποκλείεται. Και όντως δείνχνει....Να καίνε τα κοτόπουλα με πετσέτες στο πρόσωπο και σανδάλια στα πόδια. Τα πόδια μέσα στο φτερό και το πούπουλο και το αίμα...Δεν έχει καμία σημασία το γεγονός πως Κολλάει απο το αίμα....εκείνοι τα έκαιγαν!!!
Είχαν βάλει και αστυνομία να φυλάει τις εισόδους της Βομβάης απο τα φορτηγά γεμάτα με κοτόπουλα. Τα κοτόπουλα εκεί ήταν στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, μέσα σε κλουβιά που το πάτωμα δε φαινόταν απο την κουτσιλιά. Και έκαναν και ζουμ στα κλουβιά. Άμα ξαναφάω κοτόπουλο..έχει δεν έχει γρίπη των πουλερικών εμένα να με φτύσεις. Ακόμη και αν δεν ερχόταν εδώ η γρίπη των πουλερικών θα παθαίναμε τη γρίπη των κλουβιών στην Ινδία..ή τη γρίπη των σκατών....μέσα σε τόση κουτσιλιά!!Αλλά δεν άφηναν μύγα να περάσει οι αστυνόμοι. Έτσι έδειξαν οι ειδήσεις. Το γεγονός πως οι αστυνομικοί στην Ινδία θεωρούνται ως το πιο διεφθαρμένο επάγγελμα..δεν παίζει ρόλο..
Ένα δεκαρικάκι για να περάσω κύριε πολισμάνε....
Ρε μεγάλε με δουλεύεις..είναι η Tv μπροστά..κάτσε να φύγουν και τα λέμε..σιγά μην έχουν τα κοτόπουλα σου τίποτα μωρέ, μια χαρά τα κόβω...μαγουλάκι ροδοκόκκινο!!

Το καλύτερο ήταν το κλείσιμο του ρεπορτάζ. Αφού είδαν όλα αυτά οι πολίτες και έπαθαν πλάκα με το πόσο γρήγορα κινήθηκε η κρατική μηχανή, τα φοβερά συστήματα καύσης και περισυλλογής των πτηνών, κλείνει το ρεπορτάζ με φόντο 20 άτομα...μπλέ. Τα στρουμφάκια να κάναν τη μαλακία να έρθουν Ινδία δε νομίζω. Και κοιτάζω πιο καλά και ήταν ..μάλλον επιστήμονες...με μάσκες και μπλέ στολές που δεν έκαναν τίποτα και είχαν στηθεί σαν να τους έπαιρναν αναμνηστική φωτογραφία.....Έλα αλλη μία φώτο παιδιά....Dr πιάστε το πουλί που ψυχοραγεί να έχει πιο glamour η φώτο...όχι το δικό σας...το κοτόπουλο Dr!!
Και αναρωτιέσαι...τι σκατά έκαναν οι επιστήμονες εκεί που είχαν πάει με εξάρτηση λές και είχε πέσει πυρηνική βόμβα, αν δεν βοηθούσαν τους ανθρώπους ?
Παντώς μας έδειξαν τρία πράγματα...1 έχουν επιστήμονες..2 έχουν στολές κτλ...και 3 έχουν φωτογένεια!!
Απελπισμένη κλείνω την τηλεόραση και ανοίγω την εφημερίδα. Πρώτος τίλος και εκεί η γρίπη. Και κολλητά στον τίτλο « Γρίπη των πουλερικών» βλέπω ένα άλλο τίτλο... «Η κυβέρνηση..έκανε λάθος». Σκέφτομαι και γράφω έχουν καταντήσει οι ειδήσεις τους...Τι μπορεί να εννοεί ο τίτλος???Τελικά είχαν βγάλει τον τίτλο απο το ρεζουμέ του λόγου μιας κυρίας που είναι σε μια οργάνωση για την υγεία των πουλιών κτλ...
Και λες, έχει ή δεν έχει η Ινδία γρίπη? Ακόμη και αυτό δεν μπορούν να απαντήσουν οι Ινδοί...δεν ξέρουν?????? Και διαβάζω πως η συμπαθέστατη κυρία είναι και πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας κατεψυγμένων κοτόπουλων στην Ινδία. Και έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ πως η κυβέρνηση έκανε λάθος και δεν ξέρει τι λέει. Προέτρεπε δε τους πολίτες να μην σφαγιάζουν τα πουλερικά τους. ....
Και ο θάνατος ενός ιδιοκτήτη φάρμας πουλερικών να υποθέσω ότι είναι κατασκευασμένη ιστορία της κυβέρνησης πάλι? Φαντάζομαι την αυριανή της δήλωση...Ο ιδιοκτήτης της φάρμας δεν είναι νεκρός...απλά κοιμάται λίγο πιο βαριά εδώ και μέρες...μην ανησυχείτε., όλα είναι ένα ψέμα...(που λέει και το άσμα)
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα ξαναβάλω ινδικό κοτόπουλο στο στόμα μου και το δεύτερο σίγουρο είναι πως δε θα ξαναδώ ινδικές ειδήσεις!!

Απο την άλλη φαίνεται πως μάλλον όλες οι "κότες" της Ινδίας είναι μαζεμένες εδώ!Δεν εξηγείται αλλιώς πως χτύπησε πρώτα εδώ ο ιός!!
Και μετά απο όλα αυτά...μπερδεμένη ακόμη για το αν έχει η ινδία τον ιό ή μέσα απο μια κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθούν να μας κάνουν να το πιστέψουμε (γιατί καλέ???)
Σιγοτραγουδάω......freeeeeeeeee as a biiiiiiiiiiird!!

ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΙ ΙΝΔΟΙ

Μέρα και η χτεσινή ε? Ειδικά εδώ που είμαστε δεν υπήρχε περίπτωση να τη γιορτάσουμε καλά. Ξεκινάς με την καλύτερη διάθεση...πας σε ενα ωραίο εστιατόριο και όταν βγαίνεις έξω όλα αλλάζουν. Προσπαθείς να αποφύγεις τα ζητιανάκια που έρχονται σφαίρα και να μπείς στο πρώτο ρίκσο να φύγεις. Με το που πας να μπείς σου λέει μια τιμή 3πλη απο εκείνη που κανονικά πληρώνεις και αρχίζεις με το μισό μάτι να κάνεις παζάρια και με το άλλο μισό να μετράς την απόσταση που σε χωρίζει με τους ζητιάνους που έρχονται. Τελικά λίγο πρίν, μπαίνεις μέσα και συμβιβάζεσαι. Περνώντας απο το ποτάμι που έχει κοντά στη γειτονία μας βάζεις το μανίκι σου στη μύτη να μην μυρίζεις , έχει τα πάντα μέσα, σκουπίδια, νεκρά ζώα, περριτώματα...όλα τα έχει ο μπαχτσές.

Στη συνέχεια προσπαθείς να ξεχάσεις όλα αυτά και να συγκεντρωθείς στον σύντροφό σου, αλλά πάνω σε μια προσπέραση σου έρχεται σύννεφο σκόνης απο το διπλανό αυτοκίνητο καθώς κια μια γενναία δόση εξάτμισης...Δε βαριέσε λες...είναι ωραία η ζωή, τα λουλούδια, τα δέντρα...ουπς...ο κύριος που κατουράει στα λουλούδια και τα δέντρα της ωραίας ζωής...
Και μετά αφού πας στο σπίτι πρέπει να πλύνεις τουλάχιστον χέρια και πρόσωπο γιατί το μαξιλάρι σου θα γίνει μαύρο..
Μετά απο όλα αυτά...το μόνο που θες να κάνεις είναι να πας για ύπνο και bye bye ρομαντική βραδιά.

Έτσι όταν μας κάλεσαν σε ενα πάρτυ χτές, δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε.Βέβαια απο το γεγονός πως μας έδωσε πρόσκληση κανονική και τυπωμένη έπρεπε να πάρουμε πρέφα για τον τύπο. Μάλιστα έλεγε πως το πάρτυ αρχίζει στις 8.30 και τελειώνει στις 1.00!!!!!Party animal ο ινδός!!!
Περιμέναμε και μείς να δούμε κόσμο, χαμό, αγόρια κορίτσια τα ποτά να ρέουν και τα σχετικά..Πάμε και είμασταν μόνο εμείς και μάλιστα ήμουν η μοναδική κοπέλα στην αρχή.Ωραίο σπίτι γενικά με κανεπέδες πράσινους fake δέρμα. Με βλέπει που κοιτάζω τον καναπέ και σπεύδει να μου πεί πως τα έπιπλα είναι του σπιτιού. Μάλλον φοβήθηκε μήπως και τον κακοχαρακτηρίσω για άγουστο...Γιατί καλέ.....Επειδή παρά το γεγονός πως ήταν κατράμι στη φάτσα είχε κάνει το μαλλί ντεκαπάζ????
Έλα μώρε..και στην Ελλάδα έχω δεί κάτι τέτοιο...είναι εκείνοι που φωνάζουν...κυλίμια...χαλιάαααααααα

Το παιδί όμως ήταν μεγαλωμένο στο εξωτερικό...όλα και όλα....ήξερε απο καλά..πάρτυ.
Πάρτυ συνήθως εννοούμε πως πάμε κάπου, συζητάμε περνάμε καλά και πάνω απο όλα γνωρίζουμε καινούργιους και ενδιαφέρων ανθρώπους. Πάρτυ μάλλον ο «ντεκαπα樻 εννοούσε τον εντυπωσιαμό μας που είχε δικό του servant-(έτσι τον έλεγε) (ινδό) να μας σερβίρει και τη δυνατή μουσική ώστε να μην ακούμε ο ενας τον άλλο. Ήταν η πρώτη φορά χτές που συνειδητοποίησα πως δεν μπορώ να κάνω παρέα με νεόπλουτους Ινδούς.
Η διάθεση μου άρχισε να χαλάει απο την πρώτη στιγμή. Όλοι φορούσαμε τα παπούτσια μας αλλά ο βοηθός του ήταν ξυπόλητος...μη μολύνει το διαμέρισμα του...

Στη συνέχεια, και αφού ζήτησα κρασί να πιώ δεν κουνήθηκε απο τη θέση του ο καλοαναθρεμένος Ινδός αλλά ο βοηθός του. Και οϊμέ έκανε το τραγικό λάθος να μου φέρει το κρασί σε ποτήρι λάθος...κοντό αντί για ψηλό!!!Ναι φαντάζομαι πως στο σπίτι του νεόπλουτου Ινδού το πρώτο πράγμα που του μάθανε σαν παιδί ήταν που πρέπει να μπεί το κρασί και που το νερό!!!
Ινδικά δεν ξέρω αλλά ο τρόπος που μίλησε αυτός στο βοηθό.. με έκανα να καταλάβω πως δεν του έλεγε και μπράβο. Χωρίς να το θέλω, έγινα η αιτία του κακού και μάλιστα ένιωσα πολύ άσχημα. Προσπάθησα να του πω ότι δε με ενδιέφερε το αν είναι κοντό ή ψηλό το ποτήρι αλλά εισέπραξα ενα βλέμμα ...εσύ δεν ξέρεις σταμάτα...Και μου σήκωσε και το χέρι σαν τροχονόμος..!!(Are you talking to me???)
Και υποχρέωσε το βοηθό του να πάει να φέρει άλλο ποτήρι και να μου το αλλάξει...

Λέω μη βγάζεις εύκολα συμπεράσματα ρε παιδί μου και ηρέμησε....
Μετά απο 10 λεπτά πάνε να καπνίσουν κάποια παιδιά κα παρακολουθώ τον βοηθό να πηγαίνει σταχτοδοχείο.Και μέσα σε 2 λεπτά του έχει κάνει πάλι παρατήρηση για το σταχτοδοχείο...και το πάει μέσα να του φέρει άλλο...στο κεφάλι αν ρωτούσε εμένα(στο ντεκαπάζ επάνω συγκεκριμένα)
Γενικά, ο κύριος δεν έκανε τίποτα...ή μάλλον έκανε..τον έξυπνο.
Και γώ για να του την σπάσω βέβαια σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα να βάλω κρασί μόνη μου...Ευτυχώς είχε φιάλη οξυγόνου σπίτι αλλιώς εγκεφαλικό θα πάθαινε...(νομίζω πως αυτός ήταν και ο σκοπός μου...)Πάω στην κουζίνα και μόλις με είδε ο βοηθός του..αμέσως να μου βάλει κρασί. Του είπα ευχαριστώ πολύ και μου έριξε ενα χαμόγελο!!!
Ο δε νεόπλουτος Ινδός μας έδειχνε τις μάσκες του που είχε συλλέξει απο όλο τον κόσμο...έτσι τουλάχιστον νομίζω γιατί είμασταν δίπλα στο ηχείο που έπαιζε στη διαπασών(είναιαυτό που λέμε..οκ να σε γνωρίσω αλλά πρέπει να σε ακού κιόλας??? Φύγαμε με κάλο στις φωνητικές χορδές!!

Και βέβαια μας έδειξε πως είχε και πολλά λεφτά, είχε βγάλει (μετρημένα) 15 λουκάνικα φρανκφούρτης παρακαλώ...όχι παίζουμε!Α και κάτι κασεράκια....
Και φυσικά παραπονιόταν πως είχε ξανακάνει πάρτυ και δεν είχε πάει κανείς ινδός (γιατί άραγεεεεεε????) και πως οι Ινδοί έχουν πρόβλημα (ενώ εκείνος είναι φυσιολογικός!!)
Σκέφτηκα νοερά πως αν δεν είχαμε πάει στο πάρτυ θα είχαμε πάει στο εστιατόριο μας κτλ κτλ....και μετά σπίτι τα δυο μας..Σίγουρα θα είχαμε περάσει πολυ καλύτερα απο το να ακούω κάποιον να κατηγορεί την ίδια του τη φυλή.Έτσι κούνησα το κεφάλι μου σε ότι μου έλεγε (εδώ και μισή ώρα είχα πάθει κουφαμάρα απο το ηχείο) και ενώ μου μιλούσε...λέω στο γιάννη...we go home now!!!

Ps No photos σήμερα γιατί δεν ήθελα τη μούρη του στο blog μου!!

BOLLYWOOD ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ

Αχ, τι σαββατοκύριακο και αυτό! Τόσο κλάμα...εγκυμοσύνες, άχρηστοι γιατροί....πόνος!!
Όχι εγώ καλέ!Η ταινία που πήγαμε να δούμε στο cinema!!Πήγαμε να δούμε bollywood!!!

Βασικά είχαμε πει να πάμε εδω και καιρό να δούμε μια ταινία. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να παρακολουθήσεις μια τέτοια ταινία.

Καταρχήν οι πιο πολλές ταινίες φτιάχνονται μέσα σε 2 ώρες (μιλάμε για υπερπαραγωγές, όχι αστεία). Και κατα δεύτερον, είναι εύκολο να τις παρακολουθήσεις ακόμη και αν δε μιλάς τη γλώσσα επειδή ως επι το πλείστον τραγουδάνε και δε μιλάνε. Έτσι συμφωνήσαμε να πάμε να δούμε μια ταινία με φόντο την Goa, αφου θα είμαστε εκεί, Θεού και τρένου θέλοντος, την άλλη βδομάδα.

Στη δική μας περίπτωση δεν ήταν καθόλου μα καθόλου δύσκολο να παρακολουθήσουμε την ταινία, για ακόμη ένα λόγο. Ήταν ακριβές αντίγραφο της αγαπημένης μου ταινίας «Dirty Dancing»!!Οτι θα ζούσα τη μέρα που θα έβλεπα ενα τέτοιο αντίγραφο όμως δεν το περίμενα. Ο τίτλος της ταινίας «Holidays», και όλα τα ινδικά βλέμματα επάνω μας αφού χασκογελούσαν με τους ηλίθιους ξένους που μάλλον δεν είχαν καταλάβει πως η ταινία είναι στα Hindi!!.Ελα ντε που αμα ήξεραν πως το ξέραμε ήδη θα μας περνούσαν για ακόμη πιο ηλίθιους...

Και πάμε μέσα στην αίθουσα. Αρχίζουν όλα τα προειδοποιητικά σήματα και όχι δεν μας παρακαλούμε να έχουμε το κινητό μας κλειστό, αλλά να μη φτύνουμε στα καθίσματα κτλ.Τα κινητά εννοείται πως είναι όλα ανοιχτά και μας έχουν σπάσει τα νεύρα στην διάρκεια της ταινίας. Αλλά κανείς δεν τολμά να διαμαρτυρηθεί. Ποιός να το κάνει άλλωστε. Σε 2 λεπτά θα χτυπήσει και το δικό του σίγουρα....δεν τον παίρνει να το κάνει(αν το έκλεινε ίσως....λεω τώρα εγω ρε παιδί μου μια τρελή σκέψη!!!)
Η ιστορία λοιπόν είναι γνωστή. Οι χαρούμενοι γονείς με τις κόρες που πάνε στην Goa για διακοπές και μένουν σε πεντάστερο ξενοδοχείο. Ήδη απο τις 10 περίπου λέξεις που έχει η πρόταση μου οι ...11 μοιάζουν ψέμμα.Καταρχήν οι γονείς εδώ δεν είναι χαρούμενοι αν κάνουν κορίτισια!!Καθόλου όμως...Αυτός μάλιστα είναι και ο λόγος που εδώ και μια δεκαετία έχουν απαγορέψει στις έγκυους να κάνουν υπέρηχο, για να μη βλέπουν το φύλλο του παιδιού. Πριν το νόμο αυτό είχανε κάποια εκατομμύρια εκτρώσεις γιατί έβλεπαν πως είχαν κορίτσι και σου λέει....κορίτσι????Προίκα, κυνήγι απο τα αγόρια μην την πειράξουν....ασε καλύτερα. Συμπέρασμα....Το πουλί στην Ινδία είναι δύναμη!!

Οπότε εκ του προοιμίου αυτοί οι γονείς δεν ήταν χαρούμενοι.Βέβαια αυτό μου θυμίζει κια την παλιά Ελλάδα για να λέμε και του στραβού το δίκιο.
Μετά..οι Ινδοί δεν πάνε εύκολα διακοπές και όχι μόνο αυτό..ακόμη και αν πάνε δε μένουν ποτέ σε πεντάστερα ξενοδοχεία. Απο τη δική μου εμπειρία, ακόμη και αν έχουν πολλά χρήματα θα πάνε να μείνουν σε σχετικά φτηνό ξενοδοχείο. Γενικά δεν τους πειράζει να μην έχει και πολλά στάνταρς το ξενοδοχείο τους. Πχ ζεστό νερό...(.ποιός πλένεται τώρα μωρέ στις διακοπές??) αρκεί να είναι φτηνό!Οπότε το να δεις μεσοαστό Ινδό σε τέτοιου είδους ξενοδοχείο μάλλον φάρσα είναι..Και με τις σκέψεις αυτές και μόνο καταλαβαίνεις πως είσαι όντως στο cinema.
Και η παραγωγή όμως απο ότι κατάλαβα δεν πρέπει να ξόδεψε και πολλά λεφτά. Καταρχήν αποκλείεται να είχαν σεναριογράφο. Τους έβαλαν να δούν το«Dirty Dancing» και είπαν εσύ είσαι αυτός ,εσύ εκείνος...κοίτα και μάθε...Και οι ατάκες και όλα ίδια..Με τη μόνη διαφορά πως το «Dirty Dancing» μιλούσε για τη δεκαετία του ’60!Αλλά δε μας πτοεί εμάς αυτό..Το ίδιο είναι..τι 1960 τι 2006....για τους παραγωγούς ενα και το αυτό. Ειδικά στη φάση που μας έδειχνε πως μια κοπέλα είχε κάνει έκτρωση χωρίς αναισθησία σε ένα γιατρό που μάλλον είχε μάθει την ιατρική απο τον οδηγό «Πως να γίνεις (μη) γιατρός σε 3 μήνες». Νομίζω πως ήθελαν να προάγουν το γεγονός πως είναι πλέον νεο-φιλελεύθερη κοινωνία και κάνουν και εκτρώσεις (Κοίτα τι κάνουμε εμείς!!!!...έκτρωση)

Απο την άλλη δε νομίζω να σκέφτηκαν πως δεν είναι και η καλύτερη διαφήμιση να υπονοείς πως έχεις χασάπηδες γιατρούς το 2006. Το original σενάριο μιλούσε για μια Αμερική στην οποία αυτού του είδους οι επεμβάσεις ήταν παράνομες. Οπότε η σύνδεση με σενάριο του 2006 μάλλον ατυχής ήταν. Πράγμα που μου θυμίζει να μην πάω για το σφράγισμα που ήθελα και να περιμένω να σαπίσει και να βγάλω το δόντι στην Ελλάδα!!

Οι πρωταγωνιστές ήταν το κάτι άλλο όμως...Η πρωταγωνίστρια είχε μια έμμονη ιδέα με το γάμο...Πήγαιναν με τις φίλες της να δούνε ρούχα και κείνη πήγαινε στο άσχετο και δοκίμαζε νυφικά( αυτό δεν ήταν copy paste απο το original σενάριο, στην αμερική θα τους έπαιρναν με τις ντομάτες αν είχαν δείξει κάτι τέτοιο).Ασε που ήταν μια απλή πλην τίμια Ινδή και δε μας την έδειξε ούτε μια φορά με μαγιώ αλλά ούτε κάν υποννόησε πως φιλούσε τον φίλο της. Γενικά ακόμη και όταν μας έδειχνε κοπέλες με μαγιώ (γιατί διακοπές είχαν πάει..όχι σε μοναστήρι!)μας τις έδειχνε μόνο απο τη μέση και πάνω.Στη σκηνή αυτή η αδερφή της πρωταγωνίστριας κάνει μπάνιο στην μπανιέρα του δωματίου της με το ...μαγιώ της!!(πάλι καλά που δεν έχει και σωσίβιο μπας και πνιγεί..στην μπανιέρα!) Αφού φαντάζομαι(γιατί δε μας το έδειξε) πως το έκανε με τον συμπρωταγωνιστή της...εξ αποστάσεως και με ρούχα.. Το μόνο που έδειχνε σε μας ήταν να τρίβουν τις μύτες τους και δε νομίζω να έχουν καταγωγή απο Εσκιμώους που συνηθίζεται!!

Η δε άλλη που έκανε την επέμβαση, φορούσε συνέχεια κοντά και είχε την κοιλιά της έξω αλλά δε μας πείραζε. Είχε κάνει έρωτα ανύπαντρη, ήταν χορεύτρια και ήταν και έγκυος άρα ήταν η τσούλα του έργου και δε μας πείραζε να φοράει και κανα μίνι.

Ο πρωταγωνιστής απο την άλλη ήταν συνέχεια με ανοικτό το πουκάμισο και τη χρυσή αλυσίδα φόντο.

Ευτυχώς δεν είχε τρίχα να μπλέκεται στη αλυσίδα!! Με τέτοια προσόντα μάλλον μόνο την πρωταγωνίστρια...μυξοπαρθένα μπορούσε να ρίξει στη σημερινή Goa.Και αυτό ήταν ένα φτωχό πλην τίμιο παλικάρι το οποίο παρά τη φτώχεια του είχε τη μια ενα τζιπάκι και την άλλη μια μηχανή και κυκλοφορούσε. Είχε και το πολύ ωραίο όνομα...μουσχάρ, μουσκάτ...θα σας γελάσω, δεν το ξεχώριζα καλά

.Νομίζω πως ο Πατρικ Σουέζ αυτοκτονήσει αν δεί πως έκαναν τον ευατό του και τις χορογραφίες του copy paste.

Το άλλο που μου έδωσε την εντύπωση πως η παραγωγή δεν είχε πολλά λεφτά είναι το γεγονός πως μάλλον δεν έκαναν μοντάζ. Σε 2 σκηνές είδαμε 2 κατσαρίδες που ήταν οφθαλμοφανέστατες. Η μία ήταν στο μαξιλάρι της πρωταγωνίστριας όταν η μαμά της της έλεγε να περάσει καλά και να μην την ενδιάφερουν τα λεφτά..είχαν πολλά να φάνε...και οι κατσαρίδες μάλλον, γιαυτό μαζεύτηκαν όλες εκεί. Και η άλλη στη σκηνή που πάει η πρωταγωνίστρια να σηκώσει τον πατέρα απο το κρεββάτι (ήταν γιατρός) για να επισκεφτεί την τσούλα πλην άτυχη χορεύτρια που είχε κάνει έκτρωση σε χασάπη και πονούσε. Η κατσαρίδα στη σκηνή αυτή φαίνεται στον τοίχο..έξω απο το δωμάτιο. Μάλλον πάει επίσκεψη για ποτό στην άλλη της προηγούμενης σκηνής.
Μετά απο μια μέρα που σκυλοπονούσε η τσούλα –χορεύτρια...μας τη δείχνει να χοροπηδάει και να τρέχει μαζί με τους υπόλοιπους όλο χαρά....Θαύμα –Θαύμα....!!

Και κει που περιμένω να ακούσω το συγλονιστικό She’s like the wind….ακούω μια τσιρίδα...και αρχίζει η πρωταγωνίστρια να τραγουδάει με πόνο..Tsoulo..tsouloo..(Μάλλον έλεγε στην χορέυτρια να ανέβει στη σκηνή και μπέρδεψε το ο με το α). Ο πόνος επίσης σημαίνει ακόμη πιο πολύ τσιρίδα στα ινδικά κομμάτια....!!Έλεος...αυτό που έπρεπε να κάνουν copy paste και δεν έκαναν ήταν τα τραγούδια...

Το καλύτερο απο όλα ήταν η πρωταγωνίστρια να τραγουδάει απο χαρά...με φόντο ενα κοπάδι βουβάλια...Ποιό ήταν το ηθικό δίδαγμα...όλες οι ερωτευμένες είναι βουβάλες ή οι άντρες είναι παχύδερμα??Το συμπέρασμα δικό σας!!

Αλλά και το I’ve had the time of my life στο τέλος...ήταν μια τραγωδία of my life! Χόρεψαν μάμπο υποτίθεται με slow κομμάτι και τους πρωταγωνιστές να κουνιούνται σε ρυθμούς Hindi!!!(Λιποθυμία)!!

Το τέλος όμως ήταν συγλονιστικό. Κλασσικά..μαθαίνει να χορεύει τέλεια η πρωταγωνίστρια που δεν ήξερε την τύφλα της πριν και κάνει Την εμφάνιση στο τέλος. Τα χειροκροτήματα δε λένε να σταματήσουν...και τότε παρατηρώ πως η πρωταγωνίστρια έχει φορέσει λίγο πιο κοντό φουστάνι απο ότι συνήθως. Τα χειροκροτήματα δεν είναι γιατί όλα είναι καλά και έχει Happy end η ταινία. Είναι γιατί επιτέλους...είδαμε το βρακί της πρωταγωνίστριας!!!Και δώστου χειροκρότημα..
Και φυσικά η τελευταία σκηνή..η πρωταγωνίστρια να σκέφτεται το νυφικό!Η τσούλα-χορεύτρια δε βρήκε ταίρι μέχρι το τέλος της ταινίας, έτσι για να μάθει να μην ξενοπ....ται!!μμμ

Φεύγοντας απο την αίθουσα παρατηρούμε ενα ζευγάρι που βρίσκει ευκαιρία και έχει χωθεί στα καθίσματα και φιλιέται επι μισή ώρα. Ή τους άρεσε τόσο πολυ η ταινία που θέλουν να δούν και τους τίτλους τέλους ή....βρήκαν ευκαιρία!Και δεν τους παρεξηγώ, τις προάλλες η αστυνομία κοντά σε μια περιοχή στο Δελχί πήγε και έδειρε τις κοπέλες που ήταν σε ένα πάρκο και φιλιόντουσαν!!Τις τραβούσαν απο τα μαλλιά και τις έδερναν, οπότε καλύτερα να πληρώσουν κάτι παραπάνω και να πάνε cinema παρά να φάνε και ξύλο!!

Το καλύτερο όμως ήταν κάτι κουβάδες που είδαμε πως είχαν μέσα στην αίθουσα. Ήταν κουβάδες γεμάτοι χώμα σε περίπτωση φωτιάς. Σου λέει έχουμε που έχουμε τόσο χώμα έξω στους δρόμους, να πάει χαμένο...?? Α, ρε κατακαημένο Iso 2009….Στην Ινδία ούτε το 30023 θα φτάσεις....

ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ...ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!( THE SEQUENCE)

Day 2
Μετά τη δουλειά μας αρχίσαμε να ψάχνουμε απελπισμένα για να βρούμε το εμβόλιο. Όχι πως θα κολλούσαμε ηπατίτιδα επιτόπου και πεθαίναμε αλλα είχαμε τσατιστεί. Τι στο καλό? Δε θα βρούμε ενα φαρμακείο με 2 εμβόλια ηπατίτιδας??
Καλά...όταν κάνω αυτές τις ερωτήσεις στον ευατό μου σκέφτομαι (με όλα αυτά που ήδη ξέρω για την Ινδία) μια μεγάλη μούτζα να πλησιάζει το πρόσωπο μου! Προσπερνώ τις κακές σκέψεις όμως και προχωράω.
Sadik..πήγαινε μας σε ενα μεγάλο και καλό φαρμακείο του λέμε. Και ο Sadik το παίρνει προσωπικά και αρχίζει το ράλλυ μέσα στην πόλη. Κάνουμε αναστροφή μέσα σε κεντρικούς δρόμους, κάνουμε όπισθεν την ώρα που απο πίσω μας είναι ένα φορτηγό και του τη λέμε κιόλας. Κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε να φτάσουμε στο φαρμακείο. Με το στύλ που οδηγεί ο Sadik όμως μάλλον σε λίγο θα ψάχνουμε και νοσοκομείο..
Τελικά φτάνουμε σώοι και αβλαβείς στο πρώτο φαρμακείο

Απο έξω δε φαίνεται πάρα πολύ καλό και καινούργιο αλλά το θέμα είναι να κάνουμε τη δουλειά μας. Πάμε και ζητάμε το εμβόλιο και είναι ο μόνος Ινδός που πριν μας πεί ναι, κοιτάζει το ψυγείο του. Εμείς παράλληλα κοιτάμε αν είναι στην πρίζα το ψυγείο πρώτα, για ευνόητους λόγους. Και μας λέει πως έχει μόνο παιδικά....Παίρνει τηλ (ρε γαμώτο δεν μιλάει καμία στο τηλέφωνο να ξαναδώ τη χτεσινή σκηνή) και μας λέει πως μάλλον θα υπάρχει στόκ σε 2 εβδομάδες...Μέχρι τότε του λέμε..ποιός ζεί ποιός κολλάει....κολλάεειιιιι????Ηπατίτιδα.......βουρ σε άλλο φαρμακείο

Μέσα στην κίνηση για 1 ώρα και ακόμη δεν έχουμε φτάσει...Πηγαίνουμε στο φαρμακείο ενός απο τα αρκετά νοσοκομεία που έχει η Πούνα...Επιτέλους φτάνουμε και τρέχουμε να ρωτήσουμε αν έχει τα εμβόλια...στο δρόμο σπρώχνουμε και πατάμε τους ανθρώπους που πηγαίνουν και αυτοί στο φαρμακείο...Που ξέρω εγώ οτι δε θα μου πάρουν την τελευταία δόση που θα έχει απο το εμβόλιο...ε?????

Και εκεί που ρωτάει ο Γιάννης...εγώ παρατηρώ...και βλέπω επάνω στο κτίριο του νοσοκομείου...κάτι που δε μου κολλάει...Τι να είναι αυτό?

Πάω πιο κοντά....Είναι 4-5 άνθρωποι που κρέμονται στην κυριολεξία για να βάψουν το κτίριο. Το μόνο που τους συγκρατεί είναι κάποιο σχοινί. Έχουν φτιάξει μια πατέντα σαν κούνια στην οποία κάθονται και ένα σχοινί ...Δεν είναι δυνατόν...Α βλέπω και κάτι κεφαλάκια επάνω στην ταράτσα...Αυτοί τώρα τι ρόλο βαράνε? Να κρατήσουν το σχοινί σε περίπτωση που θα πέσουν οι μπογιατζίδες έτσι ώστε να του μείνει τουλάχιστον η πατέντα της κούνιας....ή να φωνάξουν...πέφτειιιιιιιιιιιιιιιιιιι.
Απο κάτω είναι κάποιο κυριοι που κάθονται και μοιάζουν σαν να περιμένουν να πέσουν οι άλλοι για να πάνε να τους πάρουν τη δουλειά..
Όπως και να έχει....και να βρώ στο νοσοκομείο αυτό εμβόλιο δεν κάθομαι με τίποτα. Τα μέτρα ασφαλείας που έχουν δε μου μοιάζουν και πολύ ασφαλείας...Και γιατί να είναι καλύτερο δηλ σε όλα τα υπόλοιπα?
Και φαντάζομαι να ρωτάω το γιατρό...συγνώμη...δε θα φορέσετε γάντια? Δε θα αλλάξετε την σύριγγα?? Και να μου απαντάει...Συγνώμη μανταμίτσα...είσαι ρατσίστρια? Έχεις τίποτα εναντίον του ανθρωπάκου που έφυγε???Δε θες τη σύριγγα του???ε????

Ευτυχώς...δεν το βρίσκουμε και εδώ...πάμε παρακάτω. Μας λένε να πάμε σε άλλο νοσοκομείο. Εντωμεταξύ μέχρι εδώ όπου και να πήγαμε όλοι μας διαβεβαίωναν πως το επόμενο..θα το έχει σίγουρα...Sure sir…no problem sir!!
Πάμε και στο επόμενο νοσοκομείο...Στο φαρμακείο ο υπάλληλος μας διαβεβαιώνει.....Sure sir, we have it! Περιμένοντας λοιπόν ο οδηγός μας, μας έχει φάει τα μυαλά να μας κάνει ενα tour μέσα στο νοσοκομείο που είναι πολύ ωραίο...go sir, very nice…you and madam here…very nice…Μόνο που δε μας πρότεινε να κλείσουμε σουίτα για να γιορτάσουμε την γιορτή των ερωτευμένων. No Sadik we don’t want to get inside…hospitals no good του λέει ο Γιάννης ….No sir…you take madam tour inside…hospital very beautiful…..
Πότε θα τελειώνει αυτός ο ρημαδοφαρμακοποιός να μας πεί , σκέφτομαι...Ο Sadik ήταν ικανός να μας πάρει με το ζόρι και να μας κάνει tour πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι...
Στη συνέχεια και ενώ ο Sadik συνέχιζε να πρήζει το Γιάννη για το tour...βλέπω να έρχεται και ο χειρούργος..

Εδώ είμαστε λέω...ήταν ένα 14χρονο...που φορούσε απλά ρούχα...και μια μάσκα χειρουργού την οποία παρακαλώ έβγαλε μόνο όταν έφτασε στο φαρμακείο...
Αν οι γιατροί σε αυτό εδώ το hospital very beautiful είναι έτσι...να πάμε να πνιγούμε ομαδικώς..Τι ψάχνουμε για εμβόλια και αηδίες? Εδώ σε έχουν φάει λάχανο αν τύχει και κοπείς και θέλεις να ράψεις το χέρι σου!!
Ασε που δίπλα στο φαρμακείο..(είχε πάγκο δεν πήγαινες μέσα) είχε μια ζούγκλα και είχαν μαζευτεί όλα τα κουνούπια της Ινδίας...Αν δεν πάμε απο ηπατίτιδα, θα πάμε σίγουρα απο ελεονοσία σκέφτηκα...Άντε χριστιανέ μου...απο γερμανία το φέρρνεις το φάρμακο???

Επιτέλους μετά απο δεν ξέρω και γώ πόση ώρα πάει στο ψυγείο ο υπάλληλος και μας φέρνει όλο χαρά το παιδικό εμβόλιο( εδώ πάει...τι’χες Γιάννη, τι’χα πάντα).Μοιάζουμε ανήλικα ρε γαμώτο...? Όχι του λέμε...αυτό είναι για παιδιά....Του κόβεται το χαμόγελο...το ξανακοιτάει και μας λέει....να πάτε στο τάδε φαρμακείο...εκεί το έχει....Σίγουρα!!!!

Και ξαναξεκινάμε εμείς , ο Sadik με τα πόδια και τα μάτια εκατοντάδων Ινδών που μας κοιτούσαν μέσα απο λεωφορεία, απο το δρόμο, απο αμάξια ,παντού. Ο δε Sadik ήταν ο μόνος που νομίζω πως το διασκέδαζε..είχε ενα χαζό χαμόγελο πάντα...δεν έχω ιδέα για ποιό λόγο...Λές να ήξερε κάτι πουν δεν ξέραμε?
Και πάμε στο 200στο φαρμακείο....Φαρμακείο να το κάνει ο Θεός δηλ...

Το περιβάλλον να πάρεις με τα μπάζα δίπλα ή την καινούργια παραλαβή φαρμάκων?

Όλα τα φάρμακα το ένα δίπλα στο άλλο, μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο και σε περιβάλλον με τόσους βαθμούς κελσίου όσο ακριβώς έπρεπε.

Αλλά μπροστά στην ανάγκη τι να κάνεις??Λέμε στον παππού τι θέλουμε και μας απαντάει...Yes sir, sure we have it!!! Και αρχίζει ενα παραλλήρημα ο γιάννης απο τη χαρά του..Μπραβο, you are the best, the only drug store in pune that has the vaccine…well done sir κτλ Εγώ τον σκουντάω γιατί έχουμε γίνει θέαμα. Αλλά μόνο και μόνο η μούρη του παππού άξιζε πολλά. Κουνούσε το κεφάλι σα να λέει...Ναι ...κυρίες και κύριοι το βλέπετε...με υμνούν ακόμη και δυτικοί..τι άλλο να κάνω ο άνθρωπος...μα ποιός είμαι ρε παιδι μου????

Και ταυτόχρονα μας λέει ο συνεργάτης του που πήγε και χώθηκε στο ψυγείο...No stock sir…only for children….Ο δε παππούς που καμάρωνε πριν 5 λεπτά σα γύφτικο σκεπάρνι ούτε να μας φτύσει...
Και ξεκινάμε για το τελευταίο φαρμακείο....λέω δεν αντέχω άλλο..ας μην το κάνουμε το κωλοεμβόλιο....Και προτείνει ο γιάννης να πάμε ακόμη σε ένα τελευταίο...Και γύρισε μισή ώρα μετά με τα εμβόλια!!!!!Ναι....και όμως....
Βρήκε ένα κανονικό και πήρε και 2 παιδικά...τον διαβεβαίωσε ο γιατρός στο φαρμακείο πως αν πάρεις 2 παιδικά είναι μια δόση για ενηλικους...(και φάγαμε τόσες μέρες???????????γιατί κανείς δε μας το είπεεεεεεεε????????????ε?????????)
Και μάλιστα λέει το κανονικό το βρήκαμε κατα τύχη..το είχε παραγγείλει κάποιος πριν 2 μήνες και δεν το πήρε...Δε με νοιάζει αν κόλλησε ηπατίτιδα ο άλλος που το παρείγγειλε τελικά δε με νοιάζει αν θα πάει να το πάρει μετά....το εμβόλιο είναι δικό μου!!!
Και μας είπε ο γιατρός να πάμε σε ενα συκεκριμένο νοσοκομείο μόνο....και πήγαμε....Καλά..όχι πως πήρα πίσω ότι κακία είπα για τα προηγούμενα νοσοκομεία.

Όχι πως ήταν στα μαύρα του τα χάλια..είχε και μια νοσοκόμα μεσα...βαδίζω και παραμιλώ. Πάμε να κάνουμε το εμβόλιο...και τη ρωτάμε ρε παιδί μου σαν ειδική...έχουμε 2 παιδικά εμβόλια..είναι η ίδια δόση για ενήλικες? Θα είμαστε Οκ??
Για να πάρουμε την αποστομοτική επιστημονική απάντηση “Yeahhhh, whatever!!!”
Ορίστε?????Αλλά είχα ήδη κάτσει να μου κάνει την ένεση και δεν μπορούσα να σηκωθώ να τρέξω!!!Απο τότε και στο εξής ότι και να την ρωτούσαμε παίρναμε την ίδια απάντηση...
Που να πάω να πληρώσω? Yeahhhh, whatever!!!
Είστε νοσοκόμα ή γιατρός ? Yeahhhh, whatever.
Θα πρέπει να προσέξουμε λίγο το χέρι μας μετά το εμβόλιο ή όχι? Θα πρηστεί? Θα πάθει κάτι γαμώ την γκαντεμιά μου???? Yeahhhh, whatever, Yeahhhh, whatever.
Πρέπει να ομολογήσω δε οτι στη δουλειά της ήταν πολύ καλή. Το κανονικό το έκανα εγώ και ο Γιάννης σαν ιππότης έκανε τα δυο παιδικά..(μετά το εμβόλιο μου ζητούσε να παίξει μπαλίτσα(???)...σήμερα θα διαβάσω αν έχει side effects το παιδικό)
Λίγο πριν φύγουμε λοιπόν έρχεται η σειρά της γιατρού - νοσοκόμας για ερώτηση.....Σας αρέσει η Ινδία...?????

Και σκέφτομαι...η εκδίκηση είναι γλυκειά....και της απαντάω... Yeahhhh, whatever.

Ps. To Free pick up στο κάτω μέρος του ασθενοφόρου...το προσέξατε?Ευτυχώς που στην Ινδία είναι free αυτό γιατί σε άλλες χώρες είσαι στο φορείο και καθώς σε βάζουν μέσα δίνεις και το check. Ή΄ακόμη καλύτερα..αν έχουν δυο τηλεφωνήματα το βγάζουν στον πλειστηριασμό...10 ευρώ ο κύριος με καρδιά....20 ερώ ο κύριος με το εγκεφαλικό....1, 2. 3....κατοχυρώθηκε στον κύριο με την καρδιά,μμμ και απο ότι βλέπω και το έμφραγμα!!!!

ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ...ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

Είπα να κρατήσω τη δέσμευση μου για να ανανεώνω το blog μου κάθε Δευτέρα αλλά οι Ινδοί δε με αφήνουν να αγιάσω.
Εδώ και αρκετό καιρό λοιπόν ψαχνόμαστε με το Γιάννη για να βρούμε το εμβόλιο τις ηπατίτηδας του οποίου θα πρέπει να κάνουμε τη δεύτερη δόση. Την πρώτη την κάναμε στην Ελλάδα και μετά απο κάποιους μήνες θα έπρεπε να κάνουμε και τη δεύτερη. Το Νοέμβριο λοιπόν έπρεπε να φύγουμε για Ελλάδα λίγες μέρες. Και σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε σε ενα φαρμακείο που φαινόταν πολύ καλό αν έχουν το εμβόλιο, για να μην το φέρουμε απο Ελλάδα. Και επειδή το συγκεκριμένο πρέπει να διατηρείται σε ψυγείο, οπωσδήποτε το φαρμακείο έπρεπε να διαθέτει ψυγείο.

Μπαίνουμε λοιπόν μέσα και βλέπουμε ενα κύριο που εξυπηρετούσε στον πάγκο, μια κυρία στα καλυντικά και άλλον ένα κύριο στην ταμειακή μηχανή. Κλασσικά πήγαμε στον κύριο που εξυπηρετούσε στον πάγκο. Ζητάμε το εμβόλιο και παίρνοντας σοβαρό ύφος, μας λέει να περιμένουμε.Μιλάει σε αυτόν που ήταν στην ταμειακή μηχανή και ο ίδιος που πρίν λίγο ήταν στην ταμειακή μηχανή τι κάνει...? Πάει πίσω σε μια αποθηκούλα, αλλάζει(!!!!) , βάζει την άσπρη ρόμπα του φαρμακοποιού και έρχεται!!!!Τώρα περίμενε μήπως εμείς να πιστέψουμε πως...ΑΑΑΑΑ ήρθε ο φαρμακοποιός!!!Καλά...είναι δυνατόν??
Προσπαθώ να μη γελάσω ούτε με το σοβαρό ύφος, ούτε με την άσπρη (?????) ρόμπα, ούτε με τη δική μας ρόμπα!!Λες και του είπαμε να διαγνώσει μια βαριά ασθένεια, τόσο σοβαρό ύφος..
Και του ξαναλέμε τι θέλαμε..μας λέει στην αρχή το κλασσικό πια...Ok sir, no problem sir..αλλά του λέμε να κοιτάξει..να βεβαιωθούμε. Και κοιτάζει το στόκ του και έχει μόνο παιδικά εμβόλια!Ρωτάμε λοιπόν αν είναι εύκολο να παραγγείλει για μας και πόσες μέρες θα κάνουν. Μας λέει 2 μέρες το πολύ.

Φεύγουμε για Ελλάδα εφησυχασμένοι πως δεν πρέπει να κουβαλάμε το εμβόλιο..
Και ξαναπάμε λίγες μέρες πρίν στο ίδιο φαρμακείο. Αυτή τη φορά ο «φαρμακοποιός» είναι στον πάγκο, δε φοράει την άσπρη ρόμπα και πίσω απο τον πάγκο είναι και άλλος ένας. Περιμένει ουρά και εξυπηρετεί μόνο ο «φαρμακοποιός», ο άλλος κάθεται και κοιτάει!!Να σημειώσω πως είμαστε στην ουρά που περιμένει να πάρει φάρμακα..και μας πλησιάζει η μία απο τις δύο κοπέλες που ήταν στα καλυντικά. Και ρωτάει αν μπορεί να μας εξυπηρετήσει ευγενικότατα! Και της λέω τι θέλω.. και τι μου λέει? Α συγνώμη, πρέπει να περιμένετε στην ουρά για να μιλήσετε στον κύριο που είναι στον πάγκο....!!!!!Κοιτάζω λίγο...που ακριβώς είμαι και βλέπω ότι είμαι....στην ουρά που μου είμαι πως θα πρέπει να είμαι...Δίνω τόπο στην οργή, τις λέω ευχαριστώ πολύ και φεύγει. Ορισμένες φορές νομίζω πως απλά πάνε και μιλάνε στους πελάτες οι υπάλληλοι για να μην τους δεί το αφεντικό να κάθεται!!Μαντάμ, ήρθες να μου υπενθυμίσεις να κάτσω στην ουρά που είμαι ήδη????Ευχαριστώ για την πληροφορία, χρήσιμη, δε λέω
Όταν επιτέλους φτάνει η σειρά μας του λέμε πως είχαμε πάει ξανα το Νοέμβρη και μπλα μπλα...μας θυμάται( Αληλουιαααα) και μας λέει πάλι... Ok sir, no problem sir.., του ξαναλέμε να τσεκάρει αν έχει το εμβόλιο (copy paste ο διάλογος του Νοέμβρη), και ξανακοιτάει και βλέπει 2 τινά αυτή τη φορά. 1. οτι κλασσικά είχε μόνο παιδικά εμβόλια και 2 τα παιδικά του εμβόλια είχαν λήξει απο τον Ιανουάριο(αυτό είναι που λέμε...παίρνεις ληγμένα??)
Δεν εξηγείται αλλιώς, ή μας βλέπει 5χρονα...(Έλα Γιαννάκη να παίτσουμε!!!)ή είναι άσχετος..Του λέμε να τα παραγείλει...ξανα Ok sir, no problem sir.. φεύγουμε δίνοντας ραντεβού την επόμενη μέρα.

Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να πάμε αλλά πήραμε τηλ και μας είπε ο άνθρωπος πως η παραλαβή θα γινόταν εκείνη τη μέρα στις 8 το απόγευμα.
Και σκάμε μύτη χτές στο φαρμακείο (μας είχε μάθει και ο πορτιέρης) και περιμένουμε τη σειρά μας. Χαιρετάμε αλλά με το που μας βλέπει ο «φαρμακοποιός» έχει ενα στύλ....δεν άκουσα....πως είπατεεεε....Ορίστε? Συνώμη κύριε...Ποιός είστε???????
Σαν να μη μας είχε ξαναδεί, δε μας άρεσε βέβαια αυτό και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε...
Ξανά του λέμε τι θέλουμε (νυσάφι έτσι??) και ξανα μας βγάζει τα εμβόλια που έχει...(σαν κωμωδία του Σακελάριου καταντήσαμε, σε λίγο θα βγεί και ο Βέγγος ντυμένος γιατρός σε αποστολή Θου –Βου, Πράκτορ 0-0). Του λέμε πως είχαμε παραγείλει κτλ....έχει ξεχάσει εντελώς τι μας έχει πεί στο τηλέφωνο για παραλαβή στις 8 κτλ...
Κάτσε να δείς λέω που θα μας πεί πως πέθανε η θεία αυτουνού που κάνει τις παραλαβές και θα του ορμήσω!!Θα είναι η τελευταία παραλαβή που θα προλάβει να κάνει!
Αλλά..είχε θράσος...Αγνόησε εντελώς το τι μας είπε χτες και του λέμε (αφου δεν έβγαινε αλλιώς )να πάρει τηλ να δεί τι γίνεται!Μάλιστα όταν του είπαμε....μα γιατί χτές μας είπατε πως το παραλάβατε...?Κουνούσε πέρα δώθε το κεφάλι.....Τώρα..ναι ήταν αυτό...όχι ήταν αυτό δεν ξέρω.Μάλλον σήμαινε...ότι και να μου λες μαλάκα δυτικέ εγώ σε γράφω και απάντηση δεν παιρνεις που να με βασανίζεις!!

Και απο δω αρχίζει το γέλιο της υπόθεσης. Την ώρα που είπαμε στον υπάλληλο να πάρει τηλ. μιλούσε μια κυρία στο μοναδικό τηλ που έχουν. Και αυτή η κυρία έχει πιάσει το μπούρου μπούρου, μάλιστα σε μια φάση λέει στο συνομιλητή της «Πάρε με εδώ αν θέλεις κάτι», αλλά ήταν πελάτισσα όχι του μαγαζιού. Και μετά κατάλαβα πως μάλλον ίσχυε ότι και στην Ελλάδα πριν 50 χρόνια. Όσοι δεν είχαν τηλ πήγαιναν στο μπακάλη και αντίστοιχα ο μπακάλης τους φώναζε....Καλεεεεε κυρα κατίναααα τηλέφωνοοοοοο, απο αμέρικκαααααα, γρήγοραααααααα, γράφειιιιι......!!!
Η Κυρά Κατίνα της Ινδίας όμως δεν τελείωνε....και βλέπεις τον υπάλληλο...αρχίζει χτυπάει τη γροθιά του σιγά σιγά στον πάγκο...Τον κοιτάω....σκέφτομαι...τι κάνει???
Στην κυρά κατίνα δε λέει να τελειώνει αλλά αρχίζει και παραμιλάει παράλληλα στα Ινδικά.Τον βλέπω εγώ να χτυπιέται ( και με ρυθμό έτσι????)και σκουντάω το Γιάννη...
Αυτός συνεχίζει και το παραλλήρημα, κρατάει το κεφάλι του ως ένδειξη βαριάς θλίψης....σαν να λέει...γιατί .έπρεπε να συμβεί αυτο το κακό σε μένα? Γιατί να πάρει αυτή τηλ τώρα που το χρειάζομαι εγώ????
Τι συμφορά είναι αυτή για το φαρμακείο.......πω πω τι έπαθα ο καψερόςςςςς!!!!
Με κόπο προσπαθώ να μη γελάσω και κοιτάω αλλού.....
Εντέλει η κυρα κατίνα τελειώνει το τηλ και κείνος ολο χαρά της το αρπάζει απο το χέρι..Σχηματίζει τον αριθμό..μιλάνε....το κλείνει...και μας ανακοινώνει όλο χαρά που έβγαλε εις πέρας τέτοια επικύνδινη αποστολή....πως δεν υπάρχει στοκ απο το εμβόλιο σε όλη την περιοχή στην οποία βρισκόμαστε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το πως δεν του χύμηξα να του στραβώσω το χαμογελο της colgate...ήταν θαύμα...
Μας το ανακοίνωσε μέσα στην καλή χαρά.....
Φεύγοντας απο το φαρμακείο...δεν μπορούσα να μη σκέφτομαι την κρίση που έπαθε ο υπάλληλος όταν δεν μπορούσε να τηλεφωνήσει...γελούσα μόνη μου μισή ώρα!!

Σήμερα..θα πάμε να ψάξουμε και σε άλλα φαρμακεία...και το καλύτερο...θα πάμε σε κλινική να μας κάνουν το εμβόλιο...
Οπότε....Don’t hold your breath…. to be continued!!!

(εαν είμαστε ζωντάνοι μέχρι το βράδυ που θα κάνουμε το εμβόλιοοοοοοο)

ΗΡΕΜΑ...ΗΡΕΜΑ...ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

Το να προσπαθήσεις να έρθεις στην Ινδία για δουλειά δεν είναι πολύ εύκολο πράγμα. Καταρχήν δε σου δίνουν visa για ένα χρόνο αν δεν έχεις ξαναέρθει. Οπότε κάτι ανάλογο έγινε και στη δική μου περίπτωση. Ο Γιάννης απο την άλλη είχε έρθει ξανά για μια εβδομάδα πρίν εγκατασταθούμε για τα καλά, οπότε μπόρεσε να πάρει το οκ για ένα χρόνο.Μάλλον είδαν τι φάτσα μου εμένα στο διαβατήριο και δεν τους άρεσε. Άσε που ήξεραν ότι με το χαρακτήρα που είχα...θα έγραφα σατιρικό blog για τη χώρα τους...και σου λέει..πάρε μόνο 6 μήνες..Μόνο αυτό σου αξίζει άθλια δυτική!! Και δεν μπορώ να πω ότι δεν είχαν δίκιο...

Αλλά με διαβεβαίωσαν πως θα μπορούσα να ανανεώσω την visa μου απο εδώ χωρίς πρόβλημα.Έλα που δεν ήξερα όμως πως Ινδική διαβεβαίωση σημαίνει....έλα και θα δούμε!! Και ζητάω η καλή σου πρίν 1 μήνα να αρχίσω διαδικασίες ανανέωσης διότι το Μάρτη..πάπαλα!!! Μου λέει και η υπεύθυνη πως είναι αρκετά δύσκολο να κάνεις ανανέωση άδειας εδώ. Θέλεις πολύ τρέξιμο...πολλά χαρτιά, βδομάδες απο σπάσιμο νεύρων και φυσικά..λάδωμα. Τι και αν δε θέλεις να κάνεις τίποτα παράνομο??Θές λάδωμα...όχι για να γίνει η δουλειά σου πιο νωρίς..,απλά για να γίνει. Ε, σκέφτεσαι και σύ, αφού δε γίνεται αλλιώς (γιατί Δε δίνεται αλλιώς) ας το κάνω και αυτό.
Και μου ζήτάνε φωτογραφίες γιατί λέει...πρέπει να γραφτώ κάπου αλλού πρώτα και να πάρω άδεια..Οκ....
Μετά απο μια εβδομάδα..(το ψάχνανε Τόσο πολύ..)μου ξαναλένε....για να σε γράψουμε εδώ στα μητρώα των ξένων κτλ ...πρέπει να μένεις πάνω απο 6 μήνες στην Ινδία...
Ναι αλλά αφού η δική σας πρεσβεία δε με άφησε να μείνω πάνω απο 6 μήνες εδώ, τι πρέπει να γίνει?? Ααααα, μου λένε ...οι νόμοι είναι νόμοι.....δεν μπορείς να γραφτείς.
Ε, εντάξει σκέφτομαι...μεγάλη σκορδοκαϊλα μου...θα φτιάξω τη visa μου και θα πάω να γραφτώ μετά.
Και μετά απο πάλι μια εβδομάδα (πρέπει να είναι το φράγμα μεταξύ σπάσιμο νευρών του πολίτη και μη, σου λέει...σπασικλακι...θα σου σπάσουν τα νεύρα μια βδομάδα να περιμένεις...θα λαδώσεις που θα πάει)...μου ξαναέρχονται τα μαντάτα...δεν μπορείς να πάρεις άλλη visa ..αν δε γραφτείς πρώτα στα πιο πάνω μητρώα..
Halloooooooooo, θέλω και δε με αφήνετεεεεεεεεεεε!!!!!Μ’ακουεί κανείς????????

Και μπαίνω σε ενα κυκεώνα εξηγήσεων....και να μου κουνάνε το κεφάλι τους...πέρα δώθε......που σημαίνει...κάτι ανάμεσα σε ναι, καταλαβάινω αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω!!(το κάνουν παντού και για τα πάντα στην Ινδία. Αν ρωτήσεις κάτι ένα γκρούπ ανθρώπων τους βλέπεις ολους και κουνάνε το κεφάλι τους με θρησκευτική ευλάβεια!! Ένα γκρούπ όλο κουνημένα κεφάλια...μιααααα απο δω....μιααααα απο κει)Και να τους λέω ..δεν μπορεί, κάτι άλλο πρέπει να γίνεται...αλλά αυτοί όχι..

Οπότε γυρνάω σπίτι απογοητευμένη...και μπαίνω στο internet και διαβάζω το σκάνδαλο με τις παρακολουθήσεις στην Ελλάδα.....
Παρακολουθήσεις....τηλέφωνα...internet..μμμμμμ, blog....ωχ...θα με απελάσουν. Κάνουν ότι δεν ξέρουν Ελληνικά και γω την έχω πατήσει ήδη και δεν το ξέρω.......Διαβάζει το blog μου η Ινδική...ΚΥΠ!!..Ήρεμα...ήρεμα...δεν είμαι τρομοκράτης....ήρεμα ..ήρεμα ..είμαι το θύμα μιας...ανάγκηηηηηηςςςςςς!!

Την επόμενη μέρα το πρωί και αφού έχω γίνει ενα ψυχολογικό ράκος με την χτεσινή μου αποκάλυψη...έρχονται τα άλλα νέα...Μου ανακοινώνει ο γιάννης πως δεν ξέρουμε αν μπορώ να πετάξω τη μέρα που λήγει η visa μου και πως υπάρχει κίνδυνος να με πιάσουν. Θα με χώσουν λέει σε ενα κρατητήριο και μετά θα με απελάσουν αν δεν ισχύει η visa έστω και για μια μέρα και μετά δεν μπορώ να μπώ ξανά ποτέ στην Ινδία..
Πέρα απο το κρατητήριο...που δεν είναι και τόσο ελκυστική ιδέα ομολογώ..μια φωνή έλεγε μέσα μου την τελευταία φράση..
Δεν θα μπορώ να μπώ ξανά ποτέ στην Ινδία......ποτέ ξανά στην Ινδία....ποτέ ξανά στην Ινδία............ποτέ....ξανά.....

Ελλάδα.....όλα σε θυμίζουν...παλιά κ αγαπημένα...πράγματα δικά σου ...κα θημερινά!!!
«Γιάννη νομίζω πως πρέπει να το ρισκάρω και να μείνω εδώ να το πάλέψω μέχρι την τελευταία στιγμή» πετάγομαι ξαφνικά και λέω...
Είσαι τρελή...μου αποκρίνεται...μιλάμε για απέλαση....
Έλα βρε....σιγά...θα βρούμε τρόπο...και σκέφτομαι ήδη την απέλαση μου....να με δίωξουν και γω να ξέρω πως δεν πρέπει να ξαναγυρίσω πίσω...Με το μυαλό μου τρέχω..σε αργή κίνηση...σε καθαρούς δρόμους....δίνω χρήματα στο ζητιάνο της πόλης που δεν πρέπει να τρέχει απο πίσω μου μέχρι να του δώσω....
Λέω καλήμέρα στην κυρία που με βρίζει στα ελληνικά επειδή κακομαθαίνω το ζητιάνο και δεν πάει να βρεί δουλειά.....
Αναπνέω το καυσαέριο της πόλης και μου μυρίζει κολώνια....
Είμαι ελεύθερη......
Η φωνή του Γιάννη με επαναφέρει στην πραγματικότητα..είμαστε μέσα στο ρίκσο και πάμε σπίτι μας.... Σταμάταμε, πληρώνουμε, ο οδηγός φιλάει τα χρήματα επειδή είναι τα πρώτα χρήματα της ημέρας, μας ευχαριστεί και φεύγει.

Απο τη μέρα που έφτιαξαν το δρόμο δεν υπάρχει οδηγός ρίκσο που θα μας ζητήσει μια ρουπία παραπάνω. Παλιά είχα πεί πώς μας ζητούσαν 10 ρουπίες παραπάνω πάντα λόγω δρόμου...αλλά αυτό κόπηκε αυτόματα με το που μπήκε άσφαλτος..

Και μου άρεσε...μου άρεσε που ανακάλυψα πως δε μου έλεγαν ψέμματα για να μου πάρουν τις 10 ρουπίες. Ήταν όντως χάλια ο δρόμος...Και μου άρεσε γιατί ανακάλυψα πως είναι τίμιοι άνθρωποι..ένα επίθετο που στην Ελλάδα κοντεύουμε να ξεχάσουμε.
Και μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι αυτοί...«Θα φύγω πιο νωρίς τελικά για να ανανεώσω τη viza μου» λέω.. «δε θέλω να χάσω ούτε μέρα απο τους 6 μήνες που μου απομένουν σε αυτή τη χώρα και ας γκρινιάζω, δε θα με διώξει η Ινδική ΚΥΠ ότι και να γίνει!! Και που ξέρεις...μετά ίσως δε θέλω να φύγω» μονολόγησα και ο Γιάννης ...ακόμη και σήμερα, 2 μέρες μετά είναι με το στόμα ανοικτό!!!!

ps. Update στο blog μας θα γίνεται κάθε δεύτερα απο δώ και πέρα, έτσι για να σας φτιάχνουμε τη βδομάδα. Σε όποιον την φτιάχνουμε. Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε πιο πολύ υλικό και ιστοριούλες να διηγηθούμε....μόνο αν πάμε κανα ταξιδάκι....θα γίνεται post κάθε μέρα, μέχρι εξαντλήσεως!!

Yes sir!!!

Είναι φοβερό που μπορεί να πάει ο νους του Ινδού για να πεί ψέμματα και να καταφέρει αυτό που θέλει. Φυσικά όλοι λέμε ψέμματα αλλά το σημαντικό είναι πως λέμε και όχι, αν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι.Τι ψέμματα όμως είναι το θέμα. Αν πείς κάτι πολύ τραβηγμένο δεν υπάρχει περίπτωση να σε πιστέψει κανείς. Αυτό στην Ελλάδα! Εδώ μπορείς να πάς σε συνεργείο αυτοκινήτων να τους ζητήσεις να σου πλύνουν ρούχα και να σου πούνε Yes sir, we are the best sir!!

Έτσι μετά απο 5 μήνες εδώ, έχουμε μάθει πως όλοι σχεδόν λένε τα ίδια ψέμματα ή αλλιώς τις ίδιες ινδικές δικαιολογίες!!
Την πρώτη φορά ήταν όταν ψάχναμε σπίτι, είχαμε ραντεβού με το μεσίτη και ενώ εμείς περιμέναμε στο μέρος που είχαμε δώσει ραντεβού, μας πήρε τηλέφωνο και μας είπε πως είχε απίστευτη κίνηση. Τελικά δε συνανηθήκαμε και στο δρόμο προς το γυρισμό είμασταν εμείς και οι αγελάδες!Άλλα αυτοκίνητα πουθενά, εκτός και αν όλα τα αυτοκίνητα κυνηγούσαν το μεσίτη μας με απώτερο σκοπό να μην συναντηθεί μαζί μας!Κακοί άνθρωποι ρε παιδί μου!!

Περνάει αυτό και μπλέκουμε με την πρώην καθαρίστρια μας που απο την αρχή δε μου είχε γεμίσει το μάτι. Της λέω μια μέρα που ήθελα να έρθει πιο νωρίς...θα έρθεις στις 10, μπορείς?Yes madam!Πάει 10, πάει 11 και η yes madam πουθενά. 11μισι ώρα έρχεται η καλή σου σα να μη συμβαίνει τίποτα!Μόνο όταν με είδε να βγάζω αφρούς απο το στόμα εδέησε να μου πεί κάποιο λόγο. Μου είπε πως έκλαιγαν τα παιδιά της και δεν μπορούσε να φύγει. Την πίστεψα και μάλιστα την λυπήθηκα.
Την επόμενη φορά( για σπάσιμο μάλλον) δεν ήρθε καθόλου!! Και όχι φυσικά δεν έκανε τον κόπο να με ειδοποιήσει. Μάλιστα όταν τελικά εμφανίστηκε την επόμενη βδομάδα σα να μη συμβαίνει τίποτα, μου έκανε και παρατήρηση. Madam, the house..very dirty (είπαμε , ήξερε αυτές τις λέξεις και το more money), και το σπίτι το είχα καθαρίσει εγώ!!!!Δεν προσβλήθηκα αλλά τη ρώτησα τι είχε συμβεί και δεν ήρθε. Και μου είπε την ατάκα που απο τότε ακούω σχεδόν κάθε φορά που κάποιος δεν είναι εντάξει με κάτι που έχουμε κανονίσει....Madam…..relative …die!!!Σκέφτηκα απο μέσα μου... «γαιδούρα, δεν ντρέπεσαι να τη ρωτάς? Φυσικά και θα ήταν κάτι πολύ σοβαρό για να μην έρθει» Μάλιστα εκείνη τη μέρα μου έκανε πάλι το μισό σπίτι γιατι για ένα παράξενο λόγο στις 5 βρέξει χιονίσει , έπρεπε να φύγει. Κάτι σαν τη σταχτοπούτα ..(μπα, μάλλον ατυχής παρομοίωση απο το γοβάκι μέχρι και το φόρεμα!! Δε λέει σταχτοπούτα με μαύρο πόδι απο σκόνη και σανδάλι....το παίρνω πίσω)
Μετά απο αυτό δεν ήρθε καμία απο τις επόμενες βδομάδες μέχρι που πήρα καινούργιο άνθρωπο για το σπίτι. Μάλλον τσατίστηκε που την πρώτη φορά δεν προσφέρθηκα να της κάνω baby sitting όταν εκείνη θα καθάριζε το σπίτι (Μήπως και να τα θήλαζα??) Και φυσικά τα πήρε άγρια την επόμενη φορά που πέθανε ο 6κτος ξάδεφος και γω δεν την κατάλαβα και της είπα να κάνει το σπίτι. Μαλακία, έπρεπε να της δώσω άδεια μετ’αποδοχών και 3 μισθούς μπροστά!

Η επόμενη φορά ήταν όταν άργησε ο Sadik. Αυτό τσάτισε πολύ το γιάννη επειδή δεν θέλει να αργεί στο γραφείο. Και ήρθε ο οδηγός , μου φάνηκε και ολίγον πρησμένος στο πρόσωπο...και λέει..Sir, My neighbor died and I had to carry him….How old sadik? Very old…..50!!!!!Ντονιονιοοοονννννννν

Το πρώτο σοκ ήταν με το θάνατο.....λέω ρε γαμώτο πάλι?Η αυτοί οι Ινδοί πεθαίνουν σαν τα κοτόπουλα...ή κάποιος είναι ο πιο αδύναμος κρίκος και είναι πρησμένος απο τον ύπνο. Και το δεύτερο βέβαια για το γεγονός πως στη χώρα αυτή θεωρούμαστε μεσίληκες!!!!(αυτό δεν θέλω κάν να το σχολιάσω, έτσι?)

Το τελειωτικό όμως ήταν όταν πήγαμε στο χωριό που κάναμε διακοπές για την πρωτοχρονιά. Βρήκα σε ένα παππού δερμάτινα σανδάλια με 1,50 ευρώ το ζευγάρι (η φτήνια τρώει τον παρά). Αλλά το θέμα είναι πως δεν είχε νούμερα πάνω απο το 37.(πρώτο μποϊ οι Ινδές! Αν ερχόταν εδώ ο Σημίτης θα μπορούσε να διαλέξει τουλάχιστον 30 νύφες, όλες στο ύψος του και πιο κάτω). Και κανονίσαμε να μας φτιάξει καινούργια ζευγάρια σε 38 για να πάμε να τα πάρουμε την επόμενη μέρα. Yes sir!! Μας λέει κει εμείς ειμαστε σίγουροι πως θα πάμε και θα μας έχει έτοιμα τα σανδάλια.Και πάμε..και φυσικά δεν μας τα είχε φτιάξει. Του λέμε γιατί? Και αναλαμβάνει να μας εξηγήσει η γυναίκα του παππού. Λέει....Πέθανε η μάνα αυτουνού που φτιάχνει τα σανδάλια...ως εκεί καλά..Έλα ντε όμως που μας είχε πεί χτές ότι τα σανδάλια τα φτιάχνει ο γιος της. Με λίγα λόγια μιλούσαμε στη νεκρή μάνα του γιού της!!!!Ε, μετά και απο αυτό, είπα πως αυτή πρέπει να είναι η No 1 δικαιολογία στη χώρα. Αν έρθει όμως κανά ξένος και κάτσει μόνο 2 βδομάδες και του λένε συνέχεια αυτή τη δικαιολογία θα νομίζει πως αυτός ο λαός πεθαίνει σαν τις μύγες!!!Μπάμ, πάρε και αυτόν κάτω.,,,,ωχ πάει και ο διπλανός.

Μετά αν δεν έχουν κάποιον άλλον να πεθάνουν , αρχίζουμε τις αρρώστειες. Ο Ρείνολτς που έχουμε να μας καθαρίζει τώρα μας είπε μια μέρα πως αρρώστησε η μικρή του και δεν μπορούσε να έρθει.Ευτυχώς έχει ενα παιδί και μας το έχει πεί. Ειδάλλως θα αρώσταινε ενα παιδί κάθε μήνα και μετά ξανά απο την αρχή. Και έχει ένα ψόφο η ινδία.....31 βαθμούς είχε χτες!!Πουτ...να φυματίωση, μας παίρνεις τα καλύτερα παιδιά.
Και τώρα που το σκέφτομαι...στις αρχές μας είπε και για ένα θάνατο και δεν ήρθε!Πάλι ένας γείτονας!!Ούτε καν ρώτησα ηλικία όταν είπε ήταν μεγάλος, μπορεί και να μου έλεγε...40 μωρέ...κωλόγερος τι τα θές? γεράματα!! Τουλάχιστον αυτός παίρνει και κανα τηλέφωνο όταν δεν έρχεται( γουάουυυυ)

Και απο την άλλη είναι οι αργίες τους!!όλοι ξέρουμε πόσο σπάσιμο είναι οι αργίες να πέφτουν Κυριακή ή Σάββατο!!Αλλά οι Ινδοί δεν θέλουν να τσατίζονται και να στεναχωριούνται, Έτσι εδώ καμία αργία δεν είναι μέσα στο σαββατοκύριακο. Και έχουν προχωρήσει και παρα πέρα. Σχεδόν όλες οι αργίες είναι απο τον Οκτώβρη μέχρι και τον Απρίλιο...που είναι οι μήνες οι οποίοι δεν έχουν μουσώνες. Και ως γνωστόν, στους μουσώνες δεν μπορείς να πάς πουθενά!!Μιλάμε για τουλάχιστον παγκόσμια πρωτοτυπία έτσι??? Όλες οι αργίες....κατά διαβολική σύμπτωση μόνο μέσα στους καλούς μήνες. Και όχι τετάρτες και αηδίες να μην μπορείς να το κάνεις τριήμερο!Αυτό το χρόνο ΟΛΕΣ είναι Πέμπτη, Παρασκευή και Δευτέρα. Και για όσουν δεν κατάλαβαν....πρόκειται για μεγάλα λαμόγια!!Αφού έβλεπα την λίστα με τις αργίες και δεν το πίστευα, έλεγα κάποια αργία θα είναι μέσα σε σκ, μια Τετάρτη ρε αδερφέ κάτι. Είμαστε πολύ κορόιδα στην Ελλάδα έτσι???Έχουμε αργίες μέσα σε Σκ και μέσα στο χειμώνα!!Κοροιδία....θα αιτηθώ να αλλάξει πχ η 25Η Μαρτίου και να πηγαίνει την αμέσως επόμενη εργάσιμη. Θα μας πειράξει δηλ αν την κάνουμε πιο νωρίς ή πιο αργά? Σιγά, αντί για 25η να είναι 28η...τι πειράζει??
Και το τελευταίο είναι και το καλύτερο. Εδώ στην Ινδία έχουν δεν ξέρω και γω πόσες διαφορετικές Θρησκείες. Οι πιο πολλές αργίες λοιπόν είναι θρησκευτικές. (Αυτή η αργία στη φώτο είναι η θρησκευτική γιορτή για τη μέρα που γιορτάζουν τα αυτοκίνητα!!Άλλη παγκόσμια πρώτη, και τα αυτοκίνητα έχουν ψυχή!! Τα στολίζουν με αυτά τα λουλούδια και το θέμα είναι πως δε στολίζουν μόν0 αυτοκίνητα αλλά και τα ρίκσο, τα φορτηγά και μια μέρα είδαμε και το άγαλμα ενός Άγγλου στολισμένο με τη γιρλάντα αυτή!

Εγώ προτείνω στην Ελλάδα να γιορτάζουμε το αντίστοιχο και στην Αθήνα θα έχουν διαφορετικές αργίες. Τη μια μέρα θα γιορτάζει το τράμ (να ζήσεις τραμάκι και χρόνια πολλάαααα), την άλλη μέρα το μετρό, μετά τα λεωφορεία και πάει λέγοντας...)

Άσχετο αλλά η φιάλη υγραερίου είναι εικαστική παρέμβαση στην φώτο. Αλλά είμασταν τόσο περήφανοι που καταφέραμε μετά απο 1 μήνα να βρούμε φιάλη να μαγειρεύουμε που την έβαλα στη φώτο.

και συνεχίζω....Άλλά δεν μπορεί ο κακόμοιρος Ινδός να δουλεύει όταν ο διπλανος του κάθεται. Τι εννοώ.? Δεν έχει σημασία αν είσαι Ινδουιστής, χριστιανός ή μουσουλμάνος. Κάθεσαι και στις μουσουλμανικές και στις ινδουιστικές και στις χριστιανικές γιορτές. Δηλ είσαι ινδουιστής, δεν έχεις πάρει πρέφα το λόγο που οι χριστιανοί γιορτάζουμε τα χριστούγεννα αλλά εσύ θές να κάτσεις! Πρίν τα χριστούγεννα ρωτήσαμε τους φίλους μας Ινδούς τι θα κάνουν τα χριστούγεννα και μας είπαν...party all day!!Ξέρεις εμείς περιμέναμε να μας πούνε ότι θα φάνε όλοι μαζί σαν οικογένεια κτλ!!Επίσης ρωτήσαμε αν ξέρουν τι σημαίνει...χριστού...γέννααααααα κ μας είπαν..οχι!!Αλλά κάθονται...
Σα να καθόμαστε στην Ελλάδα στο Ραμαζάνι των μουσουλμάνων και να τρώμε χοιρινό όλη μέρα!!Ωραίο ε? Θα μας είχαν τουλάχιστον αποκεφαλίσει οι μουσουλμάνοι.

Καλά στη φάση που είμαστε εμείς βέβαια κάνουμε ακριβώς το ίδιο αλλά δεν μπορούμε να καθόμαστε πχ 25η Μάρτη γιατί θα μας περάσουν για ζαβούς. Και άντε εξήγησε στον Ινδό τι γορτή είναι στις 25η Μαρτίου.


Τελειώντας να πώ σε όλους εκείνους που μου ευχήθηκαν για τα γενέθλια μου να το κάψω, πως τελικά το έκαψα το πελεκούδι. Όχι με την Ελληνική έννοια, δεν πήγαμε και στα μπουζούκια. Αλλά πήγαμε σε ενα live jazz performance και περάσαμε πολύ καλά.

Σε κάποια φάση ζητήσαμε απο τον σερβιτόρο να μας βγάλει μία φώτο με το φίλο μας τον Βέλγο. Προσπαθούσε μισή ώρα και μας έβγαλε αρκετές φωτογραφίες μέχρι να καταλάβει πως ενώ εμείς καθόμασταν και κείνος στεκόταν έπρεπε να κάνει λίγο πιο κάτω την φωτογραφική για να πάρει ολόκληρα τα κεφάλια μας!

(1τη προσπάθεια).....

(20τη προσπάθεια......)

Στο τέλος τα κατάφερε και μας χάρισε το πιο αστραφτερό χαμόγελο της επιτυχίας!!
Τουλάχιστον δεν άφησε κάτω τη φωτογραφική για να φύγει και να μας πεί πως πέθανε ο γείτονας και δεν μπορεί να μας βγάλει φώτο!!!

(και ναι..τελικά κυρίες και κύριοι..όλα τα κεφάλια μέσα!!)

HAPPY INDIAN BIRTHDAY TO ME!

Σήμερα το πρωϊ ξύπνησα με λίγο μελαγχολική διάθεση. Αυτό δε γίνεται κάθε φορά που κάποιος έχει γενέθλια??Και όσο σκέφτομαι πως θα φυσήξω τα 30 μου κεράκια εδώ στην Ινδία τόσο πιο πολύ χαίρομαι αλλά και μελαγχολώ. Μελαγχολώ για τα γνωστά.....φίλοι, οικογένεια κτλ είναι μακριά. Αλλά παράλληλα χαίρομαι επειδή κάνεις δεν γιορτάζει κάθε μέρα τα 30 του γενέθλια σε μια χώρα σαν την Ινδία!

Που σημαίνει πως όσο και να προσπαθώ να ξεχάσω το γεγονός πως μπήκα στα ...άντα...θα μου το θυμίζει πάντα η Ινδία!!

Είμαστε εδώ μόνο λιγους μήνες και όμως πάντα παραμένει ασύληπτο για το μυαλό μου πως είμαι τόσο μακριά απο την Ελλάδα!Πως είμαι σε μια χώρα που παλεύω να τα βγάλω πέρα και παλεύει να τα βγάλει πέρα μαζί μου. Και δεν έχω μετανιώσει στιγμή που ήρθα!!!Παρόλο που η πρώτη ματιά είναι κριτική....στη συνέχεια ερωτεύεσαι τους ανθρώπους, τις μυρωδιές (καλά είπαμε, όχι και όλες, μην τρελαθούμε!) και την απλότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις.Ελπίζω ενα χρόνο μετά η χώρα αυτή να μου έχει διδάξει πολλά πράγματα!Να μου έχει διδάξει πως τα πάντα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αγάπη για την ίδια τη ζωή.
Αυτό το βλέπεις κάθε μέρα στην Ινδία. Άνθρωποι τόσο φτωχοί

όσο κανείς απο μας δεν μπορεί να φανταστεί βρίσκουν το κουράγιο και γελάνε και αστειεύονται μεταξύ τους και ας κουβαλάνε 5 κιλά χώμα στο κεφάλι τους!


Οι φίλοι και γνωστοί πριν φύγουμε απο την Κύπρο μου έκαναν πλάκα πως δεν υπήρχε περίπτωση να μείνω Ινδία πάνω απο ένα μήνα. Ως γνήσιοι Έλληνες έβαλαν και στοιχήματα. Ο πιο αισιόδοξος είπε πως θα κάτσω μέχρι τα Χριστούγεννα και μετά μην την είδατε!Θα αφήσω το Γιάννη να κάνει τη θητεία του εδώ. Αλλά απο ότι φάνηκε αν και δεν έχω πάει φαντάρος, πάντα είχα καλή σχέση με το απομακρυσμένο. Βλέπετε η καταγωγή μου είναι απο το Σουφλί που πολλοί απο σας το ξέρετε μόνο ως φαντάροι. Και μπορεί να το βρίζετε γιατί δεν το έχετε δεί αλλιώς , όπως εγώ. Έτσι και με την Ινδία, στην αρχή δε σου αρέσει..αλλά αμά προσπαθήσεις να γελάσεις και να την δείς αλλιώς, είναι πολυ όμορφη.

Οι φίλοι μας όλοι έχασαν το στοίχημα αν και ομολογώ ήταν πολύ κοντά να το κερδίσουν αρχικά. Ο Γιάννης την τελευταία φορά που είμασταν Ελλάδα και φεύγαμε έκανε υπερανθρωπές προσπάθειες να με ξεκολλήσει απο το στύλο που είχα πιαστεί στο Ελ. Βενιζέλος. «Έλα επιτέλους Γιώτα μου να φύγουμε, και σου υπόσχομαι θα περάσουμε καλά τώρα που θα πάμε πίσω στην Ινδία».

Εγώ τίποτα, έρωτας με το στύλο, τον κρατούσα και τσίριζα... «μη με πάς πίσω σε παρακαλώ θα κάνω ότι μου πείς!» Είχαμε γίνει και θέαμα!! Τελικά οι securitaδες του αεροδρομίου με ξεκόλλησαν με τα χίλια ζόρια αφού ο Γιάννης τους εξήγησε πως λόγω διαφοράς ώρας δεν είχα πάρει τα χάπια μου!!μμμμμ ωραία δικαιολογία.
Αλλά σαν πατήσαμε το πόδι μας στην Βομβάη, ένιωσα....σαν το σπίτι μου και καμία σχέση με την πρώτη φορά!!(Παρόλο που προσπάθησα να το ξανασκάσω στη στάση που κάναμε στο Μπαχρέιν!)
Όποιος μας ξέρει όμως δεν μπορεί να μας κατηγορήσει ως τίποτα άλλο παρά γkαντέμηδες...Αλλιώς πως εξηγείται το γεγονός πως μια και μοναδική φορά αποφασίσαμε να πάμε σινεμά στην Ινδία και στα μισά της ταινίας έγινε διακοπή ρεύματος και καπάκι χάλασε η γεννήτρια??? Η όταν πήγαμε για bowling με την παρέα μας, ο δικός μας μόνο διάδρομος συνέχεια μάγκωνε και μετά χάλασε και η οθόνη με τα αποτελέσματα!!???

Όπως και να έχει.....είναι χαβαλές να γίνεσαι 30 στην Ινδία!!!Καλημέρα!

INCREDIBLE INDIA

Λοιπόν αποφάσισα να σοβαρευτώ εν μέρει επειδή μερικοί (2 όλοι και όλοι)μας τα έχωσαν και είμαι και ευαίσθητο άτομο. Τώρα αν το σοβαρό με το οποίο ξεκίνησα θα μου φύγει στο δρόμο δεν ξέρω!!
Υπάρχει μια διαφήμιση που λέτε για την Ινδία στο Travel and Living κανάλι της καλωδιακής που βλέπουμε εδώ. (Εχω και κότερο πάμε μια βόλτα??)Και έχει ακριβώς αυτό τον τίτλο «Incredible India» με φοβερή μουσική υπόκρουση. Δείχνει παλάτια, ελέφαντες σε παραλίες ονειρικές και μια κοπέλα να κάνει yoga μέσα σε ενα ποταμάκι με φόντο το Taj Mahal(το Όνειρο μου σα Γιώτα). Θυμάμαι πρίν απο χρόνια στην Ελλάδα που έδειχνε μια διαφήμιση της master card και είχε ενα ζευγάρι που έκανε εκδρομή σε ένα ονειρικό παλάτι στην ίδια περιοχή επάνω σε μια λίμνη. Και σκεφτόμουν, εγώ εκεί θέλω να πάω, τι ωραία που θα είναι!!!
Τώρα, αφού έχω έρθει στην Ινδία, κάθε φορά που βλέπω τη διαφήμιση ως «Incredible India» δεν μπορώ να μη σκέφτομαι. Τον κακόμοιρο ελέφαντα που τον έχουν βάψει σαν καρνάβαλο για τα δικά τους έθιμα. Την παραλία που ήταν καθαρή αλλά μπορεί να μην έχει γυριστεί και στην Ινδία επειδή ένας φίλος Βέλγος που πήγε Goa μας είπε πως οι παραλίες είναι γεμάτες σκουπίδι. Το ποταμάκι που κάνει yοga η κοπέλα και πόσο μολυσμένο θα είναι για να μη μιλήσω για τα κουνούπια και τις μυρωδιές που θα βγάζει.Ας μη μιλήσω για τη yοga που για να την κάνεις γίνεσαι σα σαλιγκάρι και ακόμη δεν έχεις καταφέρει τίποτα!! Και τέλος το ονειρεμένο Taj Mahal που σύμφωνα με κάτι φίλους μου Ινδούς, ο δρόμος που οδηγεί προς το μνημείο αυτό είναι γεμάτος σκουπίδια απο δω και απο κεί!!Δηλαδή μιλάμε για τρελή απομυθοποίηση!!Μου χαλάσανε ακόμη και το φοιτητικό μου όνειρο ρε γαμώτο!!!

Αλλά ειλικρινά, η Ινδία είναι ένας μαγικός τόπος...γιατί με ένα μαγικό τρόπο..όλα απο καλά γίνονται χάλια (Sorry αλλά δεν άντεξα) Όλα απο άσπρα γίνονται μαύρα και όλα απο καθαρά(έτσι και έτσι) γίνονται πενταβρώμικα!!!!Μαγικός τόπος σου λέω.

Αλλά έχουν και τα καλά τους (παιδιά δε νιώθω καλά, θα γράψω καλή κριτική σήμερα...κάποιος να με σταματήσει,,έχω πάρει φόρα και δεν ξέρω τι λέω). Το καλύτερο απο όλααααααα είναι το φαγητό τους. ( Το οποίο όπως σας έχω πεί το κουβαλάνε όλοι μαζί τους σε μεταλλικά μπολάκια κάθε μέρα όπου και αν πάνε!!!)

Όποιον ακούσω και έρθει Ινδία και πεί πως δεν έχουν καλό φαγητό μάλλον δεν ήρθε καθόλου. Το κύριο συστατικό βέβαια είναι το chili.

Δεν τρώς δηλαδή όπως λέμε εμείς πχ σούπα με λαχανικά, είναι σούπα με chili, κρέας με chili κτλ. Την πρώτη φορά που δοκιμάσαμε φαγητό μούδιασε τόσο πολυ το στόμα μας που μιλούσαμε κάπως έτσι...Γιάννη, νομίθω πωθ η γλώθα μου δεν είναι μεθα θτο θτόμα μου, δε τη νιώθθθω!!Είναι θθθθα να περιμένω το γιατρό να μου βγάλει το φθονιμήτη μου!!Και κλάμα δε σας λέω τίποτα. Τα παιδιά εδώ νομίζανε πως κάτι έπαθε κάποιος δικός μας ή δεν μπορούσαμε χωρίς την Ελλάδα τόσο πολυ που κλαίγαμε τη μοίρα μας (Που..να...ξενιτιά, μας παίρνεις τα καλύτερα παιδιά). Επί μισή ώρα η γλώσσα μας έβγαζε φλόγες και κάναμε αέρα ό ένας στο στόμα του άλλου! Και εγώ μετά έκανα την μεγαλύτερη εξυπνάδα που μπορούσα....πήγα να πιώ ζεστό καφέ.........(Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό????κάτι τέτοιο τραγουδούσα μετά)Μιλάμε για το ΚΑΨΙΜΟ του αιώνα!!!!!(Πήραν τα στήθια μου φωτιά, πυρκαγιάαααααααα, ααααααααα)
Την πρώτη βρομάδα κράτησε το μούδιασμα, μετά καταλαβάιναμε τη γλώθθα μας αλλά δεν καταλαβάιναμε το τι τρώγαμε. Κρέας ήταν? Chilly νιώθαμε, ψάρι ήταν? Chilly νιώθαμε. Και πάνω που λέμε ρε παιδί μου, οκ είμαστε cool, το ξεπεράσαμε (who’s the man??? I’m the man!!) πάει να φάει ο Γιάννης την πιτούλα μαζί με το φαί του.....και δεν έχει πάρει πρέφα το τριμμένο κόκκινο chilly που έχει η πιτούλα μέσα της.

Και γυρνάω και τον κοιτάω...σαν ταύρος ο Γιαννης, κατακκόκινος......Γιώτα έχω πάθει κάτι...νιώθω κάτι σα να ...καίγοΜΑΙΑΙΙΑΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΙΑΙΙΑΙΙΑΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ!!!!! Ήπιε 2 φιάλες νερό, έφαγε 3 κεσεδάκια γιαούρτι και δεν μπορούσαμε να τον συνεφέρουμε.Εγώ βέβαια ως καλή σύζυγος προσφέρθηκα να του φτιάξω ένα ζεστό καφεδάκι...(δεν είχαμε γελάσει πάρα πολύ και μπορούσαμε να το κάνουμε και καλύτερο το θέαμα !) αλλά δεν ήθελε!!
Μετά απο αυτό μάθαμε πως πρέπει να κοιτάμε Πάντα μέσα στις πιτούλες πριν συνεχίσουμε το γεύμα μας!!!
Στα δε εστιατόρια μάθαμε κάτι άλλο. ΠΟΤΕ μα ποτέ δεν πρέπει να ρωτάς τον σερβιτόρο αν το φαγητό είναι spicy και να τον πιστεύειες κιόλας. Όποτε γινόταν κάτι τέτοιο, ποτέ δεν ήταν κανονικό το φαγητό μας. Και είμασταν και ανάμεσα σε κόσμο, πως να τσιρίξεις ..καιγομαιαιιαιαιαιααιιαιαιαι γαμω το chili σας δεν ξέρετε κανένα άλλο μπαχαρικό να βάλετεεεε??????Οπότε μάθαμε να μη ρωτάμε και απλώς να υπομένουμε.
Αλλά είναι πολύ εφευρετικοί με το φαγητό τους και βάζουν μέσα στο ρύζι πχ πάρα πολλά μπαχαρικά. Κάρδαμο, γαρύφαλο αλλά και άλλα που δεν έχουμε εμείς στην Ελλάδα.

Πάνω απο όλα λέω ευτυχώς που έχουμε αρχίσει γυμναστήριο επειδή όλα σχεδόν τα φαγητά εδώ είναι τίγκα στο τηγάνι!Ρωτάς πάλι..αυτό είναι τηγανητό? Σου λένε ..οχι...και εννοούν..οχι all the way σαν τα καλαμαράκια δηλαδή.Γιαυτό βέβαια και είναι πεντανόστιμα. Το τρώς εσύ όμως και λές, ρε παιδιά πως πήρα 2 κιλά μέσα σε μια βδομάδα? Αφου τρώω μόνο λαχανικά....
Και τα πιάτα με το κρέας τους είναι πολύ καλά με την συνήθεια όμως να βάζουν πάρα πολλή σάλτσα. Αυτό συμβαίνει μας είπαν επειδή δεν τρώνε όλοι οι Ινδοί κρέας και προσβάλλονται ακόμη και αν το δούν!(Πστ...Πουστρ...κι...σερβιτόρε,,γρήγορα κρύψε τον πατσά που κρατάς στα χέρια σου μη γίνει χαμός εδώ μέσα σου λέω! Ρε κρύφτο σου λέω ρε...!!!!) Οπότε πας εσύ να παραγγείλεις κρέας και σου φέρνουν σούπα (Excuse me, μανταμίτσα...κρέας του Θεούλη θέλω, όχι σούπα βοδινό!!) έχει 3 κομμάτια μέσα (αν σε συμπαθήσει ο Σεφ, αλλιώς έχει 2) και το υπόλοιπο σάλτσα.....και ρωτάς ...πάλι εσυ( καλά ρε γαμώτο ποτέ θα βάλεις μυαλό να μη ρωτάς??) Συγνώμη, έχετε κάτι χωρίς τη σούπα???Βεβαίως σου λέει...και αντι για κόκκινη σούπα σου φέρνει μια ωραιότατη ....άσπρη σούπα!!!!!!Λέτε να πρέπει να αφιερώσω ενα ολόκληρο blog στους Ινδούς με τίτλο...γιατί δεν πρέπει ποτέ να ρωτάς ενα Ινδό τίποτα και να σκάς ?????